Fréttablaðið - 20.03.2021, Síða 28

Eva Berglind Tulinius greindist með illkynja brjóstakrabba-mein þegar hún var gengin
17 vikur með sitt annað barn og
var komin í kröftuga lyfjameðferð
viku síðar. Á meðan fóru læknar
yfir áhættu og ávinning af næstu
skrefum fyrir Evu Berglindi og
barnið. Áfallið við greininguna
var mikið og hafði hún áhyggjur
af framtíðinni og ekki síst ófæddu
barni sínu auk þess sem hún óttað-
ist dauðann. Það telst til undan-
tekninga að barnshafandi kona fái
jafn kröftuga lyfjameðferð og Eva.
Eva fæddi hins vegar heilbrigða
litla stúlku, Sóleyju Evu Krüger,
þann 19. nóvember síðastliðinn en
um leið og Sóley var komin í heim-
inn var Eva svæfð og send í brjóst-
nám. Vinstra brjóstið var tekið
ásamt átta eitlum úr holhöndinni.
Ekki er vitað til þess að brjóstnám
og keisaraskurður hafi verið fram-
kvæmd í sömu aðgerð hérlendis.
Eva þakkar fyrir að dóttur sinni
heilsist vel en segir það hafa verið
erfitt að fara í gegnum þetta ferli í
miðri þriðju bylgju COVID-19 þar
sem hún þurfti að einangra sig frá
fjölmörgum vinum sem vildu vera
til staðar fyrir hana. Eva verður
áfram í lyfjameðferð næstu fjóra
til sex mánuðina og svo tekur við
geislameðferð í sumar á sama tíma
og hún vinnur í að takast á við and-
lega áfallið og nýja líkamsímynd.
„Þetta byrjaði í maí þegar ég var
komin tíu vikur á leið og tók eftir
því að brjóstið leit aðeins öðruvísi
út við ákveðnar handahreyfingar, til
dæmis þegar ég var með hendurnar
upp í loft. Ég tók eftir því að það var
eitthvað aðeins öðruvísi en pældi
ekki mikið í því, ég hélt að þetta
væri kannski tengt meðgöngunni,“
segir Eva.
Taldi líkur á brjóstakrabba litlar
Nokkrum vikum síðar, þann 12. júlí,
fann hún hins vegar að ekki væri
með allt með felldu við sjálfsskoðun.
„Þá var ég að þreifa á mér brjóstið
og fann grjót inni í brjóstinu sem var
frekar stórt. Ég fann svo líka bólgu í
handarkrikanum sömu megin eins
og bólginn eitil. Daginn eftir hafði ég
samband við heilsugæsluna og fékk
strax tíma hjá heimilislækni sem
skoðaði mig og bókaði tíma í ómun
á brjóstinu,“ segir Eva sem fékk tíma
í ómun sólarhring síðar.
Eva segir allt ferlið hafa gengið
mjög hratt fyrir sig. Hún finnur
að eitthvað er að við sjálfsskoðun
á sunnudeginum, fer til læknis á
mánudeginum og í ómun á þriðju-
deginum. Hún segist alveg hafa
óttast að þetta væri brjóstakrabba-
mein en vegna ungs aldurs taldi
hún líkurnar vera svo litlar, en Eva
var nýorðin þrítug á þessum tíma.
Fimmtudaginn 16. júlí var niður-
staðan úr ómuninni hins vegar ljós
og það sem hún óttaðist varð að
veruleika.
„Það var þá sem ég fékk að vita að
ég væri með krabbamein,“ segir Eva.
„Strax við greininguna tók við
mikill ótti, ótti við sjúkdóminn,
framtíðina og dauðann. Á sama tíma
var þetta allt svo óraunverulegt og
maður trúði því varla að þetta væri
bara í alvöru að gerast,“ segir Eva.
Daginn eftir fékk hún símtal frá
brjóstamóttöku Landspítalans og
fékk tíma hjá brjóstaskurðlækni og
krabbameinslækni á mánudeginum
til að fara yfir hvað væri fram undan
og hvað hægt væri að gera. „Það
var mjög erfitt í fyrstu að þurfa að
skipta um hlutverk og vera hinum
megin við borðið, verandi hjúkr-
unarfræðingur og ljósmóðir.“
Eva byrjaði án tafar í kröftugri
lyfjameðferð, þá komin 18 vikur á
leið. Hún fór í alls sjö lyfjameðferðir
á tveggja vikna fresti. „Ég náði lítið
að njóta meðgöngunnar því lífið
snerist svolítið um krabbameinið
og meðferðina. Ég varð ekki mjög
veik af meðferðinni en fékk mikinn
höfuðverk og mikil þyngsli um
allan líkamann eftir hverja meðferð
Það var þá sem
ég fékk að vita
að ég væri með
krabbamein
Eva Berglind Tulinius, hjúkrunarfræðingur og ljós-
móðir, var gengin 17 vikur með sitt annað barn
þegar hún greindist með illkynja brjóstakrabbamein.
