Morgunblaðið - 24.09.2020, Blaðsíða 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 24. SEPTEMBER 2020
✝ Jón Guðmunds-son fæddist á
Akranesi 17. janúar
1964. Hann lést á
krabbameinslækn-
ingadeild Landspít-
alans 6. september
2020.
Foreldrar hans
voru hjónin Guð-
mundur Jónsson
húsasmíðameistari,
f. 6. maí 1938, d. 18.
maí 2008, og Ingunn Ívarsdóttir
húsmóðir, f. 29. maí 1942.
Þann 4. september 1988
kvæntist Jón æskuást sinni,
Ragnheiði Björk Hreinsdóttur
hársnyrtimeistara, f. 19. janúar
1967. Börn Jóns og Ragnheiðar
eru: 1) Sigurrós Jónsdóttir lækn-
ir, f. 19. ágúst 1988, gift Brynjari
Þór Björnssyni körfuboltamanni,
f. 11. júlí 1988, börn þeirra eru
Bjartmar Jón, f. 19. janúar 2015,
og Sólmar Þór, f. 4. maí 2019. 2)
Guðmundur Hjalti Jónsson nemi,
f. 7. maí 1997, maki Lísa Mikaela
Gunnarsdóttir nemi, f. 16. maí
1997. Foreldrar Ragnheiðar eru
Hreinn Elíasson listmálari, f. 19.
september 1933, d. 15. desember
2005, og Rut Sigurmonsdóttir
saumakona, f. 9. apríl 1935.
Þar lauk Jón cand.arch.-gráðu
frá Det Kongelige Danske Kun-
stakademi og útskrifaðist með
láði árið 1994. Á árunum eftir út-
skrift starfaði Jón sem arkitekt í
Kaupmannahöfn en árið 1998
flutti fjölskyldan heim til Íslands.
Á Íslandi fékkst Jón við hönnun
húsbygginga alla sína tíð og má
finna fjölmörg mannvirki hönnuð
af Jóni víða um land. Hann starf-
aði á Vinnustofu arkitekta, Arkís,
Vektor og Basalt auk þess sem
hann rak eigið fyrirtæki, For-
mark. Hann vann að fjölbreyti-
legum verkefnum, skipulagi og
byggingum. Sem dæmi má nefna
Klettagarða 25, nú verslun Joh-
ans Rönning. Einnig má nefna
hús Heklu í Reykjanesbæ, hús
Heklu við Klettagarða og versl-
unarmiðstöð í Klaipeda í Litháen.
Þá kom hann einnig að hönnun
Guðlaugar á Langasandi, hönnun
Bláa lónsins, hönnun Sult-
artangavirkjunar, hönnun ein-
býlishúsa, m.a. að Dýjagötu í
Garðabæ og endurgerð eldri húsa
svo sem á Hvanneyri, Laugar-
dælum og Melgraseyri. Hann
vann einnig að samkeppnum og
má nefna nýlega vinningstillögu
um hönnun hjúkrunarheimilis á
Höfn. Þá hannaði hann Eplið hár-
stofu fyrir eiginkonu sína.
Útför Jóns fer fram frá Dóm-
kirkjunni í dag, 24. september
2020, og hefst athöfnin kl. 13.
Systkini Jóns eru:
1) Matthildur Guð-
mundsdóttir, f. 13.
desember 1961, gift
Vilhjálmi Að-
alsteinssyni húsa-
smíðameistara, f. 7.
maí 1958, börn
þeirra eru Arnar,
Markús og Katrín.
2) Ívar Guðmunds-
son vélstjóri, f. 15.
febrúar 1966, giftur
Önnu Láru Eðvarðsdóttur
sjúkraliða, f. 22. desember 1965,
börn þeirra eru Ingunn Lára,
Hannes Örn og Kristján Árni.
