Íþróttablaðið - 01.05.1991, Page 54

Valdimar er að mati handboltasérfræðinga, einn af bestu hornamönnum
heims.
vera í senn þungur og grannur. Hann
er 180 cm á hæð en vegur u.þ.b. 82
kg. Hann er mittisgrannur en með
vöðvastælta handleggi og fótleggi.
Hann lyftir um 100 kg í bekkpressu.
Hann stundar lyftingar af krafti einn
mánuð á ári en telur að það séu aðrar
æfingar sem skili þessum massa,
þrekæfingar án lóðs og átök í leik þar
sem ekki reynir síður á efri hluta lík-
amans en þann neðri.
En hvað með mataræðið? Valdi-
mar virðist ekki hafa jafn afdráttar-
lausar skoðanir á því og oft heyrist
meðal íþróttafólks. „Égverð að viður-
kenna að ég er óskaplegur sælkeri.
Kökur, ostar og fleira þess háttar
freistar mín. Aðalatriðið er að fá nóg
af hollum mat, hitt má síðan koma
sem viðbót. Allt óhóf er hins vegar til
skaða. Þegar ég drekk of mikið kaffi
fyrir æfingu næ ég varla andanum
þegar ég byrja að hlaupa."
— Hvað með áfengi?
„Það gefst ekki mikill tími til
skemmtana þegar maður stundar
keppnisíþróttir. Ég hef hins vegar
ekkert á móti því að fá mér í glas
þegar það á við í góðra vina hópi."
TÝNDI PASSINN OG
STARFSSVIÐ
MARKVARÐA
Valdimar er beðinn um að rifja
upp einhver spaugileg og minnis-
stæð atvik frá ferlinum og eftir dálitla
umhugsun grefur hann upp nokkrar
sögur. Við látum tvær fljóta með:
„Þetta gerðist eftir Friðarleikana í
Moskvu 1986. Eftir 16 daga dvöl vor-
um við landsliðsmennirnir farnir að
hlakkatil að komastheim. Við vorum
staddir á Moskvuflugvelli að morgni
dags og ætluðum að fljúga til Lon-
don. Við tékkuðum farangurinn inn
og síðan tók vegabréfsskoðunin við.
Hún virtist ætla að ganga snurðulaust
fyrir sig en við Geir vorum síðastir í
röðinni. Ég var með minn passa en
Geir fann ekki sinn. Hann leitaði í
öllum vösum en fann hann ekki.
Hann fór nú að verða stressaður og
sagði við mig: „Komdu með passann
minn, þú hlýtur að vera með hann."
„Hvað, égerekkert með þinn passa,"
sagði ég sem satt var. Nú gáði Geir í
snyrtitöskuna sína, reif allt upp úr en
án árangurs. Þá var náð í ferðatösk-
urnar hans út í flugvél og rifið upp úr
þeim en ekkert vegabréf fannst. Geir
var orðinn náfölur og farinn að sjá
fyrir sér ársdvöl í Moskvu. Það var
skelfilegt að sjá svipinn á honum.
Fararstjórinn gerði sér nú ferð út í
flugvél þar sem menn voru að koma
sér fyrir. Þetta var snemma morguns
og sumir ekki almennilega vaknaðir
ennþá. Síðan sagði fararstjórinn:
„Strákar mínir, athugið nú allir hvort
þið séuð nokkuð með passann hans
Geirs." Menn tóku heldur dræmt í
þetta og Þorbergur Aðalsteinsson,
núverandi landsliðsþjálfari en þáver-
andi leikmaður liðsins, sagði geð-
vonskulega um leið og hann reif eitt-
Mjólk er góð!
lloVV °9 góð\
MJÓLKURBÚ
FLÓAMANNA
800 SELFOSSI • PÓSTHÓLF 247 • SÍMI 98-21600