Heimilispósturinn - 15.03.1950, Page 15

MELVIN DOUGLAS
samræmi við hina smekklegu og
skrautlegu búninga þess.
Skrúðgangan með vagna sína
og skreytta vörubíla, með trúð-
um og drottningu kjötkveðju-
hátíðarinnar, varð mér ekki til
eins mikillar gleði og bæj-
arstjórnin hefur áreiðanlega
vænzt. Ég hélt þessvegna heim
aftur, dálítið máttlaus í hnján-
um, og án þess að hugsa um
neitt annað en það, sem stóð 1
sambandi við atburði dagsins.
Klukkan hefur líklega verið
orðin um fimm síðdegis. Enn
voru fjórar klukkustundir, þar
til ég skyldi hefja vinnu við
blaðið. Ég sat vð gluggann og
reykti hverja sígarettuna eftir
aðra, og horfði jafnframt út á
götuna, sem nú, þegar rökkvað
var orðið, var eins og æð, sem
blóðið hefur runnið úr. Allir
þustu þangað, þar sem skrúð-
gangan fór framhjá, og stefndu
á hljóðið.
Myrkrið lagðist hægt yfir
allt og máði út öll smá
$ 9 ?
HEIMILISPÓSTURINN
13