Morgunblaðið - 20.11.2020, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. NÓVEMBER 2020
✝ Helga Sigur-björnsdóttir,
fv. leikskólastjóri,
fæddist 23. ágúst
1943 á Buðlunga-
völlum í Valla-
hreppi í S-Múla-
sýslu. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Norðurlands á
Sauðárkróki 1.
nóvember 2020.
Foreldrar Helgu
voru Sigurbjörn Pétursson,
bóndi á Hafursá, f. 1915, d.
1978, og Kristín María Þorkels-
dóttir húsfreyja, f. 1918, d.
1985. Eftirlifandi systkini Helgu
eru Kolbrún, f. 1940, Sigríður
Ingileif, f. 1941, Sveinn, f. 1945,
Pétur Karl, f. 1946, Þorkell, f.
1947, Bergþóra, f. 1949, og
Brynjólfur, f. 1951.
Eftirlifandi eiginmaður
Helgu er Björn Sverrisson, fv.
eldvarnaeftirlitsmaður og vara-
slökkviliðsstjóri, f. 18. desember
1937. Foreldrar Björns voru
Sverrir Björnsson, f. 1911, d.
2000, og Sigríður Hjálmars-
dóttir, f. 1918, d. 2011. Synir
Helgu og Björns eru: 1) Sigur-
björn, f. 1963, maki Hallfríður
Bára Jónsdóttir, f. 1964. Þeirra
dætur eru Helga, f. 1992, og
Anna Jóna, f. 1997, d. 2014. 2)
Sverrir Björn, f. 1965, maki
Sonja Margrét Halldórsdóttir, f.
1970. Þeirra börn eru Halldór
Erik Jan, f. 1994, og Bertha
Lena, f. 2000. 3) Pétur Ingi, f.
kjara- og samningamál sig
varða og starfaði þar á vett-
vangi Fóstrufélags Íslands, síð-
ar fyrir Félag leikskólakennara,
sem og fyrir Starfsmannafélag
Sauðárkróksbæjar. Helga tók
einnig virkan þátt í félags-
málum í bænum. Hún starfaði
lengi með Kvenfélagi Sauðár-
króks, var þar formaður í mörg
ár og tók m.a. þátt í að endur-
vekja Dægurlagakeppni kven-
félagsins. Hún var meðal stofn-
enda Soroptimistaklúbbs
Skagafjarðar og aðstoðaði við
stofnun fleiri klúbba. Helga var
jafnframt virk í starfi Félags
eldri borgara í Skagafirði og
var þar formaður síðustu árin.
Þá starfaði hún fyrir Leikfélag
Sauðárkróks og Skátafélagið
Eilífsbúa. Helga hlaut núna í
byrjun október Samfélags-
verðlaun Skagafjarðar fyrir
störf sín í þágu samfélagsins í
áraraðir.
Helga hafði einnig mikinn
áhuga á þjóðbúningasaumi. Í
áratugi stóð hún fyrir fjölda
námskeiða á Sauðárkróki,
Blönduósi og víðar, þar sem hún
kenndi konum saum á upphlut
og peysufötum. Hún sat í stjórn
Textílseturs Íslands frá 2012-
2019 og síðan í stjórn Textíl-
miðstöðvar Íslands á Blönduósi.
Útför Helgu fer fram frá
Sauðárkrókskirkju í dag, 20.
nóvember 2020, klukkan 14, að
viðstöddum nánustu aðstand-
endum. Athöfninni verður
streymt á facebooksíðu Sauðár-
krókskirkju.
Stytt slóð á streymið:
https://tinyurl.com/y3lp2b8z .
Virkan hlekk á streymi má
nálgast á: https://www.mbl.is/
andlat
1970, maki Regína
Jóna Gunn-
arsdóttir, f. 1970.
Þeirra börn eru
Gunnar Stefán, f.
1992, Óli Björn, f.
1996, Jón Arnar, f.
2000, Birgitta
Björt, f. 2002,
Fannar Orri, f.
2006, og Sigur-
björn Darri, f.
2012. Barnabörn
Péturs og Regínu eru tvö;
Emma Lív Gunnarsdóttir, f. 25.
mars 2020, og Birnir Helgi Óla-
son, f. 7. nóv. 2020.
Helga ólst upp á Hafursá í
Skógum til 11 ára aldurs. Í tvö
ár var hún á Blönduósi hjá föð-
urbróður sínum og gekk í
Barnaskóla Blönduóss. Helga
sneri aftur austur á Hérað,
vann á sumrin hjá Skógrækt
ríkisins á Hallormsstað og
stundaði nám við Alþýðuskól-
ann á Eiðum. Þar lauk hún
gagnfræðaprófi verknáms vorið
1961. Um haustið fór Helga til
Reykjavíkur og hóf störf á
barnaheimilinu Tjarnarborg,
sem Barnavinafélagið Sum-
argjöf rak. Hún hóf fóstrunám
við Fóstruskóla Sumargjafar og
útskrifaðist þaðan 1963 með
starfsheitið fóstra.
Helga var frumkvöðull í
starfi leikskóla á Sauðárkróki
og starfaði þar hjá sveitar-
félaginu í rúm 40 ár, lengst af
sem leikskólastjóri. Hún lét
Elsku mamma og tengda-
mamma, takk fyrir öll árin okk-
ar, samveruna, samtölin og alla
ástina sem þú gafst okkur. Eng-
in orð eru til yfir þeirri sorg sem
býr í hjarta okkar. Við elskum
þig, hvíl í friði.
Elsku móðir mín kær,
ætíð varst þú mér nær,
ég sakna þín, góða mamma mín.
Já, mild var þín hönd
er um vanga þú straukst,
ef eitthvað mér bjátaði á.
Við minningu um þig geymum
og aldrei við gleymum,
hve trygg varst þú okkur og góð.
Við kveðjum þig, mamma,
og geymum í ramma
í hjarta okkar minningu um þig.
(Gylfi V. Óskarsson)
Þinn sonur og tengdadóttir,
Sverrir Björn
og Sonja.
Mig langar að minnast móður
minnar með nokkrum orðum.
Um þessar mundir eru 57 ár síð-
an okkar fundum bar fyrst sam-
an. Þegar ég horfi nú til baka á
þessum tímamótum, þegar þú
ert farin frá okkur, kemur upp í
hugann óendanlegt þakklæti
fyrir að hafa átt þig sem
mömmu.
Þú studdir okkar skólagöngu
og fórst þar nýtískuleiðir með
því að lesa inn á segulband þær
bækur sem við höfðum í skól-
anum. Nú heitir þetta hljóðbók
og þykir sjálfsagt hjálpartæki
þeirra sem eru ekki fluglæsir.
Það skipti ekki máli hvað við
lærðum en við skyldum hafa
eitthvert nám upp á vasann og
það tókst.
Þegar við bræður fórum í
skátana vantaði einhverja full-
orðna til að styðja við starfið og
þú varst fljót að hlaupa þar und-
ir bagga. Þú barðist oft við kerf-
ið fyrir leikskólastarfið, þar sem
pólitíkusarnir voru ekki alltaf
sammála þér. Oftast hafðir þú
þitt fram með rökum og mörgum
þótti þú eflaust frek. Þú varst
ósérhlífin og gekkst í verkin
þegar þurfti að koma þeim
áfram, alltaf til í að hjálpa þegar
eftir því var leitað.
Leikfélagið naut þíns liðsinnis
í búningasaumi. Og kvenfélagið,
maður minn, það er kafli út af
fyrir sig. Alla vega þótti okkur
bræðrum það mikill tími og fyr-
irhöfn þar sem við vorum stund-
um settir í að baka pönnukökur.
Barnabörnin, öll sem á Krókn-
um búa, hafa farið með þér að
selja jólapappírinn og þau búa
að þeirri reynslu.
Barnabörnin voru gullin þín
og þú barst þau á höndum þér.
Hjálpaðir þeim með lærdóminn
er þess þurfti, varst fljót að sjá
hvar skórinn kreppti með fag-
legri innsýn kennarans og leyfðir
þeim að sauma hjá þér frá því
þau gátu haldið á skærum. Það
kom fyrir að þú fékkst nöfnu þína
til að hjálpa þér við saumana.
