Bæjarins besta - 20.12.2001, Side 28

28 FIMMTUDAGUR 20. DESEMBER 2001
Stakkur skrifar
Fyrstu jól og áramót á nýrri öld Netspurningin
Stakkur hefur ritað vikulega pistla í Bæjarins besta í mörg ár. Skoðanir hans á mönnum og málefnum hafa oft verið umdeildar og vakið umræður. Þær þurfa alls
ekki að fara saman við skoðanir útgefenda blaðsins. Þrátt fyrir það bera ábyrgðarmenn blaðsins ábyrgð á skrifum Stakks á meðan hann notar dulnefni sitt.
Netspurningin er birt viku-
lega á bb.is og þar geta
lesendur látið skoðun sína
í ljós. Aðeins er tekið við
einu svari frá hverri tölvu.
Niðurstöðurnar eru síðan
birtar hér.
Spurt var:
Borðarðu
jafnan skötu
á Þorláks-
messu?
Alls svöruðu 642.
Já sögðu 429 eða 66,82%
Nei sögðu 188 eða 29,28%
Kemur fyrir sögðu
25 eða 3,89%
varðandi jólin en stærð-
fræði. Hann langaði heim í
sveitina til foreldranna og
systkina sinna, vina sinna,
sem ekki gæfu tíeyringsvirði
fyrir diffrun og tegrun, ef
þau á annað borð vissu hvað
það þýddi. Enda hafði þjóð-
in komizt af án þeirrar vitn-
eskju lengst af. Henn hafði
dugað að þekkja sögu sína,
Íslendingasögur og ættfræði
höfðu reynzt andlega vega-
nestið sem dugði til að
þrauka í nærri ellefu aldir.
Svo myndu þeir fara á eitt
gott sveitaball með Mánum.
Svo varð hann aftur auð-
mjúkur, hlustaði á þá kveðja
og spyrja hvort honum væri
kalt. Í huganum ægði saman
þökkum fyrir bænheyrsluna,
áhyggjum af heimferðinni,
en aðallega af Særúnu. Hann
var orðinn alltof seinn og
ekki sjón að sjá hann, eins
og hundur af sundi dreginn,
eða öllu heldur eins og rón-
arnir, sem hvergi áttu stað til
að halla að höfði sínu.
Aftur stóð Kjartan fyrir
framan Menntaskólann,
Hinn Lærða Skóla í Reykja-
vík, og var léttari í lundu
þegar hann stikaði niður
göngustíginn í fótspor Skúla
gamla en á báðum þeim fót-
um sem Guð hafði úthlutað.
Báðir höfðu þeir Jón Sig-
urðsson mætt örlögum
sínum hér í þessu sama húsi,
hvor með sínum hættinum
þó. Enn ólgaði blóðið í æð-
unum. Ekki gat hann munað
hvernig hann hafði farið að
því að svara spurningunum.
Þetta var búið. Niðri í Lækj-
argötu mætti hann róna, sem
hann hafði stundum rétt
einhverja aura af vorkunn-
semi sinni. Sá leit á Kjartan
og sagði:
„Elsku drengurinn, er nú
svona komið fyrir þér“, og
rétti Kjartani hundrað króna
seðil. Kjartan maldaði í
móinn.
„Jú, þú þarft á þessu að
halda. Það kemur dagur eftir
þannan hjá mér. Svoleiðis
hefur það alltaf verið. Það
fer ekkert að breytast.“
Þar með var hann horfinn
og Kjartan hugsaði með
þakklæti til almættisins. Við
söfnunarpott Hjálpræðis-
hersins á horni Lækjargötu
og Austurstrætis lét hann
hundraðkallinn detta í pott-
inn og bætti við fimmhundr-
uðkalli frá sjálfum sér.
Maður á alltaf að þakka fyrir
sig. Honum var létt í hug,
hann hætti að hafa áhyggjur
af Særúnu. Við þekkjumst
ekki nógu vel til þess að
gefa hvort öðru jólagjafir,
hugsaði hann. Þurfum þess
ekki.
Hann greikkaði sporið og
skaust upp á Tröð, sleppti
því að fara í bókabúðina á
neðri hæðinni að þessu
sinni. Þegar hann sá spegil-
mynd sína í glerhurðinni
hætti hann næstum við að
fara upp. Nú skildi hann til
fulls af hverju róninn hafði
gefið honum hundraðkall-
inn. „Það skiptir engu“,
hugsaði hann og tók tröpp-
urnar í nokkrum skrefum.
Uppi sátu nokkrir félagar
hans, þeir lánsömu sem
náðu í fyrstu tilraun. Kjartan
kastaði á þá kveðju en þeir
tóku dauflega undir og stóðu
upp og tíndust út hver af
öðrum. Það dró dökkt ský
fyrir sólu í huga hans. Svo
beit hann á jaxlinn og leit í
kringum sig. Ekki kom hann
auga á Særúnu strax. Þarna
sat hún úti í horni og talaði
við Önnu vinkonu sína. Þær
voru báðar að teikna á laus
blöð og hlógu. Hláturinn
hætti þegar þær komu auga
á Kjartan.
