Íþróttablaðið - 01.05.1991, Blaðsíða 35

ÍÞRÓTTABLAÐIÐ gerir úttekt á beim hlaupaskóm sem
verða á markaðnum í sumar
Texti: Sveinn Finnbogason
Myndir: Gunnar Gunnarsson
Á síðunum hér á eftir verður fjall-
að um flestar tegundir af hlaupa-
skóm sem verða í boði í verslunum
hér á landi í sumar. Einnig er ætlunin
að gefa nokkur góð ráð við val á
hlaupaskóm.
Þróunin í framleiðslu á hlaupa-
skóm á síðustu árum hefur verið með
undraverðum hætti og má í raun
segja að um hátækniiðnað sé að
ræða. Ekkert er til sparað til þess að
ná sem bestum árangri. Almennt er
hægt að segja að flestir skór séu það
vel gerðir að þeir standist þær kröfur,
sem hægterað geratil efnis og eigin-
leika, sem framleiðendur lofa að þeir
hafi til að bera. Eins má segja að oft-
ast séu gæðin í samræmi við verð.
Þegar fólk velur sér hlaupaskó er
nauðsynlegt að það kanni fótabygg-
ingu sína og sé sér meðvitað um
hversu mikið skórnir verði notaðir.
Ein aðferð til að skoða fótabyggingu
er að stíga með raka fætur á þurran
flöt og skoða sporin sem þá koma
fram (sbr. myndl). Þettaergert þann-
ig að allur líkamsþunginn hvílir á
þeim fæti sem stigið er niður á og hné
beygt um leið. Ef sporið er eðlilegt
(sbr. mynd 1) henta nánast allir
hlaupaskór. Sé ristin lág (sbr. myndl)
er best að velja skó smíðaðan á bein-
an leista (mynd 2) með nokkuð stíf-
um millisóla sem er gjarnan harðari
innan fótar. í þeim tilvikum þegar
ristin er lág henta skór með hálfum
eða heilum bindisóla (mynd 3) betur.
Hælkappinn þarf líka aðvera sérstak-
lega styrktur.
Sé ristin há (sbr. mynd 1) er rétt að
velja skó sem eru byggðir á boginn
leista (mynd 2) og yfirleðri, gerðu
með svokallaðri mokkasíuaðferð.
Beinn leisti. Boginn leisti.
Samsetning með Mokkasíuaðferð. Sambland af hvorutveggja.
bindisólaaðferð.
Auk þess er nauðsynlegt að sólinn sé
vel bólstraður og veiti góða högg-
deyfingu. Einnig þarf að taka mið af
eigin þyngd, þ.e.a.s. því þyngri sem
notandinn er þeim mun sterkbyggð-
ari skó þarf hann.
Sama á við um þá sem eru að byrja
að hlaupa. Þeir þurfa að velja stöð-
uga skó með góðri höggdeyfingu.
Aftur á móti geta vanir hlauparar,
sem hafa með margra ára þjálfun
byggt upp styrk í liðum og beinum,
leyft sér að velja léttbyggðari skó.
Þau efni, sem eru mest notuð í
hlaupaskó í dag, eru gerviefni. Nylon
í yfirleðri er þó stundum með leður
styrkingum. Millisólinn er oftast úr
einskonar svampi sem kallast E.V.A.
(ethylene vinyl acetate) eða P.A.
(polyurethane). Innan í sólann eru oft
steypt sérstök höggdeyfiefni sem ein-
stakir framleiðendur hafa einkaleyfi
á. Sólarnir er oftast úr gúmmíi og
stundum með kolefnistrefjum á hæl
til að auka slitþol.
Flestir framleiðendur bjóða upp á
mismunandi skó fyrir karla og konur.
Aðalmunurinn felst í því að karla-
skórnir eru breiðari en kvenskórnir.
Því getur verið gott fyrir konur með
breiðan fót að velja karlaskó og karla
með granna fætur að velja kvenskó.
Hér á undan hafa verið nefnd
nokkur atriði sem að gagni gætu
komið þegar hlaupaskór eru valdir.
Það er von mín að þetta komi að
einhverjum notum við val á skóm því
úr nógu er að velja.
35