Morgunblaðið - 22.06.2020, Síða 22
22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 22. JÚNÍ 2020
Raðauglýsingar
Fundir/Mannfagnaðir
SÁÁ
Efstaleiti 7
103 Reykjavík
Sími: 530 7600
saa@saa.is
www.saa.is
Aðalfundur SÁÁ
Aðalfundur SÁÁ verður haldinn u
daginn . júní kl. 17.00
.
Dagskrá fundarins er:
1. Skýrsla stjórnar
2. Reikningar samtakanna lagðir fram
3. Lagabreytingar
4. Kosning í stjórn
5. Ákvörðun félagsgjalda
6. Önnur mál
Félagsstarf eldri borgara
Árskógar Opinn handavinnuhópur kl. 12-16. Stólajóga kl. 10-10:45
hefst (15.júní í 4 vikur) Sögustund af hljóðbók / spjall kl. 13.00. Hádeg-
ismatur kl. 11:30-13. Kaffisala kl. 14:45-15:30. Allir velkomnir í félags-
starfið s. 411-2600.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Við hringborðið kl. 8:50. Púttvöll-
urinn og Hæðarvellir opnir öllum allan daginn. Tæknilæsinámskeið kl.
8:30-11:30. Hádegismatur kl. 11:30. Tæknilæsinámskeið kl. 13-16.
Handavinnuhornið kl. 13. Síðdegiskaffi kl. 14:30. Við vinnum eftir
Samfélagssáttmálanum, og þannig tryggjum góðan árangur áfram.
Allir velkomnir óháð aldri. Nánari upplýsingar í síma 411-2790
Garðabæ Jónshúsi/ félags - og íþróttastarf: 512-1501. Opið í Jónshúsi
og heitt á könnunni alla virka daga frá 08:30-16:00. Hægt er að panta
hádegismat með dagsfyrirvara. Meðlæti með síðdegiskaffinu er selt
frá 13:45 -15:15. Félag eldri borgara í Garðabæ 565-6627 skrifstofa
opin miðvikudaga 13:30-15:30. Gönguhópur fer frá Jónshúsi kl. 10:00.
Stólajóga í Jónshúsi kl. 11:00.
Hraunsel Ganga í Kaplakrika kl. 08.00 til 12.00. Billjard kl. 08.00.
Listmálun kl 09.00.
Hvassaleiti 56-58 Morgunkaffi og spjall frá 8:30-10:30.
Útvarpsleikfimi kl. 9:45. Minningahópur kl. 10:30. Stólaleikfimi 13:30.
Korpúlfar Ganga kl. 10 frá Borgum og Grafarvogskirkju. Petan við
Gufunesbæ kl. 13:00 Matarþjónusta og kaffiveitingar í Borgum.
´Þáttökuskráning í miðvikudagsferðir í sumar í Borgum. Kaffi á
könnunni.
Seltjarnarnes Dagskráin í dag er svona. Kl. 10:30 er kaffispjall í
króknum. Kl. 11:00 er leikfimi í salnum á Skólabraut. kl. 13:30 er
tækninámskeið í salnum á Skólabraut. Kl. 18:30 er vatnsleikfimi í
sundlaug Seltjarnarnes. Hlökkum til að sjá ykkur.
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Hljóðfæri
Gítarinn ehf.
Stórhöfði 27
Sími 552 2125
www.gitarinn.is
Gítarar
í miklu úrvali
erð við allra h Kassagítara
r
á tilboði
Vantar þig
fagmann?
FINNA.is
✝ Jón fæddist íBurstarbrekku
í Ólafsfirði 4. júlí
1959 og ólst þar
upp. Hann lést á
Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri
9. júní 2020.
Foreldrar hans
voru Konráð Gott-
liebsson, f. 30. apríl
1930, d. 30. maí
2015, og Svava
Friðþjófsdóttir, f. 27. júní 1940,
bændur í Burstarbrekku.
