Morgunblaðið - 26.09.2020, Blaðsíða 35

arnes og við Maggi byrjuðum að
búa. Tveimur árum síðar eign-
uðumst við okkar fyrstu börn en
það var mikill gleðidagur í lífi
ykkar Sonju þegar sólargeislinn
ykkar Guðlaugur Þór fæddist
19. desember 1967. Áttum við
ófáar ferðirnar í Borgarnes upp
frá því og var það alltaf jafn
gaman. Minnast þau þess af hlý-
hug enda mynduðust órjúfanleg
vinabönd milli ykkar og þeirra.
Alltaf voru hundar í báðum fjöl-
skyldum og urðu heimsóknirnar
oft útivistarferðir um Borgar-
fjörðinn og víðar, í berjamó og
fleira. Aldrei fór neitt okkar
framhjá Borgarnesi nema koma
við í extra góðu kaffi og meðlæti
á Böðvarsgötu 11.
Áhugamálin voru mörg. Má
þar nefna ljósmyndun og útivist
og kom þar hraðbáturinn þinn
oft við sögu og voru ófáar ferð-
irnar frá Reykjavík út í Viðey,
vestur á Mýrar og upp í Borg-
arnes. Stangveiði og skotveiði
var þér hugleikin enda minnist
Magnús margra ánægjulegra
ferða með þér. Síðast en ekki
síst var golfið þér hugleikið og
veitti þér margar ánægjustundir
með góðum félögum og vinum
og ekki síst holla útiveru. Hús-
bílaferðirnar voru ykkur mikils
virði og fóruð þið víða. Við trú-
um því að þú munir leika golf á
grænum grundum þar sem þú
ert núna í sumarlandinu hjá
Sonju elskunni þinni.
Þú starfaðir sem lögreglu-
þjónn í Borgarnesi og síðar sem
yfirlögregluþjónn og starfaðir
sem slíkur þar til þú komst á
aldur, enda fórst starfið þér vel
úr hendi, svo einstaklega yfir-
vegaður og traustur sem þú
varst. Þú sagðir oft: „Engin
vandamál eru svo stór að ekki
sé hægt að leysa þau, bara fara
rétt að þeim.“ Hjá börnunum í
fjölskyldunni varst þú alltaf
„Doddi lögga“ og mikil virðing
borin fyrir því.
Hamingjusamur varstu elsku
Þórður þegar Guðlaugur og
Ágústa eignuðust litlu sólar-
geislana ykkar, Þórð Ársæl og
Sonju Dís, og þið urðuð afi og
amma í Borgarnesi. Samveru-
stundirnar með þeim urðu
margar og gleðiríkar, enda voru
þau oftar en ekki umræðuefnið
þegar við hittumst yfir kaffi-
bolla.
Við þökkum af alhug samveru
liðinna ára við mætan mann og
kveðjum með söknuði og sorg í
hjarta.
Við kveðjum nú Þórð og biðjum að
guð
hann leiði í ljósheiminn bjarta.
og hugljúfar minningar lífinu frá
mildi ykkur sorgina í hjarta.
Elsku Gulli, Ágústa, Þórður
Ársæll, Sonja Dís, Anna Ýr,
Rafn Franklín og fjölskyldur,
okkar innilegustu samúðar-
kveðjur. Góður guð gefi ykkur
styrk í sorginni.
Henrietta (Gitta),
Magnús og fjölskylda.
Þórður Sigurðsson, einn af
stofnfélögum Golfklúbbs Borg-
arness, er nú fallinn frá. Mig
langar að minnast góðs vinar
hér með nokkrum orðum.
Þórður var einn af frumherj-
um Golfklúbbs Borgarness sem
stóðu að því að koma upp níu
holu golfvelli á Hamri. Árið 1973
hafði verið stofnaður Golfklúbb-
ur í Borgarnesi og fékk klúbb-
urinn svæði í landi Hamars und-
ir golfvöll.
Ærið verkefni var að gera
landið hæft fyrir golfleik. Frum-
herjarnir voru sveit vaskra
manna sem unnu þrekvirki við
að koma upp níu holu golfvelli á
Hamri, allt í sjálfboðavinnu. Á
eftir fylgdu endurbætur á Ham-
arshúsinu, sem var okkar klúbb-
hús í áraraðir.
