Dagblaðið Vísir - DV - 11.09.2020, Blaðsíða 2

Er allt að verða vitlaust?
Mikið djöfull eru allir fljótir að tapa sér yfir smáhlutum. Íslending-
ar eru stórfurðulegir þegar
kemur að því að velja sér til-
efni til að frussa út úr sér 7up
Free-inu af hneykslun. Eftir
líka ógeðslega leiðinlegt sum-
ar þar sem var bara nánast
ekkert að frétta nema skæð
kvefpest sem allir skjálfa
á beinunum yfir, þá byrjar
haustið með trompi. Trans
Jesú, opinber druslusmánun
og annar tittlingaskítur.
Svarthöfði ætlar að byrja
á trans Jesú. Þjóðkirkjan,
sem hefur barist við að halda
stöðu sinni í þessu heiðingja-
samfélagi sem við búum í,
líkt og Sisyfos barðist við að
velta steini upp fjall, ákvað
að koma þeim skilaboðum á
framfæri að kirkjan sé fyrir
alla. Sunnudagaskólinn var
auglýstur með litríkri mynd
sem sýndi börn úr ólíkum
bakgrunni í öllum litum koma
saman til að fagna Jesú – sem
var skeggjaður, brjóstgóður
og kátur.
Hinir þröngsýnu og íhalds-
sömu voru fljótir að koma
sér í skotgrafirnar. Jesús
með brjóst? Hvað næst – Guð
sjálfur með psoriasis? Þetta
mátti ekki viðgangast. Ekki
nóg með að það eigi að inn-
ræta börnunum að kirkjan sé
fyrir alls konar fólk og Jesús
sé líka alls konar, heldur var
þessu guðlasti klínt utan á
strætó.
Svarthöfða þykir hæpið að
þeir sem hæst hafa gargað
yfir þessari hneisu hafi
nokkru sinni ferðast með
strætó. Líklega fara sömu að-
ilar aldrei út úr reykmettaðri
íbúð sinni þar sem þeir hám-
borða Prince Póló á meðan
þeir fá útrás fyrir heilaga
reiði sína á mylsnumettuðu
lyklaborðinu til að predika
að það sé heilagur sannleikur
að Jesús hafi verið flatbrjósta
með munaðarfull bringuhár
og six-pack.
Svo voru það ungu kon-
urnar sem fengu tækifæri
til að eiga kvöldstund með
ungstirnum úr enska lands-
liðinu. Svarthöfði er hvorki
Jesús með brjóst né ung kona
en hann hefði hiklaust gengið
að tækifærinu að hitta fyrir
vonarstjörnur Englendinga.
Það hefði getað orðið ágætis
kvöldstund. Við hefðum feng-
ið okkur bjór og spilað veiði-
mann.
Drengirnir brutu þó sótt-
varnalög er þeir tóku á móti
gestum sínum. En treystum
almenningi til að gleyma því
á þremur sekúndum og byrja
þess í stað að gagnrýna ungar
konur fyrir að haga sér eins
og ungar konur. Eigum við
ekki næst að garga á endurn-
ar á Tjörninni fyrir að borða
brauð sem í þær er hent? Nei,
í alvöru sko.
Að sjá fullorðið fólk, sem
kemur jafnvel fram undir
nafni, gagnrýna ungar kon-
ur og trans útgáfu af frelsar-
anum, er galið árið 2020.
Svarthöfði veitir því einnig
eftirtekt að fólkið sem hefur
sig mest í frammi og er orð-
ljótast í athugasemdum, er
komið yfir fertugt. Það er nú
mikið sagt ef vandræðaungl-
ingarnir eru stilltari en full-
orðna fólkið í opinberri um-
ræðu. Trans Jesú gæti kennt
ykkur ýmislegt um náunga-
kærleikann. Því ekki hefur
foreldrum ykkar tekist það,
og tekst varla úr þessu. n
SVART HÖFÐI
Aðalnúmer: 550 5060
Auglýsingar: 550 5070
Ritstjórn: 550 5070
FRÉTTA SKOT
550 5070
abending@dv.is
Að deyja úr skömm
É
g er nokkuð vel gefin, með tvær há-
skólagráður og er almennt bara fær um
að vera til friðs – svona almennt. Dett
stundum í dólginn en það gefur lífinu
lit. Það gerist á bestu bæjum – jafnvel á
vesturbænum, eins og lítið skott sem ég
þekki segir þegar hún gerir eitthvað af sér.
Mikið hefur farið fyrir umræðum um dómgreindar-
bresti og skömm ýmiss konar. Drusluskömm, skömm
fyrir að vera kona, skömm fyrir að vera ung, skömm
fyrir að vita ekki hvað meðlimir enska landsliðsins
heita. Já bara skammist ykkar. Skamm fyrir alls konar!
Ég hef oft verið skömmuð. Stundum af ástæðu en oft
bara „af því“ bara. Ég hef verið skömmuð af ókunn-
ugri konu fyrir að drekka kaffi á meðan ég var ólétt.
Skömmuð fyrir að segja hvað mér finnst, fyrir að
finnast eitthvað annað en hinum, fyrir að vera í of
háum hælum, fyrir metnað, fyrir metnaðarleysi, fyrir
útlit og ég hef verið skömmuð fyrir að vera
skömmuð. „Ekki láta vaða svona yfir þig.“
Skamm!