Jón var elstur sex systkina og
lifa hann tvö systkini hans, þau
Gottlieb Gunnar og Sigrún.
Jón kvæntist 31. desember
1984 eftirlifandi eiginkonu
sinni, Margréti Sigmundsdóttur,
f. 11. janúar 1961. Foreldrar
hennar eru Sigmundur Agn-
arsson, f. 31. október 1941, og
Guðrún Elísabet Víglundsdóttir,
f. 19. febrúar 1940. Börn Jóns
og Margrétar eru: 1) Svava, f. 6.
desember 1979, gift Kjartani
Helgasyni, f. 8. október 1979, og
eiga þau þrjú börn. 2) Elsa Guð-
rún, f. 26. mars
1986, gift Kristófer
Beck Elíssyni, f. 11.
janúar 1984, og
eiga þau þrjú börn.
3) Sigmundur, f. 13.
desember 1988, í
sambúð með Frey-
dísi Eddu Bene-
diktsdóttur, f. 5.
október 1991, hann
á þrjú börn með
Tönju Birgisdóttur.
Eftir skólaskyldu vann Jón
við fiskvinnslu og sjómennsku
þar til hann fór í lögregluskól-
ann og lauk þar prófi 1991.
Seinna bætti hann við sig öku-
kennararéttindum og vann við
bæði lögreglustörf og öku-
kennslu til hinsta dags. Jón var
mikill gönguskíðagarpur og
vann til fjölda titla ásamt því að
keppa á erlendri grundu. Einn-
ig var hann mikill bóndi og
hafði mikla ástríðu fyrir skóg-
rækt.
Útför Jóns verður frá
Ólafsfjarðarkirkju í dag, 22.
júní 2020, klukkan 14.
Elsku Nonni minn.
Það er meira hvað lífið getur
verið erfitt. Taka heilbrigð og
hraust börn frá manni í blóma lífs-
ins, ég skil ekki tilganginn með
þessu.
Nú ertu horfinn mér en fylgist
vonandi með mér áfram. Þú, þessi
hrausti maður, vannst mikið bæði
í lögreglunni og við ökukennslu,
byggðir fallega heimilið ykkar,
Brekkuland, elskaðir að gróður-
setja tré og dytta að þeim í frí-
stundum. Þú gerðist tómstunda-
bóndi með kindur, hænur og
endur, elskaðir þetta stúss og
margir nutu góðs af því.
Þú hvattir börnin þín og önnur
börn til að æfa skíðagöngu eins og
þið systkinin gerðuð á sínum tíma.
Eftir að tvíburabræður þínir lét-
ust í bílslysi árið 1982 var haldið
skíðagöngumót í minningu þeirra
og hélst þú utan um það á hverju
ári, keyptir verðlaun og páskaegg
handa öllum keppendum, alltaf
svo greiðugur. Það eru ófáir frá
Ólafsfirði, Siglufirði og Dalvík
sem voru svo heppnir að læra á bíl
hjá þér því þú varst góður og þol-
inmóður kennari, lagðir oft mikið
á þig til að koma öllum í gegnum
prófið.
Þegar þú varðst sextugur í
fyrra fóruð þið Magga með allan
barna- og barnabarnaskarann í
sólarlandaferð, þetta var yndisleg
ferð sem allir voru glaðir með, þú
elskaðir sól og gast legið í henni
endalaust. Afabörnin vildu alltaf
vera með ykkur, hvort sem var að
huga að kindunum, heyja, fara á
bátnum að veiða silung, smíða eða
hvað sem gera þurfti.
Þú færðir mér gönguskíði og
skó í fyrra, sagðir að ég þyrfti
betri græjur, sem varð til þess að
ég fór oftar á skíði þótt ég sé orðin
fullorðin. Fyrir 5 vikum komstu
svo með nýtt hjól handa mér og
sagðir að þetta væri áttræðisaf-
mælisgjöfin til mín frá ykkur
Möggu þó að það sé ekki fyrr en
27. júní, kannski fannstu á þér að
við yrðum ekki saman þá.