Jón ólst upp á Akranesi og bjó
þar til tvítugs. Hann gekk í
Brekkubæjarskóla og lauk stúd-
entsprófi frá Fjölbrautaskóla
Vesturlands. Árið 1985 fluttu Jón
og Ragnheiður til Reykjavíkur og
starfaði Jón þá við hlið föður síns
við uppbyggingu og endurreisn
eldri mannvirkja af fjölbreyttum
toga. Má þar nefna endurbætur á
Dómkirkjunni, endurreisn gamla
Iðnskólans í Lækjargötu eftir
bruna sumarið 1986 og end-
urbyggingu Bessastaða.
Árið 1988 fluttu Jón og Ragn-
heiður til Kaupmannahafnar, þá
nýgift og nýbakaðir foreldrar.
Pabbi hvernig veistu þetta?
Hvenær gerðist þetta? Segðu mér
meira. Þú hafðir alltaf eitthvað
áhugavert og skemmtilegt að
segja mér. Ég hafði svo gaman af
því að tala við þig og fræðast um
lífið og tilveruna. Það var alltaf
gott að leita til þín og þú gast alltaf
hjálpað mér. Þú komst mér alltaf
á óvart með hugmyndum þínum
og visku, þannig að við gátum
aldrei lokið samræðunum fyrr en
mamma kom og rak okkur í hátt-
inn. Þú varst endalaus brunnur af
minningum, sögu og fróðleik. Þú
hafðir endalausan áhuga á heim-
inum og lífinu. Þú elskaðir lífið. Þú
lifðir í núinu og skapaðir góðar
minningar. Þú hafðir svo mikinn
áhuga á því hvernig allt virkaði og
varð til. Ég sakna þess að tala við
þig.
Það er svo gaman að vera sonur
þinn. Ég man hvað við lékum mik-
ið saman þegar ég var barn. Þú
mættir mér alltaf sem vinur og
jafningi. Þú ert og verður alltaf
besti vinur minn. Við hættum
aldrei að leika saman. Ég sakna
þess að vera á gummíbátnum að
veiða með þér. Að spila plötu og
velta fyrir okkur allskonar speki
og samsærum yfir góðum bjór. Að
teikna saman eða fylgjast með þér
hanna, steypa, saga og smíða
mannvirki. Mér fannst allt sem þú
gerðir áhugavert og allt sem þú
snertir varð að gulli. Ég fylgdist
með þér og hlustaði á þig af að-
dáun. Þú ert nefnilega fyrirmynd-
in og hetjan mín pabbi. Ég vil bara
vera eins og þú. Sterkasti maður
sem ég veit um, þú kvartaðir ekki
einu sinni í veikindum þínum.
Sama hvað, þá hafðir þú það alltaf
fínt og sagðir að það hversu illt
manni er, væri bara matsatriði.
Þú barðist af ómannlegri hörku og
vilja. Þannig lifðir þú líka. Þú elsk-
aðir lífið. Þú kenndir mér að elska
lífið. Ég ætla reyna lifa því eins og
þú myndir gera. Ég er svo þakk-
látur fyrir það að hafa fengið að
eiga þig sem pabba og fyrir allt
sem ég hef lært af þér. Ég vildi
bara að ég fengi að hafa þig áfram
hjá mér.
Þú verður alltaf hjá mér í hjart-
anu mínu og þar mun ég varðveita
þig að eilífu elsku pabbi minn.
Þinn sonur,
Guðmundur Hjalti Jónsson.
Þegar kemur að því að dansa
lífsins dans og hrífa aðra með þá
er enginn sem hefur tærnar þar
sem þú hafðir hælana, elsku
pabbi. „Ert þú búin að dansa í
dag?“ spurðir þú okkur á hverjum
degi og brostir þínu breiða, fallega
og hlýja brosi. Bros sem hefur
fylgt mér frá því að ég man eftir
mér og hefur litað tilveru mína
ævintýralegum litum. Þú gafst til-
veru minni skerpu og kenndir mér
snemma gagnrýna hugsun. Þú
varst ótæmandi viskubrunnur og
það var eins og þú hreinlega and-
aðir að þér öllum heimsins upplýs-
ingum. Þú sagðir bestu sögurnar
en varst á sama tíma besti hlust-
andinn. Ég sakna þess að sitja
með þér og ræða heima og geima.