Í sumar tóku veikindi þín nýja
stefnu sem ekki var við ráðið en
þú ætlaðir ekki að láta undan
síga. Þú talaðir um að þú myndir
sjá langömmubörnin tvö sem
voru á leiðinni. Það kom blik í
augun þegar þú talaðir um hvað
væri gaman að fá fleiri, en það
gekk ekki eftir.
Þitt skarð verður ekki fyllt, sá
heiður sem þér var sýndur þeg-
ar þú fékkst Samfélagsverðlaun
Skagafjarðar fannst þér ekki
vera fyrir þig eina heldur alla
sem hafa unnið með þér að mál-
um samfélagsins. Það var þér
líkt.
Mamma mín, takk fyrir allt.
Sigurbjörn (Sibbi).
Elsku amma mín, nú ertu fall-
in frá.
Eftir sitja margar góðar
minningar um þig.
Þú gerðir besta desert í heimi,
jarðarber með sykri og rjóma.
Ánægjulegar stundir sem þú
og ég áttum verða geymdar en
ekki gleymdar.
Takk fyrir allt elsku amma
mín og hvíldu þig vel áður en þú
ferð að stýra og stjórna þar sem
þú ert núna.
Þinn
Halldór Erik Jahn
Sverrisson.
Elsku amma mín. Það fyrsta
sem kemur upp í hugann þegar
ég fer að rifja upp, eftir að þú ert
farin frá okkur, eru allar
skemmtilegu stundirnar bæði
inni í saumaherbergi og eldhús-
inu.
Ég get nú ekki sagt til um
hvað ég var gömul þegar þú
leyfðir mér fyrst að meðhöndla
skærin og saumavélina. Já, eða
þeyta í pönnukökur og snúa
þeim sjálf við á pönnunni.
Við fengum að gera allt sem
okkur langaði, og það með góðri
leiðsögn. Ég fékk þau forréttindi
í nokkuð mörg ár að fá far í skól-
ann á morgnana með þér þegar
þú varst á leið til vinnu í leik-
skólanum. Það eru stundir sem
ég gleymi seint og öllu því morg-
unspjalli sem við afgreiddum í
flýti því þetta var nú ekki svo
löng leið sem við þurftum að
keyra.
Þú studdir alltaf vel við bakið
á okkur frændsystkinum, alveg
sama hvað það var sem við ætl-
uðum okkur að gera. Það eina
sem við þurftum að gera var að
klára það. Mikið sem ég á eftir
að sakna þess að koma á Hólma-
grundina í heimsókn og sitja við
matarborðið og ræða um heima
og geima með þér og gúffa í mig
súkkulaðirúsínur og cider. Já,
eða það að svara í símann þinn
alveg eins og þú og spjalla
stundum í smástund við þann
sem hringdi áður en ég tilkynnti
að ég væri nú Helga yngri og
vissi kannski ekki alveg um hvað
var verið að ræða, sérstaklega ef
það var hringt frá Soroptimist-
unum eða Félagi eldri borgara.
Það voru nú líka ófá símtölin
sem ég fékk frá þeim heiðurs-
borgurum sem í staðinn fyrir að
lesa símanúmerið þitt í auglýs-
ingunni fóru beint í símaskrána
þar sem ég var á undan í röðinni.
Flestir voru nú fljótir að fatta að
þetta varst ekki þú þegar ég
svaraði ekki „já Helga“ en það
kom alveg fyrir að ég fékk ég
beiðnir um að skrá fólk í alls-
konar ferðir sem þið voruð á leið
í.
Það var sjaldan lognmolla í
kringum þig og fékk ég oft að
vera með þegar var verið að
sauma þjóðbúninga heima hjá
ykkur afa. Einnig fórum við í
mörg ár saman fyrir jólin að
selja jólapappír. Síðustu sjö árin
bauðstu mér líka alltaf með á
jólafund kvenfélagsins. Þaðan
koma minningar sem ég mun
alltaf geyma. Það sem ég er
þakklát fyrir að hafa átt þig sem
ömmu og nöfnu.