Anna leit á hann með
vanþóknun og sagði svo
eitthvað við Særúnu, sem
brosti og svaraði og hló svo.
Báðar hlógu þær.
„Hæ Kjartan! Komdu og
seztu hjá mér.“ Særún brosti
til hans óræðu brosi og
yggldi brýrnar.
„Hvað er að sjá þig elsku
drengurinn minn, datztu í
poll eða hvað? Gleymdirðu
að fara í sundskýluna áður
en þú stakkst þér? Varstu
búinn að gleyma því að við
ætluðum að hittast?“
Þær hlógu báðar. Kjartan
varð vandræðalegur. Gleðin
og þakklætið yfir óvæntri
velgengninni í stærðfræði-
prófinu hafði sennilega
ruglað hann í ríminu. Þó var
dómgreind hans venjulega í
góðu lagi.
„Þú ert alveg hræðilegur
útlits, sagði Særún með
væntumþykju í röddinni. Nú
ætti að senda þig heim til
mömmu ef það væri ekki
svona langt að fara. Ég verð
sennilega að sjá um þig.“
Hún brosti blítt. „Anna
segir að ég geti ekki verið
þekkt fyrir að láta sjá mig
með þér hérna svo þú kemur
heim með mér. Er þér ekki
kalt? Ég ætlaði ekki að
þekkja þig þegar þú komst
inn. Og þegar þú hnepptir
frá þér úlpunni, þá var eins
og þú hefðir verið búinn að
míga á þig.“
„Þá stóðu strákarnir upp
og fóru“, sagði Anna. „Enda
leiztu út eins og þú værir
fullur eða dópaður. Þá
nefndi Særún stærðfræði-
prófið.“
„Hvernig gekk elsku
drengurinn minn?“
Kjartani varð svars vant.
Hann hafði ekki verið viss
um að henni þætti vænt um
hann. Særún stóð upp, tók
utan um hann og kyssti
hann, renndi vinstri hend-
inni upp og niður eftir bak-
inu, niður á rassinn og
sagði:
„Þú ert allur rennandi
blautur. Komdu strax heim.
Það verður að þurrka á þér
hárið svo þú verðir sjálfum
þér líkur aftur.“
Adrenalínið streymdi örar
en fyrr og ánægjan yfir því
að hafa náð stærðfræðinni
hvarf í skuggann af frekari
fyrirheitum aðventunnar um
gott hlutskipti. Hann áttaði
sig á því að hún var hærri en
hann sjálfur. Það var eitt af
því sem hann hafði reiknað
sér til vansa í þessu stutta
sambandi. Reyndar hafði
hann haldið að hún væri
búin að missa áhugann fyrir
honum. Þau höfðu rifist um
það fyrir nokkrum dögum að
hann færi heim í sveitina um
jólin. Særún tók í hendi
hans.
„Komdu! Bless Anna, við
sjáumst á morgun. Manstu
eftir textanum í Satisfaction,
I´m on a loosing streak? Þú
skalt fara heim um jólin en á
gamlársdag verðum við
saman. Lofarðu því? Nú
verður að hátta þig ofan í
rúm svo þú verðir ekki
veikur.“
Allt sem Kjartan gat sagt
var já. Hann hafði semsagt
fallið á fleiri prófum en
stærðfræðinni en nú fengi
hann greinilega færi á end-
urtekt. Hann hafði reyndar
leyft sér að biðja um meira
en að ná stærðfræðinni.
Bænheyrslan var alger.
Guð var óútreiknanlegur.
Bænin dugði.
Ástin var óútreiknanleg.
Jólin yrðu dásamleg.
Sendum okkar bestu óskir um gleðilega jóla-
og nýárshátíð og þökkum árið sem er að líða.
Prentsmiðjan Oddi
ÍÞRÓTTAHÚSIÐ Á TORFNESI
Óskum eftir að ráða starfsmann (karl-
mann) til starfa frá 1. janúar 2002 eða
eftir samkomulagi. Unnið er sam-
kvæmt vaktafyrirkomulagi.
Upplýsingar um starfið gefur for-
stöðumaður, Jóhanna Gunnarsdóttir,
alla virka daga í síma 456 5260.
Umsóknum skal skilað til forstöðu-
manns íþróttahúss fyrir 28. desember
2001.
SUNDLAUG VIÐ AUSTURVEG
Óskum eftir að ráða tvo starfsmenn,
ein kvenmann og einn karlmann við
gæslu fyrir 1.-4. bekk í búningsklefum
íþróttasalar á skólatíma grunnskólans.
Upplýsingar um starfið gefur vakt-
stjóri sundlaugarinnar, Guðjón Hösk-
uldsson í síma 456 3200 eða forstöðu-
maður Skóla- og fjölskylduskrifstofu,
Ingibjörg María Guðmundsdóttir í
síma 450 8001.