Hann varði þar miklum tíma
við þau verkefni og önnur sem
þurfti að sinna; að slá flatir, fara
með unglingana í mót, gera við
vélar og tína stórgrýti upp úr
vellinum svo fátt eitt sé nefnt.
Þórður var formaður Golf-
klúbbs Borgarness á árunum
1986 til 1993, formaður vallar-
nefndar á fyrstu árum klúbbs-
ins. Golfklúbburinn á Þórði ótal
margt að þakka fyrir gifturík
störf í þágu klúbbsins.
Margar góðar minningar á ég
með Þórði af golfvellinum á
Hamri en þangað fór ég ungur
að venja komur mínar. Þórður
virtist kannski hrjúfur á yfir-
borðinu en undir því var ljúfur,
vinsamlegur og traustur vinur
sem hægt var að stóla á.
Oft á vorin var Þórður með
hundinn sinn með sér á vell-
inum. Hundurinn var vel taminn
og gerði það sem fyrir hann var
lagt. Ef Þórður taldi höggið ekki
nógu gott gat hann sent hund-
inn til að ná í boltann og þá var
hægt að endurtaka höggið.
„Sækja, sækja!“ var þá viðkvæð-
ið og hundurinn hljóp af stað.
Sagan af því þegar Þórður fór
með félögum úr Golfklúbbi
Borgarness til Skotlands er
minnisstæð. Þar voru leigðir
tveir bílaleigubílar á flugvellin-
um fyrir hópinn. Þegar farið var
af stað missir aftari bíllinn fljótt
sjónar á fremri bílnum, sem
Þórður var farþegi í. Á leið-
arenda fara menn í aftari bíln-
um að kvarta yfir því hversu
greitt hafi verið ekið. Þá segir
Þórður:
„Hvað er að ykkur, hann fór
aldrei yfir níutíu!“ En þarna
sýndi hraðamælir bílsins mílur
þannig að ökumaðurinn hefur
allavega ekki farið hraðar en
145 kílómetra á klukkustund.
Það gustaði oft af Þórði í bók-
staflegri merkingu þegar hann
mætti á völlinn á bláa Volvon-
um. Beygjan af þjóðveginum inn
á afleggjarann að Hamri var
tekin á sæmilegum hraða og
þyrlaðist þá upp ryk. Þessi
beygja er stundum nefnd Þórð-
arsveigur frá þessum tíma.
Þórður náði góðum árangri í
golfinu og var duglegur að
stunda íþróttina. Oft í verð-
launasætum og hlaut viðurkenn-
ingar fyrir það.
Þegar heilsu fór að hraka fór
hann um á golfbíl og fór oft út á
völl í alls konar veðrum til að
stunda sína íþrótt.
Ég vil þakka vini mínum og
félaga fyrir þær mörgu góðu
stundir sem við áttum saman,
þær hafa gefið mér mikið. Við
færum Guðlaugi Þór, fjölskyldu
hans og öðrum ættingjum okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Hvíldu í friði kæri vinur.
F.h. Golfklúbbs Borgarness,
Guðmundur Daníelsson,
formaður.
Við andlát Þórðar frænda
míns rifjast upp margar góðar
minningar frá glöðum æskuár-
um á Siglufirði. Þórður faðir
minn var yngsti bróðir Sigríðar
Önnu, móður Þórðar. Þau
misstu föður sinn, Þórð Þórð-
arson vitavörð á Siglunesi, árið
1923. Margrét Jónsdóttir, amma
okkar, var þá 29 ára gömul sex
barna móðir.
Miklir kærleikar og sterk
tengsl voru alla tíð milli þeirra
systkinanna. Öll tilefni voru not-
uð til að hittast, stórveislur
haldnar um jól og áramót þar
sem öll fjölskyldan kom saman
og tíðar voru einnig ferðir á
Siglunesið.
Þórður var elsta barnabarn
Margrétar ömmu. Hann var
dásamlegur frændi og sýndi mér
sem litlu frænku mikla athygli
og elskusemi. Þeir bræðurnir
lánuðu bókaorminum allar þær
bækur sem til voru á heimilinu
og voru alltaf fúsir til að fara á
háaloftið á Norðurgötunni til að
uppfylla óskir um lestrarefni.