Elska þig alltaf. Þín
Helga „yngri“
Sigurbjörnsdóttir.
Skín við sólu Skagafjörður.
Elsku hjartans amma mín, þú
mér heilsaðir og nú þú mig kveð-
ur og eftir sitja minningar,
minningar um þig. Minningar
um sumrin fyrir norðan og heim-
sóknirnar þínar í Garðabæinn.
Ég var alltaf velkomin og þú
tókst mér alltaf fagnandi. Þú
gladdir og gleður enn huga minn
og sál með orðunum og viskunni
þinni. Faðmlögin og fallega
brosið þitt, elsku amma. Ég á
erfitt með að trúa því að þú sést
farin frá okkur og ég kveð þig
með söknuði. Ég mun sakna þín
á komandi dögum og árum. En
ég mun alltaf minnast þín með
góðu þakklæti í hjartanu, fyrir
að hafa fengið að kynnast þér og
átt dásamlegar stundir með þér.
Þú kenndir mér ákveðni og
dugnað, þú hafðir trú á mér og
sýndir mér umhyggju og hlýju.
Þú sýndir kjark og dugnað al-
veg fram á síðustu stund enda
varstu hörkutól og lést ekki
segja þér hlutina tvisvar. Þú
varst sterkur og ákveðinn kar-
akter. Fyrir stuttu hlaut amma
samfélagsveðlaun fyrir vel unnin
störf í að efla skagfirskt sam-
félag. Hún setti ekki bara sam-
félagið í fyrsta sæti heldur alla
sem voru henni næstir. Þú varst
góð, algjör dugnaðarforkur,
handlagin saumakona og frábær
fyrirmynd sem ég mun ávallt líta
upp til.
Ég er ótrúlega þakklát og lán-
söm fyrir að hafa kynnst þér og
mun aldrei geta þakkað þér al-
mennilega fyrir allt sem þú
kenndir mér. Ég kveð þig með
sorg en líka með gleði í hjarta.
Takk fyrir að kenna mér dugn-
að, ákveðni og að maður eigi að
standa á sínu. Guð getur ekki
verið alls staðar, þess vegna
skapaði hann ömmur, þú ert og
varst amma mín og takk fyrir
það!
Við kveðjum þig, kæra amma,
með kinnar votar af tárum.
Á ást þinni enginn vafi,
til okkar, við gæfu þá bárum.
Horfin er hönd þín sem leiddi
á hamingju- og gleðifundum,
ástúð er sorgunum eyddi,
athvarf á reynslustundum.
Margt er í minninga heimi
mun þar ljósið þitt skína.
Englar hjá guði þig geymi,
við geymum svo minningu þína.
(Höf. ók.)
Vertu sæl og góða ferð, elsku
amma dreki.
Bertha Lena
Sverrisdóttir.
Elsku amma Helga.
Um undrageim í himinveldi háu
nú hverfur sól og kveður jarðar
glaum.
Á fegra landi gróa blómin bláu
í bjartri dögg við lífsins helgan
straum.
Þar dvelur mey hjá dimmu fossa tali
og drauma vekur purpurans í blæ
og norðurljósið hylur helga sali,
þar hnígur máninn aldrei niður í sæ.
Þar rísa bjartar hallir sem ei hrynja
og hreimur sætur fyllir bogagöng
en langt í fjarska foldar þrumur
drynja
með fimbulbassa undir helgum söng.
Og gullinn strengur gígju veldur hljóði
og glitrar títt um eilíft sumarkvöld,
þar roðnar aldrei sverð af banablóði,
þar byggir gyðjan mín sín himintjöld.
Og harpan skelfur, hátt í andans
geimi,
af höndum veikum snert um dimma
tíð,
hún truflast fyrir undarlegum eimi
því andinn vekur sífellt furðustríð.
Og upp af sjónum feiknastjörnur
stíga
og ströngum augum fram af himni
gá
og eldi roðnar niður í hafið hníga
en hljómar dauði fjarrum vængjum á.