Umsóknum skal skila á Skóla- og
fjölskylduskrifstofu, 4. hæð í Stjórn-
sýsluhúsinu Ísafirði fyrir 28. desember
2001.
Ísafjörður
Kyrrðarstund
við kertaljós
Kyrrðarstund við kerta-
ljós verður í Ísafjarðar-
kirkju nk. laugardag, 22.
desember kl. 21:00.
Þetta er í þriðja skiptið
sem Kammerkórinn efnir
til aðventustundar þar sem
engin rafljós eru tendruð
utan ljós fyrir organista.
Með kórnum verður
einnig sr. Stína Gísladóttir
sem annast upplestur.
Stjórnandi kórsins er Guð-
rún Jónsdóttir og organisti
er Hulda Bragadóttir. Að-
gangur er ókeypis.
Sendum okkar bestu óskir um gleðilega jóla-
og nýárshátíð og þökkum árið sem er að líða.
Nú er senn liðið ár af nýrri öld. Hvort árið felur í sér vísbendingu um það hvað
komandi öld ber í skauti sér er óvitað. Sennilega er of skammt liðið af öldinni til
þess að draga marktækar ályktanir. Af öllum atburðum líðandi árs ber hæst árás
hryðjuverkamanna af trú Íslams hinn 11. september 2001. Skotmörk urðu World
Trade Center í New York og Pentagon í Washington, stjórnstöð hersins í Banda-
ríkjum Norður-Ameríku. Augljóst mátti vera hverjum hugsandi manni á Vestur-
löndum, að um var að ræða árás á vestræn gildi og þá menningu sem einkennir
hinn vestræna heim.
Viðbrögð þjóðarleiðtoga á Vesturlöndum urðu reyndar á eina
lund. Árásirnar töldust stríðsyfirlýsing og lagt skyldi til atlögu
við hryðjuverkamennina. Stríðið í Afganistan er rökrétt afleiðing
þess er á undan var gengið.
Í Ísrael geisar stríð. Arabar og Ísraelar berjast með auknum krafti og hinir
síðarnefndu hafa lýst því yfir að þeir séu að berjast við hryðjuverkamenn. Sú
yfirlýsing gefur því stríði nýtt yfirbragð. En það eru síst styrjaldir sem íbúar jarð-
arinnar þurfa á að halda. Stór hluti jarðarbúa skrimtir undir hungurmörkum.
Engu að síður er ljóst að stríð mun geisa, en með nýju yfirbragði og víðar um
heim en fyrr og snerta fleiri en áður, þótt mannfall verði vonandi minna en fyrr-
um.
Efnahagur heims hefur átt undir högg að sækja á liðnu ári. Til þess liggja
margar ástæður, þar á meðal hryðjuverkin sem getið var að ofan. Ferðaþjónusta
hefur átt undir högg að sækja og flugfélög um heim allan berjast í bökkum.
Íslendingar hafa ekki farið varhluta af þessum hremmingum. Þess vegna ber að
fagna sérstaklega samkomulagi Samtaka atvinnulífsins og Alþýðusambandsins
sem miða að því að tryggja kaupmátt launþega. Það er djarfmannlegt og skilar
vonandi góðu fyrir þjóðarbúið. Samþykkt fjárlaga veitir sömu vísbendingu. Þó
væntu margir meiri hlutar.
Vestfirðingum er væntanlega efst í huga kvótasetning á fisktegundir, sem
staðið hafa undir smábátaútgerðinni. Þeim finnst að sér sótt, enda kreppir að í
undirstöðu atvinnunnar í sjávarþorpum á Vestfjörðum. Hátt
ber einnig sölu Orkubús Vestfjarða, sem í aldarfjórðung var
tengt sjálfstæði fjórðungsins. Einnig má minna á það að kjör-
dæmaskipan var endanlega breytt með kosningalögum í fyrra,
árið 2000. Ýmsar breytingar hafa orðið og eru að verða á Vestfjörðum. En hér býr
gott og traust fólk, sem bíður það hlutverk að ná vopnum sínum fyrir sókn til
fjölgunar og betra lífs í fjórðungnum. Kosningar verða á næsta ári og nýjar sveit-
arstjórnir munu taka við, en hvort það breyti gangi sögunnar veit nú enginn.
Jólin vekja okkur hugsun um liðna tíð og þau gildi sem kristin trú hefur leitt inn
í þjóðlífið. Menn staldra við, líta inn á við, verja tíma með ástvinum og búa sig
undir nýtt ár, ný átök og sókn til framfara í einkalífi jafnt og þjóðlífi.
Gleðileg jól og farsælt komandi ár með þökkum fyrir samfylgdina á árinu sem
senn er horfið í aldanna skaut, þótt öldin sé ný.
51.PM5 19.4.2017, 09:5228