Viku seinna var hún byrjuð í kröftugri lyfjameðferð í
miðjum COVID-faraldri.
Þegar Eva Berglind greindist á 17 viku meðgöngu og þurfti að undirgangast kröftuga lyfjameðferð, óttaðist hún
eðlilega um ófætt barn sitt, en Sóley Eva fæddist alheilbrigð og hefur braggast vel. FRÉTTABLAÐIÐ/SIGTRYGGUR ARI
og var orkulítil og veikburða.“
Eva var í mæðravernd hjá ljós-
móður á Landspítalanum og í
eftirliti fæðingarlæknis alveg frá
greiningu og í gegnum alla lyfja-
meðferðina. „Það var fylgst vel með
litla krílinu og hvaða áhrif lyfja-
meðferðin hefði á hana,“ segir Eva.
„Það eru allir auðvitað skíthræddir
við óléttar konur og konur með
börn á brjósti þegar svona kemur
upp,“ bætir hún við.
Hún segir það hafa verið smá
erfiði í byrjun lyfjameðferðarinnar
að finna út hvað mætti og hvað væri
hægt að gera fyrir hana.
„Þetta var bara spurning um
áhættu á móti ávinningi. Í þessu
tilfelli var það meiri ávinningur
heldur en áhætta fyrir barnið,“ segir
Eva og á þar við ákvörðunina um að
senda hana í kröftuga lyfjameðferð.
„Ég slapp frekar vel í þessari lyfja-
meðferð. Ég var ekki mikið veik og
fékk ekki mikla ógleði eða upp-
köst. En ég var ótrúlega þreytt og
fékk mikla höfuðverki og þurfti að
læra að slaka á og leyfa mér að vera
í þessu.
Á sama tíma vissi ég ekki hvaða
einkenni væru tengd því að ég væri
ófrísk og hvaða einkenni voru tengd
lyfjameðferðinni, þar sem þetta eru
svipuð einkenni. Mikill brjóstsviði
og meltingarfæraeinkenni tengj-
ast lyfjameðferðinni en geta líka
tengst meðgöngunni,“ segir Eva og
bætir við að hún sé þakklát fyrir allt
fólkið í kringum sig sem stóð við
bakið á henni í gegnum lyfjameð-
ferðina, sem stóð yfir alveg fram í
lok október í fyrra.
Erfið ákvörðun að raka hárið af
Í ágúst fengu Eva og Bergþór P. Krü-
ger maki hennar að vita að þau ættu
von á lítilli stelpu, en fyrir áttu þau
fjögurra ára strák, Daníel Erik Krü-
ger. Það var einnig á þessum tíma
sem Eva byrjaði að missa hárið. Eva
hefur verið með ljóst hár frá því hún
fæddist og segir hárið hafa verið
stóran hluta af sjálfsmyndinni og því
hafi verið erfitt að horfa á eftir því.
„Mér fannst ótrúlega erfitt að
missa hárið því það hefur alltaf verið
stór hluti af mér og skipt mig miklu
máli,“ segir Eva sem ákvað að taka
málin í eigin hendur í stað þess að
fylgjast með hárinu fara í lyfjameð-
ferðinni.
„Ég ákvað að raka af mér hárið
þegar ég tók eftir því að það var farið
að detta vel af. Það var erfið ákvörð-
un,“ segir Eva, á meðan blaðamaður
heyrir í Sóleyju Evu biðja um athygli
móður sinnar í bakgrunni.
Einangruð vegna COVID-19
Eva lauk lyfjameðferðinni 22. októ-
ber síðastliðinn, en það tók hana
heila viku að jafna sig eftir hana.
Þann 25. október, þremur dögum
eftir að hún lauk lyfjameðferðinni,
var Landspítalinn færður á neyðar-
stig í fyrsta sinn frá því núgildandi
viðbragðsáætlun tók gildi árið
2006. Um 50 sjúklingar og 30 starfs-
menn höfðu þá greinst með kóróna-
veiruna út frá klasasmiti sem kom
upp á Landakoti.
Á þeim tíma var Eva að undirbúa
sig andlega og líkamlega fyrir það
STRAX VIÐ GREININGUNA
TÓK VIÐ MIKILL ÓTTI,
ÓTTI VIÐ SJÚKDÓMINN,
FRAMTÍÐINA OG DAUÐ-
ANN. Á SAMA TÍMA VAR
ÞETTA ALLT SVO ÓRAUN-
VERULEGT OG MAÐUR
TRÚÐI ÞVÍ VARLA AÐ
ÞETTA VÆRI BARA Í
ALVÖRU AÐ GERAST.
Magnús H.
Jónasson
mhj@frettabladid.is
2 0 . M A R S 2 0 2 1 L A U G A R D A G U R26 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð