Fjölrit RALA - 20.03.1980, Blaðsíða 88

84
GRASLENDI MEÐ SMÁRUNNUM.
(Gil í Borgarsveit/ Skag.)
Tilraunin stóð aðeins í tvö ár, 1967 og 1968, og var uppskera og
gróðurfar mælt bæði árin. Tilraunaskipulag var samkvæmt flokki I (sjá
bls. 12).
Tilraunin stendur á nokkuð djúpum, þýfðum, þurrum móa í um 40 m
hæð. Gróður er að mestu grös og lyng. (Grös 51%, krækilyng 16%, blá-
berjalyng 6% og ljónslappi 8%.) (sjá nánar bls. H).
Uppskera á óáboma landinu var 1.5 hestburður á hektara, en 6.5
hestburðir 1968. Uppskeruauki að völdum áburðar (85N-29P) þessi ár var
4 og 15 hestburðir og enginn uppskerumunur á milli áburðarliða. Hlutdeild
grasa jókst á öðru ári í um 80%.
GRASLENDI.
(Ytra-Garðshorn í Svarfaðardal, Eyf.)
Tilraunin stóð aðeins í tvö ár, 1969 og 1970, en uppskera og gróður-
far var mælt bæði árin. Tilraunaskipulag var samkvæmt flokki II (sjá bls.
13).
*
Tilraunin er á valllendis móa í hlíð í um 40 m hæð, og hallar landinu
um 10-15% til austurs (sjá nánar bls. 11)„.
Grös einkenna tilraunalandið með um 52% þekju. Þursaskegg er um 16%,
mosi 12% og fjalldrapi 7%.
Landið er fr jósamt, og var uppskera í óábomu reitunum 11 og 6 hest-
burðir árin 1969 og 70. Hlutdeild grasa hækkaði í 73% 1969 og 85% 1970 af
völdum áburðarins (85N-38P)/ en uppskeruaukinn var 16 og 13 hestburðir þessi
sömu ár.
Munur milli áburðarliða var ekki marktækur.
HÁLFDEIGJUMÓI.
(Kirkjuból í Steingrímsfirði, Strand.)
Tilraunin stóð aðeins í eitt ár, 1968. Tilraunaskipulag var samkvæmt
flokki I (sjá bls. 12). Tilraunin var á fremur djúpum og frjósömum hálf-
deigjumóa, og einkenndist gróðurfar einkum af votlendisstöriam og grösum,
(sjá nánar bls. 11). Uppskera í óáboma landinu var 16 hestburðir, en þekja
grasa 26%. Við áburðinn (85N-29P) jókst uppskeran í 21 hestburð og þekja
heilgrasa í 48%. Uppskera jókst bæði með auknu köfnunarefni (70N-100N, 31P)
og fosfór (22P-31P, 100N), en munurinn var á mörkum þess að vera marktækur.