Íþróttablaðið - 01.04.1980, Qupperneq 46

íþróttablaðið
1958
Unnum sigri íleiknum við Rúmena fagnað.
(Ásbjörn Sigurjónsson
skrifar um þátttöku ís-
lendinga í heimsmeist-
arakeppninni í hand-
knattleik)
„Fyrsti mars var sigurdagur
íslendinga og eftirminnilegur
þeim sem þarna voru. Nú var
reynt að minnka matar-
skammtinn sem mest, en ár-
angur í því var enginn, því
okkar liðsmenn eru ekki vanir
að draga við sig átið áður en
þeir keppa, svo að það var
vafasamt að leggja mikla
áherslu á það einmitt nú, þegar
úrslitastundin rann upp fyrir
okkur.
Við áttum fyrri leik að
vanda, fagnaðarlátunum
ætlaði aldrei að linna, þegar
okkar lið kom inn á
leikvanginn á eftir Rúmenum.
Til gamans má geta þess, að í
byrjun leiks létu Rúmenar tvo
af leikmönnum sínum með
fullt fangið af rósum, ganga
með áhorfendapöllunum og
köstuðu þeir rauðum rósum til
áhorfenda, í þeim tilgangi að
þeir klöppuðu fyrir þeirra liði,
en þetta dugði ekki. Is-
lendingar hófu strax harðan
Bergþór Jónsson hefur sioppið frír inn a línuna í leiknum við
Rúmena og skorar.
bardaga, sem entist út allan
leikinn með okkar sigri
13—11. Rúmenar voru oft
nærri því að ná sér á strik, en
þeim tókst ekki að komast í
gegnum vörnina og þótt þeir
sýndu fantaskap og illsku þá
brugðust okkar menn ekki.
Fagnaðarlætin náðu hámarki í
lok leiksins og vorum við allir
eitt sólskinsbros og þó ekki
fyllilega búnir að átta okkur á
því, að við værum búnir að
vinna stórþjóð í landsleik.
Þessi leikur sýndi okkar
mönnum, að úthald skortir
okkur mjög og áræðni eða
réttara sagt baráttuvilja og
óbilgirni í vöm og sókn.
Rúmenarnir klóruðu og börðu
svo að okkar menn þekktu
ekki áður slíkt af eigin reynslu.
Norðmaðurinn Bjöm
Borgersen dæmdi þennan leik
og gerði hvorugt liðið tilraun
til að kvarta yfir dóm hans í
leiknum. Þeir sem voru í okkar
landsliði og stóðu sig svona
prýðilega voru þessir (mörk í
svigum):
Birgir Bjömsson (2), Einar
Sigurðsson (1), Gunnlaugur
Hjálmarsson (4), Bergþór
Jónsson (1), Ragnar Jónsson
(5), Hörður Jónsson, Karl
Benediktsson, Hermann Sam-
úelsson, Guðjón Ólafsson,
markmaður og Kristófer
Magnússon, markmaður.“
46