Ég bið guð að hafa þig í faðmi
sér og veita Möggu, börnunum og
fjölskyldum styrk og þrek að tak-
ast á við þessa þungu og erfiðu
sorg.
Mín hinsta kveðja, þín
mamma.
Kæri bróðir, mig skortir orð.
Þetta ljóð, Bróðurlát eftir
tengda-ömmu mína, Guðrúnu
Auðunsdóttur, segir allt.
Það kom eins og haustnótt um hádag
míns hjartkæra bróðurlát,
þögnin varð þrungin af ekka
og þeyrinn af saknaðargrát.
Svefninn ei sál mína hvíldi,
syrti í hugarborg.
Harmur huga minn gisti,
í hjartanu ríkti sorg.
Mig grunaði ei áður þá göfgi
er gjörvallt í sorginni býr.
En nú er ég ríkari af reynslu
sem reyndar mér þótti of dýr.
Ástin er unaðarbylgja,
æskunnar fegursta rós,
- en sorgin er gjöf frá Guði
sem glæðir vort trúarljós.
(GA)
Elsku Nonni. Takk fyrir sam-
fylgdina í gegnum lífið, takk fyrir
að vera stóri bróðir minn og takk
fyrir allt sem þú gerðir með mér
og fyrir mig. Vona að þú sért nú
með systkinum okkar og pabba
og að þið kíkið annað slagið niður
til okkar.
Sigrún systir.
Það er svo sannarlega erfitt að
sitja hér og ætla að skrifa minn-
ingargrein um tengdason minn,
hann Jón Konn. Þennan ljúfa og
hrausta mann á besta aldri og
maður spyr sig: „Hver er tilgang-
urinn með lífinu?“ þegar menn í
blóma lífsins, menn sem hafa svo
sannarlega markað spor í sögu
þessa litla samfélags okkar, eru
kvaddir á brott langt um aldur
fram. Ég ætla nú ekki að telja upp
þau afrek sem Jón vann á íþrótta-
ferli sínum sem skíðamaður eða
öll þau þarfaverk sem hann hefur
unnið fyrir samfélagið okkar. Það
verða aðrir sem munu gera það.
Ég ætla fyrst og fremst að reyna
að segja frá yndislegum tengda-
syni og góðum vini í gegnum tíð-
ina.
Það eru liðin mörg ár síðan hún
Magga mín kom með Nonna sinn
heim í Hrannarbyggð og kynnti
hann sem kærastann sinn. Ég var
stoltur yfir því að svo fallegur og
drengilegur ungur maður væri á
leið í fjölskylduna. Ég átti eftir að
kynnast Jóni, hann varð strax
mikill og duglegur fjölskyldufaðir
og við áttum eftir að starfa saman
á sjó og þar gat hann verið
margra manna maki þegar sá
gállinn var á honum. Þó minnist
ég hans fyrst og fremst fyrir nátt-
úrubarnið sem hann var. Hann
var alltaf tilbúinn að hjálpa þeim
sem þurftu á hjálp að halda, hann
hafði alltaf tíma þó að hann væri
bæði í lögreglunni og með öku-
skóla og ekki má gleyma fjárbú-
skapnum.
Jón tók sér margt fyrir hend-
ur, hann starfaði við uppskipun í
nokkur ár, síðan lá leiðin á sjó í fá-
ein ár. Hann fór svo í lögreglu-
skólann og starfaði sem lögregla í
Ólafsfirði og síðar í Fjallabyggð
allt til dauðadags. Í eðli sínu var
hann bóndi og lét sig ekki muna
um að vera með 50 kindur á húsi.
Jón og Magga mín byggðu sér
fallegt hús í landi Burstabrekku
og gáfu því nafnið Brekkuland.