Þórður var glæsimenni svo
eftir var tekið. Hann var
heillandi persónuleiki, jákvæður,
brosmildur og hlýr með glettn-
isblik í augum.
Hann var hjálpsamur dreng-
ur sem allra vanda vildi leysa,
traustur og gefandi, vinsæll og
vel látinn. Hann gekk að öllum
verkum af einstakri natni, vand-
virkni og reglusemi og var mikill
og flinkur fagmaður.
Gifting þeirra Þórðar og
Sonju Guðlaugsdóttur var stór-
viðburður í fjölskyldunni. Þau
voru þá ung að árum, falleg
bæði og jafnræði með þeim. Þau
voru samhent í öllu sem þau
tóku sér fyrir hendur, bæði í
leik og starfi.
Árið 1967 var hamingjuár í
lífi þeirra þegar þau eignuðust
einkasoninn, Guðlaug Þór. Þórð-
ur faðir minn hafði komið til
Reykjavíkur rétt fyrir jól það ár
og við Jón og Jófríður dóttir
okkar fórum með honum norður
til Siglufjarðar til að halda þar
jól.
Á leiðinni norður heimsóttum
við Þórð og Sonju í Borgarnesi
til að berja augum nýja fjöl-
skyldumeðliminn. Það var
ógleymanlegt að fá að taka þátt
í gleði þeirra og hamingju við
þessi tímamót.
Við hjónin hittum Þórð á
heimili hans fyrir fáum miss-
erum. Sonja var látin og heilsan
mjög farin að bila. Hann bar sig
vel að vanda en við skynjuðum
vel umskiptin í lífi hans, sorg
hans og söknuð. En brosin hans
voru hlý sem fyrr og gleðin ein-
læg þegar hann horfði til fram-
tíðar og ræddi um einkasoninn
og fjölskyldu hans.
Við hjónin þökkum velvild og
gæsku á liðinni tíð. Við vottum
Guðlaugi Þór og fjölskyldu hans
innilega samúð. Guð blessi
minningu Þórðar Sigurðssonar.
Sigríður Anna Þórðardóttir.
MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 26. SEPTEMBER 2020
✝ Karl Eiríkssonfæddist í Vatns-
hlíð í Austur-Húna-
vatnssýslu 7. nóv-
ember 1938. Hann
lést á Landspít-
alanum 6. september
2020 eftir stutt veik-
indi.
Foreldrar Karls
voru Eiríkur Sig-
urgeirsson, bóndi í
Vatnshlíð, A-Hún., f.
24. september 1891, d. 13. maí
1974, og Kristín Karólína Ver-
mundsdóttir, húsfreyja, f. 20. júlí
1898, d. 11. nóvember 1973.
Karl var yngstur af þrettán
systkinum sem eru: Skarphéðinn
Jónas, f. 24. júlí 1917, d. 12. októ-
ber 1973; Ólína Rebekka, f. 12.
september 1918, d. 31. janúar
2006; Ragnheiður, f. 19. október
1920, d. 26. september 1997;
Valdimar Stefán, f. 21. desember
1921, d. 5. febrúar 1942; Árni Að-
alsteinn, f. 7. febrúar 1923, d. 5.
nóvember 2011; Vermundur, f.
14. febrúar 1925, d. 3. mars 1964;
1997. 2) Heiðdís, f. 2. júní 1969,
gift 1995-2013 Rúnari Helga
Andrasyni, f. 25. apríl 1967. Börn
þeirra eru: Kristinn Páll, f. 9.
október 1995, og Helga Margrét,
f. 30. mars 1998. 3) Skarphéðinn
Jónas, f. 7. júlí 1974, sambýlis-
kona Brynhildur Þöll Kristjáns-
dóttir, f. 17. júní 1975, hún á fyr-
ir Telmu Dögg, f. 1. desember
1996. 4) Anna Sóley, f. 9. júlí
1981, gift Róberti Gils Róberts-
syni, f. 30. júlí 1977. Börn þeirra
eru: Sindri Gils, f. 28. júlí 2002,
Snævar Gils, f. 21. desember
2006, og Margrét Lilja, f. 24. júní
2011.
