Stefnir - 01.03.1951, Blaðsíða 50

48
STEFNIR
fiskmjölsverksmiðjur. Alls er
talið, að á árinu hafi togararnir
landað í verksmiðjur rúmlega
63000 smál., en vafalaust er að
meginhluti þess var karfi. Auk
þess lönduðu togararnir tæplega
8000 smál. af karfa, sem unnin
var í frystihúsunum. Það er því
enginn vafi á, að á árinu 1950
veiddi íslenzki fiskiflotinn meiri
karfa en nokkru sinni fvrr á
einu ári.
Auk veiðanna fyrir fiskmjöls-
verksmiðjurnar hófust um hausts-
ið karfaveiðar fyrir fryistihússin.
Var hér um algera nýjung að
ræða í íslenzkum fiskiðnaði.
Þess hefur áður verið getið að
í Þýzkalandi sé góður markaður
fyrir ísvarinn karfa. Fryst karfa-
flök hafa hinsvegar ekki selzt
þangað frekar en raunar annar
frystur fiskur.
Við austurströnd N.-Ameríku
norðarlega eru auðug karfamið,
þar sem veiðar hafa nú verið
stundaðar mikið á annan tug ára.
Árið 1946 var karfaaflinn um
80.000 smál. Hefur skapast all-
góður markaður fyrir nýjan og
fryistan karfa þar í landi en
minnkandi fiskigegnd á miðun-
um og vaxandi eftirspurn eftir
karfa hefur gert það að verkum
að ekki hefur verið unnt að full-
nægja eftirspurninni. Þar hefur
því um nokkur ár a. m. k. verið
unnt að selja fryst karfaflök en
það var ekki fyrr en á s. 1. ári
að hafist var handa um að not-
færa sér þennan markað.
Aðstæður hér innanlands höfðu
verið þannig fram á árið 1950
að ekki var talið hugsanlegt að
frysta karfaflök með það fyrir
augum að selja hann til Banda-
ríkjanna. Kom þar fyrst til hið
mjög óhagstæða hlutfall milli
framleiðslukostnaðarins og sölu-
verSsisns á flökunum en um
þriggja ára bil var sem kunnugt
er greitt úr ríkissjóði mismunur
á framleiðslukostnaðarverði og
söluverði þess fisks, sem kom
frá bátaútveginum en togararnir
urðu aö bjarga sér án slíkrar að-
stoöar. Hinsvegar gátu togararn-
ir á árunum 1949 og 1950 selt
afla sinn í Þýzkalandi m .a.
mikið af karfa eins og áður get-
ur, fyrir allgott verð.
Við gengiislækkunina í marz
1950 varð hinsvegar sú hreyting
á að möguleikar sköpuðust til að
hefja flökun, og frystingu karf-
ans fyrir Bandaríkjamarkað.
Einnig kom það til, að brezki
markaðurinn brást óvenju
snemma á árinu og samningar
við Þjóðverja gerðu ráð fyrir
mikið minna magni af ísfiski en
verið hafði tvö undanfarin ár.