Þar hefur Jón ræktað fallegan
gróðurreit sem dásamlegt er að
koma í og þar var hann búinn að
koma sér upp fjárhúsi af miklum
myndarskap og einnig var hann
með heimili fyrir fiðurfé og stund-
aði þar skógrækt. Hann gaf okkur
hjónunum tvær kindur og var það
sérstök upplifun fyrir mig, gaml-
an karlinn sem hafði eytt ævinni á
sjó.
Jón var einfari að mörgu leyti,
hann kvartaði aldrei og var alltaf
tilbúinn að rétta hjálparhönd.
Skipti þá engu hver átti í hlut.
Ekki má gleyma að minnast á öll
þau sjálfboðaliðastörf sem hann
hefur unnið við hér í Ólafsfirði alla
tíð, þá sérstaklega fyrir skíða-
íþróttina.
Magga mín og Jón eignuðust
þrjú börn, Svövu, Elsu Guðrúnu
og Sigmund, og hafa þau gefið
honum og Möggu minni níu
barnabörn og missir þeirra allra
er svo sannarlega sár og mikill.
Núna reikar hugurinn mörg ár
aftur í tímann og ég minnist löngu
liðinna jóla þegar öll stórfjölskyld-
an kom saman í Hrannarbyggð,
bæði á aðfangadag og annan í jól-
um. Þá var glatt á hjalla og Jón og
fjölskylda áttu svo sannarlega
þátt í því. En fljótt skipast veður í
lofti og enginn veit sína ævi.
Elsku yndislega Magga mín,
Svava, Elsa Guðrún, Sigmundur
og öll börnin. Já og Svava amma.
Megi góður guð og æðri máttur
gefa ykkur styrk í þessari miklu
sorg. Þess óskum við Guðrún mín
af öllu hjarta.
Sigmundur Agnarsson.
Mig langar að segja nokkur orð
um vin minn og vinnufélaga,
Nonna Konn. Ég kynntist Nonna
þegar ég kom fyrst til Ólafsfjarð-
ar, rétt eftir aldamótin. Ég sá
strax að þetta var nagli af gamla
skólanum, fílhraustur og ósérhlíf-
inn. Ég fékk stöðu 2003 eftir að
Guðni heitinn hætti og síðan þá
höfum við Nonni unnið saman.
Það er ekki hægt að segja að hann
hafi haft lítið fyrir stafni. Nonni
lét sér ekki nægja að vera lögga.
Hann var líka ökukennari og
bóndi. Og í hliðarverkefnum tók
hann að sér að græja göngubraut-
ina í Ólafsfirði, koma upp snjó-
girðingum, brúa skurði, gróður-
setja, setja upp lýsingu og margt
annað. Með þessu öllu byggði
Nonni upp búgarð á Brekkulandi,
með húsum, útihúsum og gróður-
húsi. Það má segja að hann hafi
eiginlega verið í 4 vinnum. Ég
held að ég geti fullyrt að Nonni sé
duglegasti maður sem ég hef
kynnst á minni lífsleið, honum féll
aldrei verk úr hendi. Kannski
hefði hann átt að slaka aðeins á en
það var bara ekki Nonni, hann
vildi vera að allan daginn. Auk
vinnunnar þá lágu leiðir okkar
saman á mörgum vígstöðvum,
aðallega þó í kringum gönguskíð-
in. Árið 2010 fórum við saman í
hina „alræmdu“ Vasagöngu í Sví-
þjóð, rúmlega 90 km langa skíða-
göngu. Eftir gönguna náði Nonni
með herkjum að komast úr
keppnisgallanum og staulaðist í
sturtu. Stuttu síðar heyrði ég
óhljóð koma frá honum, hann
hoppaði út úr sturtunni og sagðist
loga allur. Kom þá í ljós að hann
var skinnlaus á flestum nuddflöt-
um líkamans. Þetta atvik höfum
við oft rifjað upp þegar umræðan
barst að þátttöku okkar í Vasa-
göngunni, við mikla kátínu. Ég
verð að nefna að Nonni var einn
