Stefnir - 01.12.1981, Qupperneq 19

Landsfundur 1981
Leiðin til bættra lífskjara
- stefnan í atvinnumálum
Aukin þjóðarframleiðsla
Mikilvægasta verkefni þjóðarinnar í
i atvinnumálum á næstu árum er að bæta
lífskjör, veita atvinnu því unga fólki, sem
kemur inn á vinnumarkaðinn og auka
framleiðslu þjóðarbúsins, svo að tryggja
megi afkomu hvers einasta íslendings.
Þannig verður að stöðva flótta fjölda ís-
lendinga til annarra landa í atvinnuleit í
von um betri lífskjör fyrir sig og fjöl-
skyldur sínar. Sá flótti hefur hafist fyrir
alvöru á allra síðustu árum samhliða
stöðnun í atvinnumálum. Þeirri stöðnun
er hvorki að kenna atorkuleysi hjá þjóð-
inni né skorti á verðmætum auðlindum í
landinu, heldur ofstjórn og fyrirhyggju-
leysi stjórnvalda.
Framsýnum og djörfum aðgerðum
viðreisnarstjórnar og stjórnar Geirs
Hallgrímssonar í atvinnumálum hefur
ekki verið fylgt eftir og afleiðingarnar
eru nú farnar að koma í ljós í versnandi
( lífskjörum samanborið við nágranna-
löndin.
Fjóðin þarf að súpa seyðið af aftur-
haldssamri vinstristefnu síðustu ára og
nú keyrir um þverbak, þegar sjávarút-
vegurinn er markvisst hrakinn í taprekst-
ur undir merki svonefndrar núllstefnu og
þannig gengið að íslenskum iðnaði, að
við blasa uppsagnir starfsfólks og lokun
fyrirtækjanna. Á sama tíma ríkir að-
gerðarleysi í orkumálum og þessi mikii-
væga auðlind þjóðarinnar er ekki notuð
til að styrkja undirstöður atvinnulífsins.
Sjálfstæðisflokkurinn telur, að brýn
þörf sé á tvenns konar aðgerðum til að
auka atvinnu og bæta lífskjör hér á landi
og stöðva landflóttann án frekari dráttar.
Annars vegar þarf víðtækar aðgerðir tiF-
þess að bæta starfsskilyrði atvinnuveg-
anna, leysa úr læðingi atorku, hugvit og
( framtak einstaklinga og örva þannig
atvinnustarfsemi. Hins vegar þarf að
stórauka nýtingu orkulinda landsins,
fyrst og fremst vatnsorkunnar, sem
ennþá rennur að mestu ónotuð til sjávar
°g byggja upp stóriðju til útflutnings og
auka þannig atvinnu um land allt.
Forsendur blómlegs atvinnu-
Ufs
Þó að dregið hafi úr hagvexti hefur
, beint atvinnuleysi sem betur fer sneitt
hjá garði á Islandi. Er það fyrst og fremst
að þakka nokkrum grundvallarákvörð-
unum í efnahagsmálum, sem teknar voru
á tveimur síðustu áratugum undir forystu
Sjálfstæðisflokksins og varða einkum
starfsskilyrði atvinnuveganna.
I fyrsta lagi voru innflutningshöft af-
numin og Innflutningsskrifstofan lögð
niður, komið á jafnvægi í viðskiptum við
útlönd og gengisskráning við það miðuð
að útflutningsatvinnuvegirnir og sam-
keppnisgreinar gætu borið sig og starfað
eðlilega, þannig að þjóðarframleiðsla fór
vaxandi og full atvinna gat haldist.
í öðru lagi voru fyrstu og erfiðustu
sporin stigin á þeirri braut að nýta orku-
lindir landsins í iðnaði til útflutnings.
Virkjun Þjórsár hófst og álverið í
Straumsvík og kísilið jan við Mývatn risu.
I þriðja lagi voru gerðir samningar um
óheftan og tollfrjálsan aðgang flestra
íslenskra afurða að Evrópumarkaði, en
það hefur mikið gildi bæði fyrir sjávar-
útveg og landbúnað og er forsenda upp-
byggingar iðnaðar til útflutnings.