Þú varst, ert og verður alltaf minn
allra besti vinur.
Ég gleymi því aldrei hvernig
við lékum okkur löngum stundum
þegar ég var lítil. Hvort sem það
var barbie eða bíló eða eitthvað
þar á milli þá var alltaf gaman. Ég
sakna þess þegar þú hjólaðir með
mig um Kaupmannahöfn í hjóla-
sætinu sem var fest á stöngina,
með gott útsýni og örugg í pabba
fangi. Manstu þegar okkur lang-
aði í páfagauk? Við smíðuðum
saman fuglabúr og sömdum lag
um gjörninginn í von um að fá
samþykki mömmu. Manstu þegar
við útskrifuðumst? Þú úr Konung-
legu dönsku listaakademíunni og
ég úr leikskóla. Þú jafnaðir þessu
saman og það fannst 5 ára stelp-
unni þinni gaman. Ég sakna frum-
sömdu „Kalla-feita“ sagnanna fyr-
ir háttinn. Þú varst besti
sögumaðurinn og Bjartmar Jón
afastrákur var jafn hugfanginn og
ég þegar þú í seinni tíð endursagð-
ir sögurnar fyrir hann. Nú geri ég
mitt besta í að halda áfram með
söguna.
Það var alltaf gott að vera ná-
lægt þér. Synir okkar Brynjars,
þeir Bjartmar og Sólmar, sáu ekki
sólina fyrir þér og það skein í gegn
að ástin, virðingin og einlægur
áhuginn var gagnkvæmur. Þú
varst Brynjari sterk föðurímynd
og mér þótti alltaf vænt um það
hversu miklir vinir þið voruð. Þú
varst besti eiginmaður sem
mamma getur hugsað sér. Ástin lá
alltaf í loftinu. Þú færðir mömmu
kaffi í rúmið á hverjum morgni og
þið nutuð saman ilmandi stunda.
Þetta og margt annað hefur
Brynjar tekið upp eftir þér og ég
er þakklát fyrir það alla daga.
Þú tókst verkefnum lífsins
öruggum tökum með æðruleysi,
húmorinn og seigluna að vopni. Í
miðjum heimsfaraldri vorum við
þrisvar stödd í Hamborg í harðri
geislameðferð. Þú lést það ekki á
þig fá og gerðir ferðirnar ógleym-
anlegar. Ég vildi óska þess að við
gætum aftur gengið saman um
fiskmarkaðinn í sólarupprás við
undirspil þinna dásamlegu sögu-
stunda. Níu mánaða baráttan er
núna eins og eitt augnablik, stríð-
ið er tapað og réttlætið er ekkert.
Í kapphlaupi við tímann náðum
við þrátt fyrir mótlætið að njóta
lífsins eins og þú hefur alltaf gert
svo áreynslulaust. Þú áorkaðir
svo miklu á stuttum tíma en eins
og þú orðaðir það sjálfur þá er það
ekki alltaf fjöldi áranna sem telur
heldur það hvernig okkur tekst að
njóta þeirra ára sem okkur eru
skömmtuð. Þú kunnir lífsins list.
Ég set markið hátt því þú ert allt-
af fyrirmyndin.
Ég elska þig til tunglsins, sól-
arinnar og til baka aftur, enda-
laust.
Þinn kjúlli,
Sigurrós Jónsdóttir.
Það varð brátt um elsku Nonna
mág okkar og svila. Illvígur sjúk-
dómur hreif hann frá okkur langt
fyrir aldur fram. Minningar um
góðan dreng sitja eftir. Nonni var
skemmtilegur og orðheppinn,
ýmsir frasar eru komnir til að
vera, fá okkur til að brosa og
hugsa um Nonna með hlýju og
söknuði. Það var gaman að koma
saman og njóta veitinga með
Nonna, þá var klappað með báð-
um höndum á kviðinn, brosað
breitt og andvarpað „þetta er
æði“, svo var farin önnur ferð.