besti gönguskíðasmurningsmaður
sem ég þekkti. Ég man eftir
landsmótinu 2011 í Bláfjöllum, í
sprettgöngunni. Þá smurði Nonni
okkur Kristján Hauks upp í 2. og
3. sætið á meðan að Akureyring-
arnir Brynjar Leó og Vadim, voru
miklu betri sprettgöngumenn en
við, stóðu hálfpartinn fastir í rás-
markinu! Nonni hefur alla tíð ver-
ið þessi jaxl en þó get ég sagt að
síðustu mánuðina fyrir andlát
hans tók ég eftir breytingum á
honum. Hann talaði um að hann
væri orðinn hálfgerður ræfill,
fannst hann ekkert mega gera án
þess að verða þreyttur. Það var
síðan þriðjudaginn 9. júni síðast-
liðinn sem skilaboð bárust í löggu-
símann. Ég var á vaktinni, Nonni
átti að vera með mér en hann var í
stuttu fríi. Ég vissi að hann var
ekkert í fríi, hann var að kenna frá
morgni til kvölds, þess á milli í
sauðburði, að girða og smíða. Ég
var að opna símann, sá að í text-
anum stóð orðið Brekkuland, þeg-
ar kallað er í talstöðinni að það
vantaði strax aðstoð að Brekku-
landi í Ólafsfirði. Við reyndum allt
sem við gátum en Nonna varð
ekki haggað. Örlögin höfðu gripið
inn í og ákveðið að þetta væri
komið gott. Nú væri komið að því
að þessi jaxl þyrfti hvíld. Það má
með sanni segja að stórt skarð sé
höggvið í samfélagið í Ólafsfirði.
Takk fyrir samfylgdina elsku vin-
ur. Elsku Magga, Svava, Kjartan,
Elsa, Kristó, Simmi, amma Svava
og fjölskyldur, mínar innilegustu
samúðarkveðjur til ykkar.
Sigurbjörn (Bjössi).
Jón Árni
Konráðsson
Kallið er komið,
komin er nú stund-
in. Ég á eftir að
sakna þín, elsku
hjartans frænka
mín (nú nota ég orðin þín). Með
þessum orðum (elsku hjartans
frænka mín) heilsaðir þú mér
alltaf, þú tókst svo hlýlega á
móti mér.
Árið 1986 fluttum við Birgir á
Krókinn með Auði okkar aðeins
tveggja ára, þú fréttir af okkur
og hafðir samband við mig,
þannig hófust okkar góðu kynni,
elsku frænka mín, takk fyrir
það. Þú baðst mig um að sinna
þinni hárþjónustu, það var mín
ánægja, höfum við hist reglulega
og átt okkar gleðistundir.
Við hittumst fyrst á Víði-
grundinni, síðan í Raftahlíðinni
þar sem þið Þórhallur áttuð svo
Anna Pálína
Þórðardóttir
✝ Anna PálínaÞórðardóttir
fæddist 8. apríl
1935. Hún lést 3.
júní 2020.
Útför Önnu fór
fram 12. júní 2020.
fallegt heimili, þar
fengum við oft
súkkulaðibolla með
rjóma sem þinn
maður útbjó handa
okkur og kökusneið
með, nutum við
þess að drekka
saman eftir klip-
períið. Takk fyrir
allar okkar góðu
stundir þar, yndis-
legar minningar.
Síðustu árin höfum við átt okkar
góðu stundir á heimili þínu á
Sauðárhæðum. Takk, elsku
frænka mín, fyrir allan þinn ynd-
islega fróðleik.
Takk fyrir að segja mér frá
föður þínum (langafa mínum)
sem ég hitti aðeins einu sinni
sem barn, er ég kom í heimsókn
á Skagfirðingabrautina. Takk
fyrir að vera mín besta frænka
og vinkona, minning þín lifir í
hjarta mínu. Knús frá fjölskyldu
minni.
Innilegar samúðarkveðjur til
ættingja og vina Önnu frænku.
Júlía Linda Sverrisdóttir
og fjölskylda.