Morgunblaðið - 03.10.2020, Blaðsíða 38

38 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. OKTÓBER 2020
Við erum nokkrir
félagar sem útskrif-
uðumst frá Verzlun-
arskóla Íslands árið
1966 og höfum haldið hópinn síð-
an. Við hittumst reglulega einu
sinni í mánuði yfir vetrartímann
og förum mikið saman í ferðalög
og þá einkum golfferðir þar sem
mikill áhugi er á golfi í hópnum.
Það var fyrir tuttugu og fimm ár-
um að einn úr hópnum tilkynnti
félögum sínum að hann ætlaði að
kvænast aftur og vildi bjóða okk-
ur og mökum í brúðkaupið. Þetta
var Hafnfirðingurinn Guðmund-
ur Friðrik Sigurðsson sem hugð-
ist kvænast hafnfirsku konunni
Kristínu Pálsdóttur. Þarna hóf-
ust kynni okkar af Kristínu sem
var þekktur kylfingur, margfald-
ur Íslandsmeistari kvenna í golfi.
Mörg okkar höfðu fylgst með
henni og íþróttinni en fæst
þekktum við Kristínu. Það var
mikið gæfuspor hjá vini okkar
Guðmundi Friðriki að bindast
þessari konu. Golfíþróttin var
sameiginlegt áhugamál þeirra
beggja sem færði þeim gleði og
hamingju. Á sama hátt var sam-
vist Guðmundar og Kristínar
mikil happafengur fyrir okkur fé-
lagana og eiginkonur okkar.
Kristín aðlagaðist hópnum strax
og varð mikil vinkona okkar
allra.
Þessi hópur, sem við nefnum
okkar á milli Versló ’66, er mjög
náinn vinahópur og hefur ferðast
mikið saman bæði hér innanlands
og til útlanda. Við höfum farið til
Spánar, Toskana á Ítalíu, Ari-
zona, Lúxemborgar, Þýskalands,
Tyrklands og í siglingu um Mið-
jarðarhafið svo eitthvað sé nefnt.
Alltaf komu Kristín og Guð-
mundur með í þessar ferðir og
voru ómetanlegir ferðafélagar
enda bæði mikið sómafólk. Það
var gott að vera með Kristínu og
eiga stund með henni og spjalla.
Hún var þægileg manneskja,
glaðvær, jákvæð og úrræðagóð.
Þá var ekki verra að hafa hjúkr-
unarfræðinginn með í hópnum og
tala nú ekki um að hafa keppn-
iskonuna í hópnum þegar í alvör-
una var komið á golfvellinum. Í
öllum ferðum var alltaf keppni og
alltaf dregið í keppnislið. Þeir
voru ætíð glaðir sem fengu Krist-
ínu í lið sitt.
Kristínar verður sárt saknað í
hópnum. Við höfum fylgst með
veikindum hennar og hetjulegri
baráttu við illvígan sjúkdóm.
Guðmundur Friðrik vinur okkar
Kristín Halldóra
Pálsdóttir
✝ Kristín Hall-dóra Pálsdóttir
fæddist 14. maí
1945. Hún lést 10.
september 2020.
Útförin fór fram
23. september
2020.
missir góðan félaga
og samferðamann.
Við sendum Guð-
mundi og fjölskyld-
um þeirra Kristínar
okkar innilegustu
samúðarkveðjur. Við
þökkum Kristínu
fyrir vináttu og
ánægjulega sam-
fylgd í 25 ár.
Félagar Versló
’66,
Eggert Ágúst Sverrisson.
Hver minning dýrmæt perla,
að liðnum lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni
af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki
er gjöf sem gleymist eigi
og gæfa var það öllum
er fengu að kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Við á heilsugæslunni Sólvangi
í Hafnarfirði kveðjum nú okkar
fyrrverandi leiðtoga, samstarfs-
félaga og vin sem Kristín Páls-
dóttir var. Kristín var mikill
frumkvöðull í sínu starfi og fyr-
irmynd margra okkar sem störf-
um við heilsugæsluna. Hún
byggði upp og tók virkan þátt í
þróun heilsugæsluhjúkrunar í
þeirri mynd sem hún er í dag og
allri annarri starfsemi heilsu-
gæslunnar. Kristín var afar
framsýn kona, dugleg og fylgin
sér í öllum málum. Hún var klett-
urinn okkar hér á Sólvangi í
fjöldamörg ár og stóð styrk við
hlið okkar hvernig sem áraði.
Hún var traust og ráðagóð.
Við minnumst Kristínar okkar
með miklu þakklæti og munum
varðveita minningar um góðan
og traustan félaga. Við þökkum
henni fyrir góð kynni og sam-
vinnu á heilsugæslunni og vott-
um fjölskyldu hennar okkar
dýpstu samúð.
Fyrir hönd samstarfsfólks á
heilsugæslunni Sólvangi,
Heiða Davíðsdóttir,
svæðisstjóri,
Anna Margrét Guðmunds-
dóttir, fagstjóri lækninga.
Kristín Pálsdóttir fyrrverandi
framkvæmdastjóri Heilsugæslu-
stöðvarinnar Sólvangi er látin.
Þar með er fallinn frá einn af
frumkvöðlum nútímaheilsugæslu
í Hafnarfirði.
Ég hóf störf sem heimilislækn-
ir við læknamiðstöðina á Strand-
götu Hafnarfirði 1981, þá nýkom-
inn frá sérnámi í Svíþjóð. Ári
síðar var ég skipaður héraðs-
læknir Reykjaneshéraðs og vann
við það að koma á laggirnar
heilsugæslukerfi í Hafnarfirði
skv. lögum frá 1974 og að þar
yrði byggð heilsugæslustöð. Við
ramman reip var að draga póli-
tískt séð. Það var svo um 1984-5,
sem Páll Sigurðsson ráðuneytis-
stjóri og Ingibjörg R. Magnús-
dóttir deildarstjóri í heilbrigðis-
ráðuneytinu heimiluðu ráðningu
Kristínar Pálsdóttur hjúkrunar-
fræðings mér til aðstoðar. Krist-
ín var þá kennari við Hjúkrunar-
skólann og hafði sérmenntað sig
á sviði heilsugæslu. Hún hófst
þegar handa af sinni alkunnu
skerpu og dugnaði. Í hönd fóru
miklar skipulagsbreytingar.
Kristínu tókst á skömmum tíma
að ná til okkar afbragðs hjúkr-
unarfræðingum og sjúkraliðum.
Starfandi heimilislæknar voru
ráðnir sem heilsugæslulæknar.
Bæjarhjúkrun, skólaheilsugæsla,
ungbarna- og mæðravernd,
meinarannsóknir, heilbrigðiseft-
irlit, síma- og ritaraþjónusta voru
færð yfir í kerfi heilsugæslu-
stöðvar.
Á sama tíma unnum við Krist-
ín og Sveinn Guðbjartsson for-
stjóri Sólvangs ötullega að því að
veita nýbyggingu heilsugæslu-
stöðvar við Sólvang brautar-
gengi. Öllu þessu ferli var lokið
við vígslu nýju stöðvarinnar við
Sólvang 3. september 1988. Við
vígsluna vöktu glæsileg málverk
eftir Eirík Smith verðskuldaða
athygli – þökk sé Kristínu.
Nokkrum dögum fyrir vígslu
hafði hún beðið Eirík að skreyta
stöðina með listaverkum sínum,
sem hann svo gerði. Það spillti
ekki ánægjunni að Eiríkur tjáði
okkur að Kristín væri álfkonan á
einu málverkanna. Það verk var
síðan hengt upp á ganginum fyrir
framan skrifstofu Kristínar. Mál-
verkin eru þar enn. Þegar ég
varð prófessor í heimilislækning-
um var Kristín potturinn og
pannan í veglegum samfagnaði á
heilsugæslustöðinni 2. febrúar
1991. Hér var ekki verið að fagna
persónu, heldur faginu og fyrstu
háskólaheilsugæslunni.
Heilsugæslustöðin og starf-
semin þar varð fljótt til fyrir-
myndar. Á næstu árum voru
heimsóknir erlendra gesta tíðar,
þar sem við kynntum íslenska
fyrirkomulagið – alhliða heilsu-
gæslu og mótun teymisvinnu.
Kristín var þar í fararbroddi. Há-
punktur erlends samstarfs var
þegar nokkrum okkar var boðið í
kynnisferð til Habo í Svíþjóð í
ágúst 1991. Þetta var nokkurs
konar uppskeruhátíð í samstarfi
okkar Kristínar.