Nærvera Nonna skapaði létt-
leika, hann var viðkunnanlegur,
hlustaði og tók þátt í samræðum
sama hvert málefnið var. Hann lét
málefni fólks sem sætti kúgun eða
misrétti sig varða, var vel lesinn
og flutti mál sitt með vísan í heim-
ildir eða tölulegar staðreyndir.
Nonni gat verið ögrandi í skoð-
unum með ýmislegt en alltaf glað-
ur og vel meinandi.
Fáir vöktu jafn mikla kátínu
hjá börnum okkar og Nonni, alltaf
glaður i bragði, setti sig í sömu
hæð, á forsendum þeirra og
snæddi dótaveitingar af bestu
lyst. Nonni átti fjölbreytt áhuga-
mál, smitaðist af hestamennsku
frá Röggu sinni og reið glaðbeitt-
ur um grundir með rauðan háls-
klút; ef eyru hestanna vísuðu
fram brosti hann enn breiðar, vit-
andi að allir voru sáttir. Nonni fór
einstaklega vel að dýrum, sama
væntumþykja og virðing borin
fyrir öllum málleysingjum.
Það var alltaf gaman að ræða
við Nonna um hönnun og sköpun,
hann sagði manneskjuna vera
jafnvægisleitna og þyrfti rými til
að flæða og finna hvað það væri
sem hún þarfnaðist. Hann fór á
flug í hugmyndavinnu með okkur
hjónum, dró m.a. upp stórkost-
lega hugmynd að hjónasvítu uppi
á bílskúrsþaki með heitum potti
og öllu tilheyrandi. Við grínuð-
umst mikið með þessa hugmynda-
vinnu. Teikningarnar eigum við
sem eina af mörgum góðum minn-
ingum um Nonna sem kraftmik-
inn og magnaðan arkitekt.
Samband Röggu og Nonna var
alla tíð sterkt, virðing í samskipt-
um og ástin leyndi sér ekki í aug-
um þeirra. Ávextir ástar þeirra
eru Sigurrós og Hjalti, frábærar
manneskjur bæði tvö. Að eiga fé-
laga í foreldrum sínum er dýrmæt
gjöf og veganesti út í lífið. Í
stórum verkefnum lífsins sést
best hvernig fjölskyldan virkar og
gæði tengsla. Nonni barðist
hetjulega, með jákvæðni að vopni
og von í hjarta um að ná bata. Lífi
þeirra var snúið á hvolf í skugga
veikinda og Covid, fjölskyldunni
tókst þó að lifa sem eðlilegustu lífi
og stóðu þétt saman og áttu góðar
stundir í sælureit sínum, sum-
arbústaðnum í Skorradal. Það er
ekki auðvelt hlutskipti að vera að-
standandi og heilbrigðisstarfs-
maður þegar illvíg veikindi banka
upp á. Sigurrós barðist hetjulega
og fagmannlega fyrir lífi pabba
síns sem og fjölskyldan öll. Stoltið
í augum Nonna leyndi sér ekki og
síst ást hans á fólkinu sínu.
Líf Nonna var farsælt, hann
skilur eftir sig börn og barnabörn
sem eru afar góðar manneskjur,
arfleifð sem er hluti af honum.
Eftir sitjum við hin hljóð og
veltum fyrir okkur tilgangi lífsins.
Hvíl í friði elsku Nonni.
Elsku Ragga, Sigurrós, Hjalti,
Binni, Lísa, Bjartmar, Sólmar,
Inga og systkini Nonna og aðrir
ástvinir. Megi guð og allar góðir
vættir vaka yfir ykkur og vernda.
Sólborg og Einar.
Elsku Nonni okkar er nú horf-
inn á braut og er hans sárt saknað.
Nonni kom inn í fjölskylduna fyrir
35 árum og voru þau Ragga sannir
sálufélagar og samheldin í öllu
sem þau tóku sér fyrir hendur.
