Heilbrigðisskýrslur - 03.12.1920, Blaðsíða 119

119*
1919
hefir reynst hún vel. MeS i)reyttu og bættu sniöi á torfhúsum gætu íbúöir
batnaö aö stórum mun.
Beruf. Hús ganga úr sjer og lítiö er bygt. Hús öll eru bygö úr
timbri eöa torfi og grjóti, steypuhús engin nema skólahúsiö á Djúpavogi
og samkomuhús í Breiödal. Hús víöast afar köld, ofnar óvíöa til sveita
og ekki lagt í þá nema í aftökum. Kol geta menn ekki keypt, brenna mó
í sjávarþorpum og taöi í sveitum.
G r í m s n e s. Húsum hnignar og lítiö bygt. Ofnum fjölgar en eldiviö
vantar. Næstum undantekningarlaust eru eldstór á bæjunum, en gömlu
konunum þykja þær þurfa meiri eldiviö en hlóöir. — Samkomuhús hjer
eru köld, loftlaus og engu betri en meöal hesthús. Ein kirkjan er svo
Ijeleg, að ekki veröur messaö í henni á vetrum og ljós lifir ekki í henni
nema í logni.
5. Fæði og fatnaður.
S k i p a s k. Viöurværi alþýöu hefir veriö gott. — Ullarfatnaður meira
notaður en áður og kindaeign vex.
Sauðárkr. Viðurværi til sveita allgott, en mjólkurskortur í kaup-
túninu, enda ber á skyrbjúg á hverjum vetri.
H ú s a v. Eldra fólkið klæðir sig hlýtt. Unga fólkið og einkum stúlk-
ur ganga í skjóllitlum fötum, þykir það fínt að vera ljettklætt. — Fæði
er gott í sveitum, einkum að vetrinum. 1 þorpinu er meðferð matar mis-
jöfn og jeta sumir eina tegund til enda. Læknir hefir leiðbeint ýmsum
með meðferö matar, enda ekki borið á skyrbjúg til nýjárs, en síðastliðið
ár sýktust 8 karlmenn og 6 konur.
V o p n a f. íslenskir ullardúkar fást hjer ekki, heldur ljelegir, skjól-
litlir útlendir dúkar. Skófatnaður dýr og óhentugur. Hjer rak nokkuð
af togleðri og hafa menn notað það í skósóla og gefist vel. — Viðurværi
er ekki svo gott sem skyldi. Fiskiafli hefir brugðist og kjöt er svo dýrt
og feitmeti, að fátæklingar hafa ekki efni á að kaupa. Vatnsgrautur mjólk-
urlaus, brauð með litlu viðbiti, saltfiskur og 1)lóðmör er aöalfæðan hjá
þurrabúðarmönnum. Skyrbjúgur gerir vart við sig. 1 sveitum er fæðið
betra en tilbreytingalítiö.
B e r u f. Skortur á viðbiti og kjöti i sjávarþorpunum. Þeir sem ekki
hafa mjólk lifa mest á brauði og oft viðbitslitlu.
6. Áfengi og áfengisnautn.
H a f n a r f. Bannlögin voru illur gestur fyrir lækna og hafa þeir
hlotið ámæli fyrir að skrifa lyfseðla. Það kann aö vera rjettmætt að ein-
hverju leyti, en áfengi er ágætt læknismeðal að minni hyggju við ýms-
um sjúkdómum.
S k i p a s k. Áfengisnautn sanm sem engin. Þess verður þó vart, að
mögulegt er að ná í það í höfuðstaðnum.
Bí ldud. Kaffi, tóbak og áfengi er ekki sparað, þrátt fyrir gífurlegt
okurverð. Hæpiö aö áfengisnautn sje nokkru minni en áður bannið kom.
Einkum ber á því í Bíldudal, og er þó ekki ,,læknabrennivíni“ um að
kenna. Víniö kemur með fisktökuskipum, frá Isaf. og Rvík. Einstaka
drekka og brensluspiritus.
Sauðárkr. Áfengisnautn er hjer nokkur af suðuspritti, en ekki
læknabrennivíni, eins og blöðin segja,