Dagblaðið Vísir - DV - 11.09.2020, Blaðsíða 28

Sæl Kristín. Ég og maður-inn minn höfum ákveðið að skilja. Eins og svo
marga þá langar okkur til
þess að gera það vel. Ég hef
oft heyrt þessu fleygt fram en
ekki séð mörg dæmi um fram-
kvæmd þess. Við eigum þrjú
börn á aldrinum 8-16 ára og
viljum að sjálfsögðu það sem
er þeim fyrir bestu. Getur
þú gefið okkur ráð til þess
að fyrirbyggja að allt fari í
háaloft og við getum skilið
fallega? Bestu kveðjur, skiln-
aðarhjónin.
Kæru skilnaðarhjón
Geggjuð spurning! Ég verð að
byrja á að hrósa ykkur fyrir
frábæra nálgun. Það er alveg
hægt að skilja vel þó ég átti
mig á því að við heyrum oftar
sögur af skilnuðum sem enda
illa. Með þá vitneskju og trú í
hjarta komist þið ansi langt.
Það skilur enginn klukkan
þrjú á þriðjudegi. Það kallar
alltaf á ferli, aðdraganda
og umræðu. Margir þurfa
að taka eitt skref áfram og
annað aftur á bak.
Reynsla mín af vinnu með
pörum kennir mér að þegar
ákvörðun um skilnað liggur
fyrir er ákveðinn sigur unn-
inn. Ástæðan er sú að margir
hafa gengið lengi með þessa
hugmynd í maganum, fetað
sig í gegnum mörg stig
skilnaðarferlisins og þegar
ákvörðunin er komin upp á
borð þá finna margir fyrir
létti. Ákvörðunin er sem sagt
veigamikið skref í þessu ferli.
Hún virðist vera komin hjá
ykkur og ég samgleðst fyrir
það.
Samskiptin við börnin
Margir velta því fyrir sér
hvernig best sé að segja börn-
unum frá ákvörðuninni og
hvað beri að varast í slíkri
umræðu. Þar eru þið sér-
fræðingarnir því þið þekkið
ykkar börn best. En það
sem ég þó get sagt ykkur er
að óvissa getur auðveldlega
framkallað kvíða. Þannig
að, því meira sem þið getið
upplýst börnin ykkar um því
betra. Hvar munum við búa?
Hvernig verður umgengnin?
Höfum við eitthvað um þetta
að segja? Hvernig líður ykkur
með þetta? Af hverju eruð þið
að skilja? Þið getið búið ykkur
undir allar þessar spurningar
og fleiri til. Ef þið eruð með
svörin á hreinu þá verða
börnin ykkar öruggari. Ég
mæli stundum með því að fólk
æfi sig í að segja fréttirnar, sé
vel upplagt, helst saman og á
tíma þar sem allir hafa næði
til þess að melta fréttirnar.
Þá getur upplifun barnanna
ráðist af því hvernig þið berið
ykkur, hvaða orð þið notið,
hversu samstíga þið virðist
vera og jafnvel í hvaða tóni
fréttirnar eru sagðar.
Í tengslum við börnin þá
sýna rannsóknir að það er
vont fyrir framtíðarvellíðan
barna að búa við togstreitu í
sambandi foreldra. Sömuleiðis
sýna þær að skilnaðir eru erf-
iðir fyrir börn í að meðaltali
tvö ár. Þegar börn sem hafa
upplifað skilnað fyrir meira
en tveimur árum eru borin
saman við börn sem búa við
hamingjusamt samband for-
eldra sinna, með tilliti til vel-
líðanar, má ekki greina mark-
tækan mun. Það eru þó á lofti
vísbendingar um að skiln-
aðarbörnin búi yfir örlítið
meiri styrk, sem rekja má þá
til þess að þau hafa upplifað
ákveðið mótlæti.
Til mikils að vinna
Aftur á móti, ef illa er staðið
að skilnaði, deilan um börn,
fjármuni, umgengni, hunda og
fleira varir í mörg ár og fer
fyrir dómstóla, jafnvel í fjöl-
miðla og fleira þá hefur slíkt
ferli tekið gríðarlega á börn
með margvíslegum hætti.