Uppvaxtarár Karls voru í
Vatnshlíð. Sem ungur maður
starfaði hann um tíma á Suður-
landi við garðyrkjustörf og á
vertíð í fiski. Hann bjó í Vatns-
hlíð með foreldrum sínum og
Skarphéðni bróður sínum heitn-
um, hann tók við búi foreldra
sinna þegar þau fluttu í burtu.
Karl og Margrét bjuggu saman í
Vatnshlíð síðastliðin 53 ár við bú-
skap.
Útför Karls fer fram frá
Löngumýrarkapellu í Skagafirði
í dag, 26. september 2020, klukk-
an 14.
Sigurgeir, f. 10.
maí 1926, d. 18.
ágúst 2004; Sigríð-
ur Regína, f. 1. júní
1928, d. 4. júní
2018; Þórey, f. 17.
maí 1930, d. 22.
janúar 2003; Dýról-
ína, f. 13. nóvem-
ber 1932; Haukur
Hlíðdal, f. 27. febr-
úar 1936; drengur,
f. 1937, d. 1937.
Sambýliskona Karls er Mar-
grét Þórhallsdóttir, sjúkraliði, f.
22. ágúst 1944, frá Akureyri.
Foreldrar hennar voru Þórhall-
ur Jónasson vörubílstjóri, f. 3.
mars 1909, d. 15. desember 1985,
og Lilja Guðrún Þórunn Guð-
laugsdóttir húsfreyja, f. 7. sept-
ember 1919, d. 2. júlí 2008.
Börn Karls og Margrétar eru:
1) Kristín Lilja, f. 10. maí 1968,
gift 1994-2012 Bjarka Guð-
mundssyni, f. 4. desember 1967.
Börn þeirra eru: Karl Ívan, f. 20.
júlí 1992, Diljá Dögg, f. 24. ágúst
1995, og Erika Eik, f. 28. febrúar
Elsku pabbi okkar. Það ríkti
alltaf mikil tilhlökkun og eftir-
vænting þegar farið var í sveitina
okkar eins og við köllum hana. Þú
tókst alltaf svo vel á móti okkur og
barnabörnum þínum með opinn
faðm og bros á vör. Góðar minn-
ingar eigum við frá komum þínum
til okkar til að fagna viðburðum
eða tímamótum í lífi okkar eða
barnabarna þinna. Það var ein-
hvern veginn ekkert fullkomið
nema von væri á þér til að gleðjast
með okkur og það hvikaði ekki, þú
lést þig ekki vanta. Við erum
þakklát fyrir samverustundirnar
sem við áttum í sumar.
Þú kvaddir þegar blómin fóru að falla
og fölva haustsins sló á
sumarskraut.
Þú hafðir gengið götu þína alla
og gæfu notið hér á lífsins braut.
Það syrtir að og söknuðurinn svíður,
hann svíður þó að dulin séu tár
en ævin okkar eins og lækur líður
til lífsins bak við jarðnesk æviár.
Og tregablandin hinsta kveðjan
hljómar
svo hrygg við erum því við söknum
þín,
í hugum okkar stjarna lífs þíns ljómar,
sem ljós á vegi í brjóstum okkar skín.
Við biðjum að þér ljóssins englar lýsi
og leiði þig hin kærleiksríka hönd
í nýjum heimi æ þér vörður vísi,
sem vitar inn í himnesk sólarlönd.
Þér sendum bænir upp í hærri heima
og hjartans þakkir öll við færum þér.
Við sálu þína biðjum guð að geyma,
þín göfga minning okkur heilög er.
(G.E.V.)
Við munum svo vel eftir þér
leggja upp í göngur með hest-
ana þína Blesa, Glóa og Stjarna.
Við Hlíðarrétt biðum við með
eftirvæntingu eftir að sjá féð
koma niður af fjalli. Í brekkunni
við ána áttum við saman gæða-
stundir að borða saman nestið.
Eftir nestistímann hófst svo
fjörið og féð dregið í dilka. Síðar
áttu sum okkar eftir að fara með
þér í göngur og upplifa með þér
smalamennskuna. Snemma fór-
um við að fara á bak honum
Blesa þínum sem varð síðar
barnahestur okkar systkinanna
allra. Það var alltaf gaman að
leggja úr hlaði þér við hlið í
reiðtúr á fallegum sumardegi.