I fjórða lagi hafðist fram útfærsla auð-
lindalögsögunnar í 200 mílur og endur-
reisn helstu fiskistofna, en það er aftur
undirstaða uppbyggingar sjávarútvegs-
ins.
Með þessum aðgerðum voru atvinnu-
vegunum sköpuð hagstæð skilyrði til
þess að starfa við. Er auðvelt að ímynda
sér hvernig ástandið væri nú í atvinnu-
málum hér á landi, ef úrtölumenn í
Alþýðubandalagi og Framsóknarflokki
hefðu fengið að ráða og ekkert af þessu
verið framkvæmt. Þá væri hér nú
ríkjandi alvarlegt atvinnuleysi og enn
stórfelldari landflótti, sem haft hefðu
Öfyrirsjáanlegar þjóðfélagslegar afleið-
ingar.
Það er höfuðatriði, að haldið verði
áfram að treysta þann grunn, sem þannig
var lagður í atvinnumálum. Allir höfuð-
atvinnuvegir þjóðarinnar landbúnaður,
sjávarútvegur, iðnaður, verslun og
þjónusta verða að fá að þróast og eflast í
samræmi við kröfur tímans. Sjálfstæðis-
flokkurinn telur eins og áður að það
verði best gert með því að atvinnuveg-
unum séu ætíð búin eðlileg starfsskilyrði,
í smáum sem stórum fyrirtækjum og að
almannavaldið sjái fyrir fjárfrekum
þjónustumannvirkjum, sem nauðsynleg
eru fyrir atvinnulífið. Jafnframt er nauð-
synlegt að góð samvinna og samstarf sé
ávallt milli samtaka atvinnuveganna,
launþega og ríkisvaldsins. Atbeina
almannavaldsins er þörf á stundum tii að
ná þjóðhagslegum markmiðum, svo sem
hagkvæmri nýtingu sameiginlegra auð-
linda lands og sjávar. Hinsvegar vill
flokkurinn að atvinnuvegirnir fái að
starfa án óþarfa íhlutunar og mismununar
af opinberri hálfu og án þess að þeim sé
íþyngt með álögum, sem erlendir keppi-
nautar þeirra eru lausir við. Ef þessi
sjónarmið hefðu verið höfð að leiðarljósi
að undanförnu væru núverandi vanda-
mál atvinnuveganna minni og auðleyst-
ari en raun ber vitni.
Sjálfstæðisflokkurinn leggur áherslu á
grundvallarþýðingu rannsóknar- og
þróunarstarfsemi atvinnulífsins í sókn til
bættra lífskjara. Hann telur rétt að
hvetja fyrirtæki til að auka slíka starf-
semi með örvandi ákvæðum í skatta-
lögum.
Sjálfstæðisflokkurinn telur farsælast
að atvinnurekstur hér á Iandi sé að sem
mestu leyti í höndum innlendra einstakl-
inga og samtaka þeirra. Aðild ríkisins og
sveitarfélaga kemur þó til greina um
stundarsakir þar til einkaaðilar hafa bol-
magn til að taka við honum, þegar um er
að ræða þjóðhagslega hagkvæma starf-
semi sem ekki er grundvöllur fyrir fneð
öðrum hætti. Svipuðu máli gegnir um
þátttöku erlendra aðila í innlendum
atvinnurekstri.
Flokkurinn vill virkja þá atorku, sem í
einstaklingnum býr, þjóðarheildinni til
hagsbóta. Stjómmálamenn eiga ekki að
segja einstaklingum fyrir verkum. Eðli-
leg starfsskilyrði og frjálsræði í atvinnu-
starfsemi ásamt jákvæðri afstöðu til við-
fangsefna og vandamála, eru því heilla-
vænlegasta framlag ríkisstjórna á
hverjum tíma til að efla atvinnulífið í
landinu. Hér mega stjórnvöld aldrei
slaka á eða falla í freistni til að ná
stundarávinningi á stjórnmálasviðinu á
kostnað atvinnulífsins. Slík skammsýni
er ávallt á kostnað framtíðaratvinnu og
lífskjara almennings.
Bætt starfsskilyrði atvinnu-
veganna
Megininntak stefnu Sjálfstæðisflokks-
19