Ég kný þig ennþá, gígjan mín, til
gleði.
Hvað gagnar sífellt kvein og táraflóð?
Hvað gagnar mér að gráta það sem
skeði?
Hvað gagnar mér að vekja
sorgarljóð?
Hvað gagnar mér að mana liðna daga
úr myrku djúpi fram í tímans hyl?
Ég veit að eilíf alltaf lifir Saga
og allar stundir nefnir dómsins til.
Því lyftist ég á léttum himinvæng
um ljósan geim á silfurtærum bárum
og bý mér mjúka, háa, helga sæng
sem haggast ei af neinum
sorgartárum.
Slengdu þér duglega, sál mín, um
geiminn,
sjóðandi kampavíns lífguð af yl!
Kærðu þig ekkert um helvítis
heiminn,
hoppaðu blindfull guðanna til!
(Benedikt Gröndal)
Takk fyrir vináttuna, kæra
vinkona og amma.
Elsku Bjössi, Sibbi, Sverrir,
Pétur og fjölskyldur, okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Úrsúla, Anna Lena,
Þór, Arnar Snær
og Helena Guðrún.
Elsku Helga frænka mín. Nú
ertu farin til sumarlandsins,
laus við öll mein. Mig grunaði
ekki þegar ég kom í febrúar að
ég væri að kveðja þig í síðasta
sinn. Þú varst eldhress að
vanda, þrátt fyrir nýlegar að-
gerðir í munni, og fórst með mér
og mömmu í Heimilisiðnaðinn
til að kaupa efni í svuntu og
skyrtu fyrir upphlutinn, sem
líka þurfti að laga. Það var nú
minnsta málið. Það var alltaf allt
minnsta málið hjá þér. Aldrei
neitt vesen. Bara ráðist í málin
og þau leyst.
Ég man þegar ég var táning-
ur, þá fórstu stundum ægilega í
taugarnar á mér. Mér fannst þú
ferlegur tuðari og alltaf að
skipta þér af. En það rjátlaðist
mjög fljótt af mér, því ég fann
svo vel að þú vildir mér alltaf
vel. Kannski vorum við bara dá-
lítið líkar.
Oftast höfum við hist heima
hjá mömmu og pabba þar sem
við höfum drukkið ófáa kaffi-
bollana í Fellsmúlanum á meðan
við höfum velt fyrir okkur
heimsmálunum. Ég mun alltaf
búa að þessum stjörnustundum
í hjartanu. Þú hefur heimsótt
mig nokkrum sinnum til Dan-
merkur, þú hjálpaðir t.d. við að
pakka þegar við fluttum hingað
til Kokkedal. Þú varst alltaf
tilbúin að veita ómetanlega og
hjartahlýja aðstoð.
Það sem ég er heppin að hafa
átt þig sem móðursystur.
Hvíldu í friði, elsku frænka, þín
er saknað.
Ástarkveðjur,
Þórunn Ingileif
Gísladóttir.
Helga var ein af systkinun-
um átta á Hafursá, börnum
Kristínar M. Þorkelsdóttur og
Sigurbjörns Péturssonar. Hún
var þriðja elst í röðinni, en
systkinin fæddust öll á 11 ár-
um. Ég heyrði fyrst talað um
fjölskylduna á Hafursá þegar
ég var í sveit sem barn í Skrið-
dalnum. Þau voru hinum megin
við hálsinn. Síðar var ég svo
lánsöm að kynnast þeim er ég
tengdist þeim fjölskyldubönd-
um. Í mínum huga eru
Hafursársystkinin einstakur
systkinahópur og er fátt
skemmtilegra en að vera með
þeim og heyra þau rifja upp
æskudagana á Hafursá. Þau
eru hæfileikarík, skapandi,
glaðlynd, hjálpsöm, fordóma-
laus og víla ekkert fyrir sér. En
það sem einkennir þau ef til vill
mest er æðruleysi, væntum-
þykja og umhyggjusemi og að
aldrei er gerður mannamunur.