Ég hef hér látið verkin tala í
lýsingu minni á mannkostum
Kristínar. Ég get lýst tilfinninga-
legri nálægð okkar með smá við-
bót. Ég lét þess getið fyrir nokkr-
um árum að fyrir utan mömmu
væru fjórar konur með álíka há-
an sess í mínu lífi, þ.e. eiginkon-
urnar tvær, Edda og Linn, Lolo
Humble skrifstofustjóri í Gauta-
borg og svo Kristín Pálsdóttir.
Kristínar er sárt saknað, en
minningarnar ljúfar. Ég færi eig-
inmanni Kristínar, Guðmundi
Friðriki, börnum og fjölskyldum
þeirra innilegar samúðarkveðjur.
Jóhann Ág. Sigurðsson.
Eftir langan æviferilsdag
eigum geymdar fagrar, ljúfar myndir,
sem koma í hugann eins og ómþýtt lag
og una sér við minninga lindir.
Er vinir skilja, sjaldan verður sátt
en svona er og verður lífsins glíma.
Forréttindi að fá og hafa átt
fylgd og nálægð svona langan tíma.
(Þorfinnur Jónsson)
Kær félagskona okkar í Inner
Wheel Hafnarfirði, Kristín Páls-
dóttir, lést þann 10. september sl.
eftir erfiða baráttu við krabba-
mein.
Kristín gekk til liðs við klúbb-
inn okkar árið 2014. Hún var
strax mjög áhugasöm og tók þátt
í störfum hans þegar tími leyfði.
Fyrstu kynni mín af Kristínu
voru þegar Heilsugæsla Hafnar-
fjarðar var stofnuð og Kristín var
ráðin hjúkrunarforstjóri og eig-
inmaður minn heitinn fyrsti
stjórnarformaður.
Falleg minning kemur upp í
hugann. Það er brúðkaup Krist-
ínar og Guðmundar Friðriks.
Brúðurin og Sigrún móðir
hennar gengu inn gólfið á móti
verðandi eiginmanni og móður
hans. Kristín var geislandi af
ánægju í fallegum brúngylltum
kjól. Sjaldan hefur sést meiri
hamingja á nýgiftu pari en þenn-
an dag.
Það er afskaplega mikill sjón-
arsviptir að jafn hæfileikaríkri
konu og henni Kristínu.
Klúbbkonur senda Guðmundi
Friðriki og fjölskyldunni allri
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur og biðjum Guð að blessa veg-
ferð þeirra.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Fyrir hönd stjórnar Inner
Wheel Hafnarfjörður,
Gerður S. Sigurðardóttir.
Kveðja frá Soroptim-
istaklúbbi Hafnarfjarðar og
Garðabæjar
Stórt skarð er höggvið í hóp
okkar Soroptimistasystra. Okkar
ágæta systir Kristín Pálsdóttir
lést 10. september síðastliðinn.
Hún gekk í klúbbinn okkar í febr-
úar 1981.
Kristín var alla tíð frábær leið-
togi, hún gegndi ýmsum trúnað-
arstörfum fyrir klúbbinn og var
formaður hans á árunum 1996-
1998. Landssambandsfundur So-
roptimista var haldinn í Hafnar-
firði þegar Kristín var formaður
og þá kom í ljós hvað hún var
góður skipuleggandi og stjórn-
andi og ötul í því sem hún tók að
sér. Allar vorum við mjög ánægð-
ar með landssambandsfundinn
og sérstaklega þær sem komu frá
öðrum klúbbum.
Það var alltaf hægt að leita til
Kristínar. Hún var alltaf reiðubú-
in að aðstoða og gefa góð ráð.
Kristín hafði meðal annars mik-
inn áhuga á heilbrigði og góðum
lífsstíl og hún hvatti okkur hinar
til að hugsa um það.
Kristín stundaði golf af mikl-
um áhuga og stóð sig vel enda
varð hún Íslandsmeistari í golfi
oftar en einu sinni. Hún starfaði
mikið fyrir Golfklúbbinn Keili og
hvatti okkur í klúbbnum til að
koma og spila golf.
Kristín var hjúkrunarfræðing-
ur að mennt. Hún var kennari við
Hjúkrunarskóla Íslands og var
ávallt með mikinn metnað fyrir
hjúkrun.
