Fjölrit RALA - 20.03.1980, Blaðsíða 129
125
e. Bláberjalyng (Vaccinium uliginosum) var að finna á 14 stöðum af
28. Það fannst í öllum mýratilraununum. Það náði 1% af gróðurþekju eða
meira á 11 stöðum. í Efri-Miðbæ var hlutfallsþekjan 28%, en næst því kom
Gæshólamýri með 7%. Við árlega áburðargjöf hvarf bláberjalyng að mestu,
en breytingarnar urðu ekki fyrr en á þriðja sumri eða síðar. Við áburð-
argjöf annað hvert ár minnkaði hlutfallsþekja bláberjalyngs um minna en
helming og sumsstaðar hélt það hlut sínum. 1 eftirverkunarreitunum breiddi
það úr sér á ný.
f. Sauðamergur (Loiseleuria procumbens) var í tilrauninni á Vaðla-
heiði, en hvergi annarsstaðar. Hlutur hans í gróðurþekju var 18% í upp-
hafi og breyttist lítið við friðun. Þekja minnkaði ört við áburðargjöf;
um helming fyrsta árið og tegundin hvarf síðan-nær alveg. Við
áburðargjöf annað hvert ár og í eftirverkun hélst sauðamergur að nafninu
til með 1% hlut í heildarþekju.
g. Tilraun til flokkunar runna. Hér verður reynt að fella runna
inn í þá flokka, sem kynntir voru í lok kaflans um blómjurtir. Það er ekki
teljandi erfiðleikum blandið. Hafa þarf í huga, að breytingar á hlut runna
í þekju ganga yfirleitt hægt fyrir sig. Engin tegund runna fellur undir
fyrsta flokk blómjurta, né heldur þann þriðja. í hina flokkana raðast
runnarair svo:
1. Mikil útbreiðsluhæfni. Ná hámarksþekju á fyrsta sumri áburðar-
gjafar. Þoka, er svörður þéttist: (enginnX
2. Breiðast út við friðun. Halda hlut sínum við áburð annað hvert
ár: Fjalldrapi.
3. Halda hlut sínum við áburðargjöf. Lítil þekja, en breytist ekki
að ráði: (enginn).
4. Draga saman seglin við áburðargjöf. Hverfa þó ekki alveg: Blá-
berjalyng, grávíðir, loövíðir og grasvíðir.
5. Hverfa við áburðargjöf. Breiðast sáralítið út í eftirverkunar-
reitunum: Sauðamergur, krækilyng og krummaiyng.
Eins og áður hefur verið nefnt, hegðaði grasvíðir sér öðru vísi til
fjalla en á láglendi. Hér er hann flokkaður eftir hegðun sinni á láglendi,
enda eru fjallatilraunirnar fáar og þekja grasvíðis þar ekki ýkja mikil.