Dagblaðið Vísir - DV - 26.02.2021, Side 2
Sagan um saklausa símtalið
Svo Áslaug Arna dóms-málaráðherra hringdi í lögreglustjórann á höfuð-
borgarsvæðinu á aðfangadag
til að ræða um upplýsingagjöf
lögreglu. Ekkert til að skipta
sér af rannsókninni heldur
bara til að kanna hvort ekki
hefði komið óþarflega mikið
fram í fréttatilkynningu lög-
reglu til fjölmiðla. Og þessu
eigum við að trúa.
Svarthöfði er alveg að kaupa
þessa afsökun. Auðvitað hafði
það ekkert að gera með að fjár-
málaráðherra, Bjarni Ben, for-
maður flokks Áslaugar, hafði
verið viðstaddur meint sótt-
varnabrot í Ásmundarsal og
ýjað var að þeirri staðreynd
í tilkynningunni. Sei, sei, nei.
Hún var bara að velta því fyrir
sér hvort þetta væri eðlilegt.
Það er nefnilega svo á Íslandi
að ráðherrar eru svo vel inni í
öllum málum sem heyra undir
ráðuneyti þeirra að svona sím-
töl eru fullkomlega eðlileg.
Alveg eins og þegar Hanna
Birna Kristjánsdóttir, þá-
verandi innanríkisráðherra,
hringdi í lögreglustjóra vegna
rannsóknar í lekamálinu. Allt
svo gott og blessað, svo venju-
helgað og eðlilegt.
Hvers vegna hefði Áslaug
líka átt að vera að hringja og
skipta sér af? Eins og Bjarni
hefur sjálfur margoft sagt
þá gerði hann ekkert rangt á
samkomunni í Ásmundarsal
á Þorláksmessu. Honum varð
ekkert á í messunni, heldur
staðarhöldurum.
Síðar kom reyndar í ljós að
staðarhaldarar gerðu heldur
ekkert rangt, að þeirra mati,
miðað við fréttatilkynningar.
Hver er þá sökudólgurinn
í þessu? Ásmundarsalur sem
hélt samkomu sem ekkert
var að? Fjármálaráðherra
sem mætti á samkomuna sem
braut ekki gegn neinu? Lög-
reglumaðurinn sem greindi
frá uppákomu á umræddri
skemmtun? Áslaug sem
hringdi án þess að skipta sér
af? Eða við almenningur sem
greinilega skiljum ekki neitt,
að þeirra mati?
Þetta er bara ys og þys út
af engu. Má ekkert lengur?
Áslaug var þó í dauðafæri að
nýta klassíska afsökun í þessu
máli. Því það hlýtur að vera
eðlilegast í heimi að hringja
í fólk á aðfangadag og óska
því gleðilegra jóla. Jólakortin
koma hvort sem er alltaf í
janúar.
Nei, Svarthöfði sér ekkert
að þessu. Ef eitthvað er þá er
þetta bara fallegt. Traustur
vinur getur gert kraftaverk.
Svo er annað sem gleymist
líka í umræðunni um þetta
mál. Bjarni Ben var klár-
lega að styðja við menningu
og listir. Og undan því má nú
varla kvarta. Við erum með
fullt af frambærilegum lista-
mönnum sem gjarnan sækja
um að komast á launaskrá hjá
ríkinu með þessum blessuðu
listamannalaunum. Bjarni var
líklega bara að vinna heima-
vinnuna sína og fórna til þess
Þorláksmessukvöldinu. List-
hneigð hefur aldrei drepið
neinn.
Við eigum svo duglega ráð-
herra. Takk fyrir allt og gleði-
leg jól, kæru Sjálfstæðismenn.
Svarthöfði styður ykkur
heilshugar. Alla leið. Munið
bara eftir Svarthöfða þegar
kemur að úthlutun fjölmiðla-
styrkja. Svarthöfði er líka
traustur vinur, allt til enda
veraldarinnar. n
SVART HÖFÐI
Aðalnúmer: 550 5060
Auglýsingar: 550 5070
Ritstjórn: 550 5070
FRÉTTA SKOT
550 5070
abending@dv.is
Illskan í samhengi
Í
fyrsta fjölmiðlafræðikúrsinum sem ég tók í
menntaskóla lærði ég mikilvæga lexíu sem
hefur fylgt mér síðan. Stundum vefst hún
fyrir mér, stundum auðveldar hún mér að
taka ákvarðanir
Tíminn byrjaði á lestri. Kennarinn rétti
okkur nokkrar blaðsíður sem fjölluðu um hrylli-
lega meðferð á ungum dreng. Hann hafði sætt grófu
ofbeldi af hendi móður sinnar, bæði líkamlegu og
andlegu. Drengurinn var meðal annars fótbrotinn af
móður sinni í einu brjálæðiskastinu, þá rétt fimm ára
gamall. Hann bjó við ofbeldið árum saman.