Hér á Íslandi er talið að það
sé í 8% skilnaða sem málum
lyktar með þeim hætti. Það
gefur þó að skilja að það væri
vafalaust ekki betra fyrir
börnin að foreldrar þeirra
byggju saman. Bæði er vont
og þarna þurfa fagaðilar að
koma meira að og hið opin-
bera að styðja betur við, en
það er önnur saga.
Þessar tölulegu upplýsing-
ar ættu þó að styrkja ykkur
enn frekar í áformum um að
skilja fallega. Það er til mik-
ils að vinna, ekki bara fyrir
hamingju ykkar, heldur líka
barnanna.
Og þá komum við að því
hvernig það fer fram… og ef
það væri til uppskrift að slíku
þá myndu nú flestir fylgja
henni, er það ekki? Það sem
gildir hér er að finna sínar
lausnir, prófa sig áfram með
það sem virkar, gera mikið af
því og lítið af hinu sem hentar
ykkur síður.
Að setja ný mörk
Það er alltaf nytsamlegt að
skoða fjölskyldutengsl út frá
mörkum og kerfum. Nú hafið
þið verið í parakerfi sem hjón,
og eruð að leggja út í vegferð
sem snýr að því að breyta
„parakerfinu“ í „fyrrverandi-
maka kerfi“. Í því ferli felst að
draga mörk og línur þar sem
þær hafa ekki áður legið. Sem
dæmi má nefna að þið munið
aðskilja fjármál og hafið ekki
innsýn inn í fjárhagslega
stöðu hvort annars. Hvar ann-
ars staðar þurfið þið að draga
mörk? Þarf að ræða hvernig
þið umgangist sameiginlega
vini héðan í frá? Hvernig
viljið þið skipta umgengni við
börnin ykkar? Hvenær ræðið
þið saman um mikilvæg mál?
Hvaða mál passar ekki að þið
ræðið? Um þetta má gera sam-
komulag og því skýrara sem
það er, því minni líkur eru á
erfiðleikum eða misskilningi
í ferlinu.
Margir upplifa sig tilgerðar-
lega þegar samskiptaháttum
er breytt, varðandi t.d. hvern-
ig fólk heilsast eða kveður.
Hvenær það stígur inn í til að
styðja og hvenær það heldur
sig til hlés. Segjum sem svo að
áður fyrr kysstust þið þegar
þið hittust eftir erfiðan vinnu-
dag. Passar það núna?
Svo er það annað mál að ein-
stæðir foreldrar eru einstæðir
að meðaltali í tvö ár. Það segir
okkur að yfirleitt er það mjög
svo tímabundið ástand að fólk
sé eitt eftir skilnað. Á þessu
tímabili skapast reglur milli
ykkar fyrrverandi hjóna sem
mögulega þarf svo að endur-
skoða þegar nýjir makar bæt-
ast í „söfnuðinn“. Seinni tíma
vandamál, en ágætt að spegla
sig í hugmyndinni um slíkar
aðstæður síðar meir.
Ég vona að framangreindar
upplýsingar geti komið að
góðum notum en ég er sann-
færð um að þið finnið ykkar
fallegu leið þannig að öllum
líði vel sem allra fyrst. Gangi
ykkur vel. n
Við hvetjum lesendur til að senda
spurningar og vangaveltur sínar til
Kristínar í tölvupósti á:
hjonabandssaela@gmail.com.
Spurningunum verður svo svarað
hér í Fjölskylduhorninu, að sjálf-
sögðu nafnlaust og í fullum trúnaði.
28 FÓKUS 11. SEPTEMBER 2020 DV
Fjölskylduhornið
Kristín Tómasdóttir hjónabandsráðgjafi
svarar spurningum lesenda um málefni
er varða fjölskylduna, börnin og ástina í
Fjölskylduhorni DV. Að þessu sinni svarar
Kristín spurningu lesanda sem stendur í
skilnaði.
HVERNIG SKILJUM VIÐ FALLEGA?
MYND/GETTY
Sérfræðingur svarar
Það skilur enginn klukkan
þrjú á þriðjudegi. Það kallar
alltaf á ferli, aðdraganda
og umræðu. Margir þurfa
að taka eitt skref áfram og
annað aftur á bak.