Það sem ég tók sérstaklega eft-
ir þegar ég kom fyrst að Haf-
ursá var að allir voru jafnir og
jafn velkomnir. Þessa mann-
kosti hafa þau erft og lært hjá
foreldrum sínum og afa og
ömmu sem þau ólust upp með.
Helgu hefur tekist vel að koma
þessu áfram til afkomenda
sinna. En Helga og Björn eiga
þrjá syni, sérlega glæsilega og
drengi góða, yndislegar tengda-
dætur og barnabörn. Helga og
Björn fóru austur á Hafursá á
hverju sumri, fyrst með syni
sína og svo barnabörnin. Haf-
ursá var þeirra staður.
Helga flutti snemma að heim-
an, fór til náms til Reykjavíkur
og fluttist að því loknu á Sauð-
árkrók. Helga var leikskóla-
kennari að mennt og var leik-
skólastjóri á Sauðárkróki í
áratugi. Hún hafði mikinn áhuga
á skólamálum og ræddum við oft
saman um skólamál. Auk þess að
annast fjölskyldu sína og vera í
krefjandi starfi tók Helga virkan
þátt í félagsmálum á Sauðár-
króki og var síðast formaður Fé-
lags eldri borgara. Hún var virk
fram á síðasta dag og náðu Sauð-
krækingar að heiðra hana stuttu
áður en hún lést.
Við Helga áttum frábæran
dag saman í sumar. Við töluðum
um ýmislegt en mest um ís-
lenska kvenþjóðbúninginn. En
það var eitt af áhugamálum
Helgu að sauma þjóðbúninga og
halda námskeið í þjóðbúninga-
saumi. Helga var flinkasta
saumakona sem ég hef kynnst.
Hún saumaði öll föt á fjölskyld-
una hér áður fyrr og allt eftir
nýjustu tísku. Ég hélt fyrst að
hún hlyti að hafa keypt þau, en
svo var nú aldeilis ekki.
Ég er svo þakklát fyrir að
hafa fengið að heimsækja hana á
Landspítalann rétt áður en hún
fór norður, heim. Ég hélt að ef
til vill gæti ég glatt hana örlítið
með heimsókn minni, en það var
ég sem fór glaðari og ríkari út
frá henni. Hún ætlaði að komast
heim og var ekki á því að gefast
upp, átti ýmislegt eftir ógert.
Það síðasta sem hún sagði við
mig var að við mættum ekki hafa
áhyggjur af henni, það myndi
ekki senda henni góða strauma.
Sendið mér bara góðar hugsanir
og ljósið. En svo verður þetta
bara að hafa ganginn sinn eins
og hún orðaði það. Svona var
Helga okkar, baráttuandinn,
dugnaðurinn, áhuginn á lífinu og
æðruleysið einkenndi hana alla
tíð.
Elsku Bjössi, Sigurbjörn,
Sverrir Björn, Pétur Ingi og
fjölskyldur, innilegar samúðar-
kveðjur til ykkar allra frá mér
og Pétri.
Blessuð sé minning þín, elsku
mágkona, og takk fyrir allt.
Guðbjörg
Emilsdóttir.
Helga Sigurbjörnsdóttir
verður kvödd frá kirkjunni okk-
ar í dag, 20. nóvember. Helga
var mjög virk í félagsmálum og
fékk verðskulduð samfélags-
verðlaun sveitarstjórnar Skaga-
fjarðar á árinu 2020.
Hún var formaður Félags
eldri borgara í Skagafirði,
FEBS, er hún lést, en hafði áður
verið starfandi í nefndum og
sem formaður t.d. ferðanefndar í
mörg ár. Helga vann fyrir
FEBS af sannri trúmennsku og
alltaf tilbúin að bæta á sig störf-
um fyrir félagið, og fyrir það er
af einlægni þakkað. Aðstand-
endum sendum við innilegar
samúðarkveðjur.
Við kveðjum Helgu með virð-
ingu og þökk. Blessuð veri ætíð
minning hennar.
Fyrir hönd Félags eldri borg-
ara Skagafirði,
Stefán
Steingrímsson.
Helga
Sigurbjörnsdóttir