Eftir nám hér á landi, nýgift með
litla ástarengilinn sinn hana Sig-
urrós, fluttu þau til Kaupmanna-
hafnar þar sem Nonni nam arki-
tektúr. Þar blómstraði litla
fjölskyldan og við bættist gullið
hann Hjalti. Mikil gestrisni hefur
ávallt einkennt heimili Nonna og
Röggu og voru farnar ófáar ferðir
yfir hafið til þeirra. Göngutúrar og
leiðsögn um Kaupmannahöfn
voru fastir liðir að ógleymdum öll-
um kræsingunum úr kondítorum
borgarinnar. Hann vissi upp á hár
hvert eftirlætið var og sá til þess
að það væri á boðstólum. Það var
ávallt mikil gleði og tilhlökkun að
fá þau í heimsókn til Englands og
Svíþjóðar. Fjölskyldur okkar
fluttust heim til Íslands á svipuð-
um tíma og var mikill samgangur
á milli. Ógleymanleg eru kósí-
kvöldin á föstudögum í Brekku-
gerðinu og þegar dansað var á
Sundlaugaveginum eftir lagavali
Nonna, þar var mikill sérfræðing-
ur á ferð.
Við ferðuðumst öll saman bæði
innan- og utanlands og er mér sér-
staklega minnisstæð ferð okkar til
Búdapest fyrir tveimur árum. Það
var frábær ferð í alla staði; mikið
skoðað, glaðst og dýrindis kræs-
inga notið. Þar var Nonni á heima-
velli er hann setti byggingarsögu
og sögu borgarinnar í samhengi.
Minningarnar eru margar og
alltaf fylgir þeim gleði þótt sorg-
artár streymi nú af söknuði.
Nonni var þeim eiginleika gæddur
að hann gat ávallt glatt alla í
kringum sig, hann var heill í gegn,
vildi öllum vel og var sannur vin-
ur. Nonni var mikill hugsuður,
víðlesinn og eldklár. Hann sá feg-
urðina í því smáa og hvernig það
smáa gat fegrað hið stóra líkt og
sjá má í hans arkitektúr og verk-
um. Hann var handlaginn og mik-
ill hagleikssmiður, eins og heimili
þeirra við Sundlaugaveg ber vott
um og sælureiturinn í Skorradal,
þar var ávallt verk í mótun hvort
heldur í bústaðnum sjálfum eða
næsta umhverfi. Nonni var mikil
barnagæla og kveðja börn okkar
góðan vin með söknuði.
En umfram allt var Jón mikill
fjölskyldumaður sem bar hag
sinna ávallt í öndvegi. Hugur okk-
ar er hjá fölskyldu Nonna, Ingu
móður hans og systkinum.
Elsku Ragga, Sigurrós, Binni,
Hjalti, Lísa, Bjartmar og Sólmar,
þótt það sé erfitt að sjá það núna
þá endurspegla tárin ljóma minn-
inganna – og mikill ljómi fylgdi
Jóni Guðmundssyni.
Við þökkum Nonna samfylgd-
ina, blessuð sé minning hans.
Okkar dýpstu ástarþakkir
öll af hjarta færum þér.
Fyrir allt sem okkur varstu,
yndislega samleið hér.
Drottinn launar, drottinn hefur
dauðann sigrað, lífið skín.
Hvar sem okkar liggja leiðir,
lifir hjartkær minning þín.
(Höf. ók.)
Kolbrún, Sigurður
og fjölskylda.
Það er með sárum söknuði að
við, starfsfélagar Nonna á Basalt,
kveðjum hann. Nonni var hluti
okkar hóps til nokkurra ára og
þau okkar, sem höfðu fyrri kynni
af honum í starfi og leik, glöddust
mikið þegar hann kom til liðs við
hópinn.
Nonni var einstakur maður. Í
minningu okkar allra var hann sí-
brosandi sínu breiða brosi. Hann
hafði góða og örláta nærveru og
æsti sig ekki yfir hlutunum. Hann
var viskubrunnur í að sækja; enda
sagðist hann sjálfur vera sérfræð-
ingur í „fánýtum fróðleik“. Nonni
var faglegur í allri sinni vinnu. Í
hans verkum voru öllu vel gerð
skil og ávallt svör á reiðum hönd-
um. Mikill metnaður, hugmynda-
auðgi, áhugi og nákvæmni ein-
kenndu störf hans, um leið og
húmorinn var ætíð til staðar.