Á veturna áttum við saman
góðar stundir að gefa með þér
hrossunum hey og virða fyrir
okkur fallega hrossahópinn þinn.
Oft vorum við búin að kljúfa
hríðina og snjóskaflana saman á
leið í fjárhúsin og gefa fénu.
Ef veður var slæmt leiddir þú
okkur niður á veg í skólabílinn,
það var gott að finna öryggið
sem hönd þín veitti. Á vetrar-
kvöldum spiluðum við saman
kasínu okkur til gamans. Vor-
dagar voru alltaf svo spennandi
tímar. Við biðum eftir að þú til-
kynntir okkur að fyrsta folaldið
væri fætt eða lamb komið í hús.
Þá hlupum við út til að sjá og
fagna nýju folaldi eða lambi. Yf-
ir sumartímann var glatt á
hjalla hjá okkur við heyskapinn.
Mikið kapp hljóp í okkur við
baggatínslu og að koma heyi í
hlöðu.
Veiðistundir áttum við saman
og lögðum net út í vatnið, þá var
spennandi næsta morgun að
draga upp silunginn.
Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt
lit og blöð niður lagði
líf mannlegt endar skjótt.
(Hallgrímur Pétursson)
Elsku pabbi, friður Guðs þig
blessi, takk fyrir allt.
Minning þín lifir áfram í
hjörtum okkar.
Ástarkveðjur,
Kristín Lilja
Karlsdóttir,
Heiðdís Karlsdóttir,
Skarphéðinn Jónas
Karlssson,
Anna Sóley Karlsdóttir.
Karl Eiríksson HINSTA KVEÐJA
Elsku afi okkar, takk
fyrir allar samverustund-
irnar okkar saman. Það var
alltaf gott og gaman að
koma til þín í sveitina. Þú
tókst alltaf svo vel á móti
okkur með þínu góða hjarta
og léttu lund.
Megi gæfan þig geyma,
megi Guð þér færa sigurlag.
Megi sól lýsa þína leið,
megi ljós þitt skína sérhvern dag.
Og bænar bið ég þér,
að ávallt geymi þig
Guð í hendi sér.
(Þýð. Bjarni Stefán Konráðsson)
Minning þín lifir áfram í
hjörtum okkar. Hvíldu í
friði elsku afi.
Karl Ívan, Diljá Dögg,
Erika Eik, Kristinn
Páll, Helga Margrét,
Telma Dögg, Sindri
Gils, Snævar Gils og
Margrét Lilja.
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Ástkær faðir okkar, afi, tengdafaðir
og langafi,
SVANUR BJARKAR AUÐUNSSON
frá Dvergasteini,
Álftafirði,
lést á Landspítalanum síðastliðinn
þriðjudag.
Útför auglýst síðar.
Karl Jörundsson Michelle Garnado Jörundsson
Eyrún Björk Svansdóttir Gunnar Gylfason
Ólafía Erla Svansdóttir
Glódís, Marteinn, Hugrún, Svanur,
Steinunn, Annika og Tumi
Elsku faðir okkar, sonur, bróðir og afi,
TEITUR STEFÁNSSON,
lést sunnudaginn 20. september á
hjúkrunar- og dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi. Útförin fer fram frá Akraneskirkju
fimmtudaginn 1. október klukkan 13.
Vegna aðstæðna verður athöfninni einnig streymt frá heimasíðu
Akraneskirkju, www.akraneskirkja.is.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk hjúkrunar- og dvalarheimilisins
Höfða fyrir einstaka umönnun og hlýhug.
Stefán Teitsson Andrea Magnúsdóttir
Helga Dögg Teitsdóttir Ásgrímur Ásgrímsson
Fríða Björk Teitsdóttir Sverrir Haraldsson
Ragnar Torfi Teitsson
Stefán Kristinn Teitsson Fríða Lárusdóttir
Örlygur Stefánsson Ásta Björg Gísladóttir
Hulda Stefánsdóttir Sigurður Valur Ásbjarnarson
Halldór Stefánsson Petrea Emilía Pétursdóttir
Þórgunnur Stefánsdóttir Sveinn Arnar Sæmundsson
og barnabörn