Lesturinn fékk verulega á okkur. Bekkurinn var
hljóður fyrir utan stöku „djöfulsins viðbjóður“ og
„hvað er eiginlega að fólki?“.
Þegar allir höfðu lokið lestri spurði kennarinn hvað
fólki fyndist vera réttmæt refsing fyrir móðurina.
Það stóð ekki á svörum. Þau voru öll fremur hörð.
Þeir hörðustu vildu aflífa konuna en aðrir
vildu láta það nægja að læsa hana inni og
henda lyklinum.
Gott og vel, sagði kennarinn og
rétti hópnum annað blað sem lýsti
kynferðisofbeldi á hendur tveimur
systkinum af hálfu foreldris. Að
lestri loknum var hópurinn aftur
spurður svara.
Svörin voru jafnvel afdráttarlaus-
ari. Ofbeldismaðurinn átti að gjalda
fyrir þetta og það afdráttarlaust.
Helst ekki líta dagsins ljós
aftur. Þetta er hrein illska.
Það er ekkert hægt að gera
nema að loka fólk inni sem
lengst. Svona fólk breytist
ekki, var meðal þess sem
rætt var.
Kennarinn horfði yfir
bekkinn og kinkaði kolli.
Bætti engu við, dró ekki
úr. Leyfði fólki að mynda
sér skoðanir og ræða þær.
Gott og vel, sagði kennarinn.
Hvað ef fórnarlambið úr fyrri
sögunni er gerandinn í þeirri
seinni.
Bekkinn setti hljóðan. Undrun
og vantrú sást á andlitum þeirra sem rétt áður vildu
aflífa manninn sem var nú bæði orðinn brotaþoli og
ofbeldismaður.
„Það þarf náttúrlega að hjálpa manninum,“ kallaði
einhver.
„Já, rjúfa keðjuna,“ sagði einhver annar.
„Einmitt, hann átti aldrei séns á eðlilegum sam-
skiptum. Ofbeldi var líklega eina form athygli sem
hann fékk,“ sagði einhver á aftasta bekk.
Kennarinn kinkaði aftur kolli.
Samhengið skiptir máli en það breytir ekki því að
maðurinn hafði gerst sekur um hræðilegan glæp og
rænt börn sín sakleysi sínu.
Hvar liggja mörkin á milli þess að setja hlutina í
samhengi og fyllast meðvirkni? Fólk þarf að axla
ábyrgð á gjörðum sínum hafi það andlega burði til
þess.
Við á DV erum sífellt í þessum umræðum og hug-
leiðingum. Hvenær skal nafnbirta, höfum við allar
forsendur, sjáum við samhengið?
Að endingu er það þó alltaf okkar hlutverk að flytja
fréttir – ekki dæma fólk sem vont eða gott. n
Bekkurinn var
hljóður fyrir
utan stöku
„djöfulsins
viðbjóður“ og
„hvað er eigin-
lega að fólki?“.
UPPÁHALDS
ÚTGÁFUFÉLAG: Torg ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Helgi Magnússon FORSTJÓRI OG ÚTGEFANDI: Björn Víglundsson RITSTJÓRI: Þorbjörg Marinósdóttir, tobba@dv.is
AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Erla Hlynsdóttir, erlahlyns@dv.is FRÉTTASTJÓRI: Ágúst Borgþór Sverrisson, agustb@dv.is AUGLÝSINGAUMSJÓN: Hrafn Norðdahl, hrafn@dv.is
PRENTUN: Torg prentfélag DREIFING: Póstdreifing. DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis. DV, Kalkofnsvegi 2, 101 Reykjavík Sími: 550 7000.
Stefán Árni Pálsson fjöl-
miðlamaður kann að gera vel
við sig. Hér deilir hann fimm
hlutum sem gera líf hans
huggulegra.
1 Aleo vera teygjulak
Þetta er allra besta lak sem
til er í heiminum og ég sef
alltaf eins og ungbarn á því.
2 Poul Henningsen lampi
Sturluð hönnun, þægileg
birta og ég elska að horfa
á hann þrátt fyrir að hafa
hatað hvað konan mín eyddi
miklum peningum í hann.
3 Hvítir strigaskór
Er háður þessum skóm.
Kaupi eitt par á ári. Helst
alveg hvíta. Ganga við allt.
4 Kalda geymslan
Bý svo vel að eiga kalda
geymslu í kjallaranum og get
troðfyllt hana af bjór sem er
alltaf jökulískaldur.
5 Airpods
Er hlaðvarpsfíkill og er með
þetta í eyrunum allan sólar-
hringinn.
HUGGULEGHEIT
2 LEIÐARI 26. FEBRÚAR 2021 DV