Íþróttablaðið - 01.04.1981, Blaðsíða 60

Tommy Smith kynnir ,,Liverpool-fjölskylduna“ fyrir fréttamönnum á An-
field Road, nokkrum dögum fyrir úrslitaleik félagsins við Arsenal á
Wembley árið 1971. Þá varhann fyrirliði liðsins.
bandi við minningarleik minn
með Liverpool. Slíkan leik fá
leikmenn ekki nema einu sinni á
ferli sínum, og ég var sérstaklega
heppinn þegar kom að mínum
leik. Liverpool var þá nýlega bú-
ið að vinna Evrópubikarinn í
Róm, og þar hafði ég skorað
mark. Allt virtist í lukkunnar
velstandi, en þegar við komum
heim til Liverpool og fólkið var
að fagna okkur fyrir framan
Walker-listasafnið hrópaði
Hughes til viðstaddra: „Liver-
poolliðið er stórkostlegt, en í
Everton eru aumingjar.“ Það
vildi nú svo til að margir vinir
mínir voru áhangendur Everton
og mikill metnaður er milli þess-
ara tveggja félaga. En þegar við
komum heim frá Róm með Evr-
ópubikarinn virtist þessi rígur
vera gleymdur. Á leið okkar stóð
fjöldi fólks í bláum búningum
Everton og fagnaði okkur. Því
fannst þetta ekki bara vera sigur
Liverpool-liðsins, heldur allrar
borgarinnar. Emlyn eyðilagði allt
með þessum orðum sínum. Strax
og ég kom heim byrjaði síminn
að hringja. Fólk hafði í hótunum
við mig, og lýsti yfir því að það
myndi ekki koma á kveðjuleikinn
minn. Ég hefði getað slegið
hausinn á Hughes niður í maga.
Og svo þegar Liverpool mætti
FC Brúgge í úrslitaleik í Evrópu-
bikarkeppninni á Wembley sauð
að lokum upp úr milli okkar. Ég
var nýlega búinn að brjóta á mér
tá og gat því ekki leikið. Var
auðvitað miður mín af vonbrigð-
um. Eftir leikinn frétti ég að Em-
lyn hefði verið að gera grín að
mér, svo ég haltraði að borðinu
hans í veislunni eftir leikinn og
ságði honum mína meiningu.
Hughes virtist falla þetta illa, og
elti mig að borðinu mínu á eftir,
sennilega til að ræða málið frek-
ar. En það var þá, sem Susie,
konan mín, setti punktinn yfir i-
ið með því að rísa á fætur, steyta
hnefann að Hughes og segja:
„Farðu, áður en þú verður drep-
inn.“
Mi
mest selda
tímaritió
60