Fengi hann viðfangsefni í hendur
sem var krefjandi eða öðruvísi var
hann fyrr en varði búinn að afla
sér allra heimilda, sögulegra jafnt
sem tæknilegra, til úrlausnar á
því. Þar að auki fylgdu gjarnan
fræðilegar, faglegar eða jafnvel
sagnfræðilegar skemmtisögur
sem gátu hugsanlega tengst við-
fangsefninu.
Nonni veiktist alvarlega síðast-
liðinn vetur. Hann sótti vinnu fram
á síðasta dag fyrir stóra aðgerð og
var síðan í startholunum í sumar
að mæta aftur til vinnu. Svo var
kjarkur hans og æðruleysi mikið,
að það kom okkur félögunum mjög
á óvart að heyra þá sorgarfrétt að
veikindin hefðu lagt hann að velli.
Við erum þakklát fyrir þann
tíma sem við fengum að njóta sam-
vista við Nonna og vottum Röggu,
börnum, barnabörnum og öðrum
aðstandendum okkar dýpstu sam-
úð.
Fyrir hönd félaga og vina á Bas-
alt arkitektum,
Sigríður Sigþórsdóttir.
Kæri vinur. Takk fyrir vináttu
og samtíma okkar hér á jörð.
Prakkaraglottið, gálgahúm-
orinn og stríðnin með eilífðarbrosi
fylgir þér í minningunni.
Einstaklega barngóður og alltaf
til í að galsast með þeim enda
hændust allir krakkar að Nonna
frænda.
Frábær fjölskyldufaðir og afi
og samband ykkar Röggu ein-
stakt. Umhyggja fyrir móður
þinni til eftirbreytni.
Þegar þið Ragga byrjuðuð í
hestamennsku kallaði ég þig
hestasveininn minn en það breytt-
ist fljótt, næmi þitt víð hestana og
öll dýr var sérstaklega fallegt,
aldrei beitt hörðu, þú bara gast
það ekki, það lýsir þér vel.
Völundarsmiður og frábær
arkitekt, það fékkstu í vöggugjöf
frá langfeðrum þínum enda varstu
stoltur af þeim.
Elsku vinur, þín er sárt saknað
og gefinn allt of stuttur tími meðal
okkar en þó uppskorið margt.
Ég sé þig þeysast um himna-
lendur á Kletti, Mola og Vals, ekki
ónýtt að vera með þá þrjá til reið-
ar.
Guð blessi minningu þína og
fjölskyldu.
Elías Hartmann Hreinsson.
Fallinn er frá einstakur maður,
Jón Guðmundsson arkitekt.
Það er með miklum söknuði
sem ég kveð kæran vin og sam-
starfsfélaga til margra ára. Nonni
er einn af mínum samferðamönn-
um sem mun alltaf standa upp úr
hvað varðar pælingar um hvernig
við nálgumst það sem við erum að
fást við. Það átti ekki bara við okk-
ar fag heldur svo miklu meira og
jafnvel lífið sjálft. Þessi eiginleiki
varð til þess að oft sá hann það
sem við hin sáum ekki og það er
verðmætt að eiga slíkan samferða-
mann og samstarfsfélaga.
Nonna kynntist ég á námsárun-
um í Kaupmannahöfn og alltaf var
Jón Guðmundsson HINSTA KVEÐJA
Hver minning dýrmæt perla að
liðnum lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug
þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf,
sem gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu
að kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Hreinn Bergmann og
Ármann Marvin.
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
FALLEGIR LEGSTEINAR
Auðbrekku 4, 200 Kópavogi, sími: 537-1029, www.bergsteinar.is
Á góðu verði
Verið velkomin
Opið: 11-16 virka daga