Stefnir - 01.03.1951, Síða 60

58
STEFNIK
um hópum utan við flokkalínur
og án pólitískrar reynslu. Einn
stjórnmálaleiðtogi sagði: „Kven-
fólkið hefur fengið að kynnast
sósíalismanum og óskar ekki eft-
ir meiru af því tagi. Vér höfum
séð, að hagur heimilanna versn-
ar en ekki batnar, ef launin
hækka um 40%, en matvæli og
fatnaður um 60%.
Sjötíu prósent af frambjóðend-
um Frjálslynda flokksins til
ástralska þingsins voru uppgjafa-
hermenn, og meira en helmingur
þeirra yngri en fertugir. í þess-
um kosningum var æskan meira
að segja svo mjög andvíg Verka-
mannaflokknum, sem eitt sinn
naut mikillar hylli æskunnar, að
nú gat hann með engu móti drif-
ið upp æskulýðshreyfingu til
þess að styðja sig í kosningabar-
áttunni. Einn formælandi æsk-
unnar, ungur stúdent sagði:
„Þessar kosningar varða framtíð
okkar. Sósíalistar segjast ætla að
skapa okkur framtíð, en við vilj-
um sjálfir skapa okkar framtíð.
Sósíalisminn segist skuli afnema
áhættuna. Það sem við viljum fá
eru tækifæri, og þeim fylgir allt-
af nokkur áhætta. Þegar þið
greiðið atkvæði, þá minnist
þess, að við ungir Ástralíumenn
höfum séð Sósíalismann í
framkvæmd, og við getum ekki
séð í honum neina framtíð fyrir
okkur.“
Hvorki í Ástralíu eða Nýja
Sjálandi mun það reynast auð-
velt að útrýma lamandi afleið-
ingum hins langa valdaferlis
sósíalista og veita einstaklingun-
um persónufrelsi sitt og efna-
hagslegt frjálsræði að nýju. En
báðar þessar þjóðir hafa kynnzt
því að eigin raun, hvað sósíalis-
minn gerir fyrir þær. Þær hafa
búið undir stjórn sósíalista leng-
ur en nokkrar aðrar þjöðir í
heiminum, og hafa af því orðið
daprari en vitrari en áður. Þær
hafa nú fengið völdin með næg-
um meirihluta í hendur stjórnum,
sem trúa á frjálst framtak og
meira, en ekki minna frelsi.
„Við trúum því,“ segir Robert
Menzies, „að iðnaður, rekinn af
einstaklingum á samkeppnis-
grundvelli, sé í öllu eðli sínu af-
kastameiri, framleiði betri vörur,
og með því að framleiða þær og
selja í samkeppni bjóði kaupend-
unum þau gæði, nytsemi og hóf-
legt verð, sem þeim er rétt að
krefjast.