Í liðinni viku fengu tvær ungar kon-
ur margar tilefnislausar skammir.
Þær svöruðu fyrir sig fullum hálsi
enda ekki ástæða til annars. Þær
höfðu ekkert rangt gert. Ég verð
þó að viðurkenna að mér fannst
íslenskir fjölmiðlar ekki missa sig í
„fávitaskap“ heldur fjalla um málið
á þeim forsendum sem það var;
brot manna sem komu til lands-
ins á undanþágu á sóttvarna-
lögum á mjög viðkvæmum
tímum. Ekki var verið að
hnýta í konurnar eða tala
þær niður.
Almenningur hins vegar
tók það að sér að úthrópa
tvær einhleypar kon-
ur fyrir kvöldheimsókn.
DV lokaði fyrir athuga-
semdakerfið á allar fréttir
tengdar málinu, eftir að hafa
fylgst með athugasemdum, og
eytt þeim og „bannað“ einstakl-
inga í athugasemdakerfinu til
að byrja með. Það er alveg galið
hvað fólk skrifar undir nafni og mynd. Og nú er ég til
í að henda í SKAMM. Skammist ykkar að úthrópa fólk
gegnum lyklaborðið. Hella yfir það mannskemmandi
fúkyrðum og viðbjóði – af því bara!
Sálarlíf fólks er ekki leikur sem hægt er að spila þar
til gerandinn fær nóg, slekkur á, og fer að sofa. Löngu
eftir að gerandinn er búinn að fá nóg rúllar skömmin
og skítkastið í huga þess sem verður fyrir aðkastinu.
Athugasemdirnar hrúgast upp í heilt fjall af viðbjóði
sem kroppar í heimsmynd sem áður var skýr. Sjálfs-
mynd sem áður gekk upp.
Það tók Monicu Lewinsky 20 ár að skila skömminni
og verja sjálfa sig eftir að upp komst um samband
hennar og Bills Clinton. Hún flutti inn til móður sinnar
sem sat yfir henni á kvöldin og bað hana að hafa bað-
herbergishurðina opna þegar hún færi í sturtu af ótta
við að hún myndi skaða sig ef hún fengi næði til þess.
Það var rétt hugsað hjá móður hennar, því Lewinsky
játaði síðar að skömmin hefði nánast kostað hana lífið.
Það var samkennd fjölskyldu hennar og vina – og jafn-
vel ókunnugra sem hélt í henni lífinu.
Skömm þrífst nefnilega ekki í samkennd. n
UPPÁHALDS
ÚTGÁFUFÉLAG: Torg ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Helgi Magnússon FORSTJÓRI OG ÚTGEFANDI: Björn Víglundsson RITSTJÓRI: Þorbjörg Marinósdóttir, tobba@dv.is
FRÉTTASTJÓRI: Erla Hlynsdóttir, erlahlyns@dv.is AUGLÝSINGAUMSJÓN: Sigurbjörn Richter,sigurbjorn@dv.is PRENTUN: Torg prentfélag DREIFING: Póstdreifing
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis. DV, Kalkofnsvegi 2, 101 Reykjavík Sími: 550 7000.
Monica Lewinsky er ötul talskona gegn einelti. MYND/TED TALKS
Þóra Sigurðardóttir ritstjóri
Matarvefs mbl.is deilir hér
með okkur sínum uppáhalds
5 eldhústækjum. Þóra er gift
matreiðslumanninum Völ-
undi Snæ svo það er ljóst að
það er ekki keypt hvað sem
er í þeirra eldhús.
1 Poppvélin
Ég rændi henni af stálpuðum
guðsyni mínum. Ég elska
popp og með poppvélinni eru
brunaslys úr sögunni og ég
poppa eins og vindurinn.
2 Sprullarinn
Hann heitir það pottþétt ekki
en er alltaf kallaður það á
mínu heimili. Með þessu
undratæki er allt kaffi á
heimilinu smjörþeytt, kakó
blandað og rjómi í neyslu-
skömmtum þeyttur. Minn
var gjöf frá tengdamömmu
sem er hagsýnni en flestir og
keypti hann notaðan á ein-
hverjum markaði.
3 Ankarsrum hrærivélin
Langbesta hrærivél í heimi.
Hún er svo öflug, frábær og
falleg að allar aðrar hræri-
vélar mega skammast sín.
4 Eldhúshnífarnir
Eitt það sem fólk klikkar
hvað helst á í eldamennsku
er að fjárfesta í góðum
hnífum. Þú þarft bara einn
alvöru hníf en ég á allt frá
kínverskri kjötöxi niður í
örsmáan forláta japanskan
grænmetishníf.
5 Samlokugrillið mitt
Foreldrar mínir eiga sam-
lokugrill sem á engan sinn
líka og ég er alin upp á
dýrindis samlokum sem
að sumum finnast reyndar
ekkert sérlega lystugar. Ég
fjárfesti loksins í einu slíku
grilli og vil meina að lífið sé
enn þá skemmtilegra fyrir
vikið.
5 UPPÁHALDS
2 EYJAN 11. SEPTEMBER 2020 DV