Studia Islandica - 01.06.1937, Blaðsíða 51

Studia Islandica - 01.06.1937, Blaðsíða 51
49 to have been written abont the same time (i. e. in the first half of the 12th. century). Its sources are chiefly old heroic lays, and it is constructed in honour of the Oddaverjar. About the year 1190 an unknown poet composed the Noregskonungatal, in which the pedegree of the Kings of Norway is traced down to Jón Loftsson. This is a eulogy on Jón, in which the main theme is precisely his noble ancestry. Its chief source is Sæ- mund the learned’s book on the Kings of Norway. Among the many works which Snorri Sturluson, the foster- son of Jón Loftsson, used in his historical compositions, are two which, more than others, appear to have been written under the protection of the Oddaverjar, viz. Orkneyinga Saga and Skjöldunga Saga. Orkneyinga Saga shows intimate knowledge of the inhabitants of the Orkney Islands, with whom none of the noble families of Iceland appear to have had so much to do as the Oddaverjar. They were friends of Bishop Bjarni of the Orkneys, while Bishop Pál was acquainted with Earl Harald Maddaðarson. It was planned to bring about marital affinity between Sæmund of Oddi and Earl Harald, and messages were passed between them, though in the end nothing came of this plan. A party of Orkney merchants came to Sæmund at Oddi, and their leader was Þor- kel walrus the nephew of Bishop Bjarni (before the year 1206). In the saga we find indisputable evidence that it must have been written about 1200, precisely at this time. Investigation of its sources discloses several remarkable points. At the be- ginning it tells of the ancient King Nór, after whom Norway is said to be named. Gjessing has attempted to show that Nór had been mentioned in the work of Sæmund. The chapter on St. Magnus, Earl of the islands, resembles the Vita, which is preserved in various forms in Latin and Icelandic, and was written, according to an Icelandic translation, twenty years after the Saint’s death, in other words, about the time when his sanctity was first recognised. It is clearly written as propo- ganda for this recognition, and is therefore hostile to Earl Há- kon who slew St. Magnus, and consequently to his son Earl Pál. This fact and the recognition of the sanctity of St. Magnus stand in relation to the conquest of the islands by Earl Rögnvald. Com- parison between the Vita and the Orkneyinga Saga shows that 4
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Studia Islandica

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Studia Islandica
https://timarit.is/publication/1542

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.