Það var mikið lán fyrir Hafn-
firðinga þegar Kristín var ráðin
hjúkrunarforstjóri og fram-
kvæmdastjóri á nýrri og glæsi-
legri heilsugæslustöð við Sól-
vang. Kristín var brautryðandi
og frumkvöðull í heilsugæslu og
öðru sem varðar heilsu fólks. Það
var mikið leitað til Kristínar um
ráðgjöf frá öðrum heilsugæslum
á Íslandi og hún ávallt reiðbúin
til að veita aðstoð. Kristín starf-
aði við heilsugæsluna þar til hún
lét af störfum vegna aldurs.
Kæra Kristín, við eigum eftir
að sakna þín mikið í klúbbnum.
En við höldum í heiðri þau heil-
ræði sem þú skildir eftir fyrir
okkur; virðingu, mannúð og gott
líf. Nú er þinni baráttu lokið eftir
harða viðureign við sjúkdóminn
og þú ert komin á góðan stað.
Við systur í Soroptimista-
klúbbi Hafnarfjarðar og Garða-
bæjar sendum okkar innilegustu
samúðarkveðjur til eftirlifandi
eiginmanns, Guðmundar Frið-
riks, og barna; Sigrúnar, Páls,
Þrastar, Jónasar Hagan, Magn-
úsar Friðriks og fjölskyldna.
Guð styrki ykkur í þessari
miklu sorg.
Gunnhildur Sigurðardóttir.
✝ Anna JónaJónsdóttir
fæddist í Reykja-
vík 18. apríl 1972.
Hún varð bráð-
kvödd á heimili
sínu hinn 19.
september 2020.
Foreldrar Önnu
Jónu eru Sig-
urlína Sch. Elías-
dóttir heilbrigðis-
ritari, f. 5.7. 1950,
og Jón Haukur Eltonsson
vélamaður, f. 21.5. 1948, d.
9.12. 2009. Anna Jóna var
miðjubarn og á undan henni
kom Sigurður Kristinn Sch.,
f. 22.9. 1966, m. Eyrún Ing-
valdsdóttir, f. 9.11. 1967, d.
19.3. 2014, yngstur er Jón
Þór, f. 29.6. 1975, sambýlis-
kona hans er Anna Linda Sig-
urgeirsdóttir, f. 11.7. 1966,
hálfsystir þeirra er Ragnheið-
ur Jónsdóttir, m. Guðbjartur
Pétursson, og eru þau búsett
í Danmörku.
Eiginmaður Önnu Jónu er
Hilmar Einarsson bílamálari,
f. 1.12. 1966, foreldrar hans
eru Einar Erlendsson
húsgagnasmiður, f. 2.12.
1939, og Elín
Margrét Hösk-
uldsdóttir hús-
móðir, f. 11.4.
1944. Dætur
Önnu Jónu eru:
1) Kristín Heiða
Eyþórsdóttir, f.
29.7. 1991, unn-
usti hennar er
Rúnar Guðjón
Svansson, f. 23.4.
1969. 2) Halla
Margrét Hilmarsdóttir, f. 6.6.
2003.
Anna Jóna starfaði á
nokkrum stöðum á lífsleið-
inni, þ.m.t. Kaffi París og
Flugfélagi Íslands. Hún vann
í fatahreinsuninni Úðafossi
og lá leið hennar þaðan í
Smáraskóla þar sem hún
gegndi stöðu matráðs. Eftir
nokkurra ára veru þar lá
leiðin í leikskólann Grænatún
þar sem hún gegndi einnig
stöðu mátráðs í nokkur ár.
Anna starfaði seinast hjá
ISAVIA á Reykjavík-
urflugvelli sem matráður.
Útförin fór fram 2. október
2020 í kyrrþey að hennar
ósk.
Elsku mamma mín, það er svo
sárt og erfitt að kveðja en á sama
tíma er mér létt að vita af því að
baráttan er yfirstaðin og sársauk-
inn liðinn hjá.
Þú varst án efa hlýlegasta og
kærleiksríkasta manneskja sem
ég hef kynnst, besta mamma í al-
heiminum og við vorum miklar
vinkonur og mjög nánar, ég mun
sakna þín alla daga lífs míns og
ávallt hafa þig með mér í hjartanu,
ég mun varðveita allar minningar
okkar saman mjög vel.
Elska þig mamma mín, þín
dóttir
Halla Margrét.
Ég kveð í dag mína ástkæru
dóttur, Önnu Jónu, sem var einka-
dóttir mín fædd 18.4. 1972.
