Heimilispósturinn - 15.03.1950, Síða 18
GIOVANNI BOCCACCIO:
Saga úr
Kona læknis nokkurs leggur elsk-
huga sinn, sem lítur út fyrir að sé
dáinn, i kistu, en tveir okrarar fara
með hana með manninum i heim til
húss hennar. Maðurinn vaknar aftur
og er tekinn fastur sem þjófur. Þerna
frúarinar skýrir dómurunum frá því
að það sé hún, sem hafi falið hann
í kistu, sem okraramir hafi svo stol-
ið. Verður það til þess að forða hon-
um frá gálganum, en okrararnir
eru dæmdir í sektir fyrir þjófnaðinn.
Er kóngurinn hafði lokið sögu
sinni, voru ekki aðrir eftir en
Dioneo, er eftir hans skipun hóf
frásögn sína þannig:
Allar þessar hörmungar og ó-
hamingjusömu ástir hafa ekki
einungis gengið ykkur til hjarta,
konur góðar, heldur hef ég einn-
ig sjálfur viknað við, og þess
vegna hef ég beðið eftir síðasta
þættinum með eftirvæntingu.
Nú er honum, sem betur fer, lok-
ið, ef ég skyldi þá ekki, sem ég
vona að guð forði mér frá, slá
botninn í allt saman með enn
þá raunalegri sorgarsögu. Það
er vissulega ekki ætlun mín, því
ég vildi fitja upp á léttara
og betra efni, sem gæti gefið
bendingu um, hvað við munum
hafa til frásagnar á morgun.
Þið getið nú fengið að vita
það, mínar elskanlegu, að fjTÍr
ekki alls löngu síðan var læknir
í Salerno, sem hét Messer Maz-
zeo della Montagna. Á efri ár-
um hafði hann kvænzt fallegri
Tídœgru
og göfugri stúlku þaðan úr borg-
inni, og lét hann hana hvorki
skorta góð klæði né gersemar,
eða annað það, sem konur meta
mikils. Þrátt fyrir það, þótt hún
þannig væri betur klædd en
nokkur önnur kona þar í borg-
inni, þjáðist hún næstum stöð-
ugt af ofkælingu, vegna þess að
læknirinn varekkinógunærgæt-
inn að hlúa að henni í rúminu-
Á sama hátt og Messer Ricci-
ardo af Chinzica, sem áður hef-
ur verið sagt frá, kenndi konu
sinnar á helgidögum, þannig
skapraunaði læknirinn sinni
konu með þvaðri um það, hve
marga daga maðurinn þyrfti til
að ná sér aftur eftir að hafa
kennt konu sinnar og öðrum
slíkum þvættingi sem henni
dauðleiddist. En af því hún var
hyggin kona með hjartað á rétt-
um stað, þá ákvað hún að spara
vinnuaflið heima fyrir og reyna
heldur að fá sér aðstoðarmann
utan að. Hún gerði því liðs-
könnun meðal allmargra ungra
manna og valdi að lokum einn,
er hún svo tengdi allar sínar
vonir og trúnaðartraust við.
Ungi maðurinn komst ekki hjá
að verða þess áskynja og lét
sér það vel líka, svo ekki leið á
löngu þar til ástin blossaði einn-
ig upp í honum.
Hann hét Ruggieri frá Jeroli,
og var af aðalskyni, en sakir
hneykslanlegs lífernis var hann
svo djúpt sokkinn, að hvorki
16
HEIMILISPÓSTURINN
? $ 9