Mér er orða vant. Dauðinn
barði að dyrum, eitthvað sem eng-
inn átti von á svona snögglega.
Anna átti eiginmann og tvær
dætur sem eru uppkomnar.
Syrgja þau nú eiginkonu og móð-
ur. Tveir bræður og fjölskyldur
þeirra syrgja einnig, svo og hálf-
systir sem býr með fjölskyldu
sinni í Danmörku.
Anna Jóna var sérlega glaðlynd
og var hrókur alls fagnaðar hvar
sem hún kom. Stutt var í hlátur og
grín.
Anna var trygg og trú þeim vin-
um sem hún átti. Var vinur vina
sinna.
Þá var hún mikil húsmóðir og
lék öll matargerð í höndum hennar.
Föður sinn missti hún í desem-
ber 2009, var það mikill missir en
samband þeirra var mjög gott og
kærleiksríkt.
Anna Jóna starfaði sem matráð-
ur, nú síðast í mötuneyti hjá Isavía
á Reykjavíkurflugvelli.
Barðist Anna Jóna við gigtar-
sjúkdóm á seinni hluta ævinnar og
voru dagarnir henni oft mjög erf-
iðir.
Sorg og söknuður færist yfir
þegar sest er niður og hugsað um
liðna tíð. Hugsa ég um að hve gott
almættið var að hafa gefið mér
hana sem dóttur, hana sem var
mér allt.
Margt þú hefur misjafnt reynt,
mörg þín dulið sárin.
Þú hefur alltaf getað greint,
gleði bak við tárin.
(Jakobína Jakobsdóttir)
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Góða nótt og Guð geymi þig
elsku gullið mitt.
Þín
mamma.
Elsku hjartans Anna Jóna
mín, það brast eithvað innra með
mér þegar ég fékk þessa ömur-
legu frétt, að þú hefðir kvatt lífið
fyrir aldur fram, svo snögglega,
ég á erfitt með að trúa að þú sert
farin frá okkur. Við hittumst ekki
oft í seinni tíð, þú varst mér góð
æskuvinkona, frá því í grunn-
skóla og árin eftir það, þegar við
vorum litlar vorum við alltaf sam-
an, í skólanum og eftir skóla, ég
þú og Ellen, svo bættist við Bjór-
inn, Gaggia, Hlynur og Einar
Haukur, við skemmtun okkur
konunglega.
Góðar sýningar af sumarbú-
staðaferð sem við fórum í 17 ára,
ásamt góðum vinum, það eru svo
margar góðar minningar sem
ylja manni um hjartans rætur, þú
varst svo stór hluti af æsku
minni.
Ég mun minnast þín með hlý-
hug.
Elsku Sigurlín, Hilmar, Krist-
ín Heiða, Halla Margrét, ég sendi
ykkur mínar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Þín vinkona,
Sonja.
Það er óraunverulegt og sárt
að hugsa til þess að mín gamla
vinkona Anna Jóna Jónsdóttir sé
fallin frá. Minningar streyma
fram, gamlar myndir eru skoð-
aðar, bæði með trega en einnig
gleði.
Hvert fór tíminn? Eftir situr
þakklæti að hafa fengið að ganga
spölinn með Önnu Jónu. Hún var
glaðlynd og hlý þótt skapið gæti
verið bratt, en hún bætti það upp
með hlátrinum, það var svo gam-
an að hlæja með henni.
Að sama skapi dáðist ég að
styrknum sem hún bjó yfir,
hvernig hún stóð keik þegar
brimið gaf á í lífsins ólgusjó.
Elsku Anna, mín kæra gamla
vinkona, við sjáumst síðar í sum-
arlandinu góða. Þar verður þú
með blik í auga og bros á vör og
segir mér frá öllu því nýjasta.
Það er góð tilhugsun. Þar til þá.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Kærleik og hlýju vil ég senda
Hilmari, Kristínu Heiðu, Höllu
Margréti og öðrum fjölskyldu-
meðlimum.
Jórunn Magnúsdóttir.
Anna Jóna
Jónsdóttir
Vesturhlíð 2 | Fossvogi | s. 551 1266 | utfor@utfor.is | utfor.is
VIÐ ÞJÓNUM ALLAN SÓLARHRINGINN
Útfararþjónusta
í yfir 70 ár