Morgunblaðið - 11.02.2021, Qupperneq 54

54 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. FEBRÚAR 2021
✝ Guðjón Guð-mundsson,
framkvæmdastjóri
Skóflunnar hf. á
Akranesi, fæddist
18. desember 1929
í Litla-Lambhaga í
Skilmannahreppi
norðan Akrafjalls.
Hann lést á Dval-
arheimilinu Höfða
á Akranesi 2. febr-
úar 2021.
Foreldrar Guðjóns voru Guð-
mundur Björnsson frá Innsta-
Vogi við Akranes, f. 2. sept-
ember 1896, d. 27. janúar 1989,
og kona hans Ásta Jónsdóttir, f.
6. apríl 1902, d. 15. september
1975. Þau voru bændur í Litla-
Lambhaga uns þau fluttu með
fjölskylduna á Arkarlæk í sömu
sveit árið 1940 og tóku við búi
af foreldrum Ástu.
Guðjón eignaðist sex systkini,
þrjú yngstu eru enn á lífi. Elstur
var hálfbróðirinn Guðmundur
Óskar, f. 1928, maki Þorgerður
Ólafsdóttir; Björn Jóhann, f.
1931, maki Guðný Sigríður Kol-
beinsdóttir; Sesselja Ólöf, f.
1933, maki Ágúst Gísli Búason;
Björnfríður, f. 1936, maki Sig-
urður Magnús Magnússon;
Valdimar Ingi, f. 1937, maki Júl-
íana Sigríður Sigurlaugsdóttir;
Ásmundur, f. 1939, maki Sigríð-
ur Gunnjóna Sigurlaugsdóttir.
Guðjón kvæntist árið 1953
Huldu Pétursdóttur, f. 23. júní
1929 á Kötlustöðum í Vatnsdal,
Guðjón og Hulda stóðu sam-
eiginlega vörð um velferð fjöl-
skyldunnar en Hulda helgaði
heimili og fjölskyldu krafta
sína. Heimili þeirra var hlýtt og
gott athvarf fjölskyldunnar og
annarra. Þau voru góð heim að
sækja og stóð heimili þeirra
jafnan öllum opið sem þangað
komu.
Guðjón byrjaði snemma, eða
16 ára, að vinna á vélum, sem
varð hans ævistarf. Fyrst hjá
Vélasjóði ríkisins uns Guðjón
og Hulda stofnuðu fyrirtækið
Skófluna hf. 7. janúar 1958
ásamt föður hans og nokkrum
systkinum. Í fyrstu voru grafn-
ir framræsluskurðir og notuð
til þess dragskófla en árið 1966
keypt vökvagrafa á beltum, sú
fyrsta sinnar tegundar á land-
inu. Hann vann að mikilli upp-
byggingu og rekstri Skófl-
unnar hf. allt þar til hann lét af
störfum nær áttræður.
Guðjón var snemma mikill
félagsmaður og lék á yngri ár-
um með Leikfélagi Skil-
mannahrepps. Hann kom að
stofnun Skógræktarfélags
Skilmannahrepps og vann af
brennandi áhuga við upp-
græðslu skógar í landi Stóru-
Fellsaxlar meðan heilsan
leyfði.
Guðjón gekk í frímúrara-
stúkuna Akur og gegndi þar
trúnaðarstörfum.
Útför Guðjóns fer fram frá
Akraneskirkju í dag, 11. febr-
úar 2021, klukkan 13 og er at-
höfninni streymt á vefsíðu
Akraneskirkju:
https://www.akraneskirkja.is
Streymið má einnig nálgast
á:
https://mbl.is/andlat
Austur-Húnavatns-
sýslu, d. 27. sept-
ember 2006 á
Akranesi. For-
eldrar hennar voru
Pétur Ólafsson, f.
15. mars 1902, d.
18. október 1985,
og Ingibjörg
Jakobsdóttir, f. 8.
júlí 1889, d. 4. maí
1936.
Börn Guðjóns og
Huldu eru: 1) Ingibjörg, f. 1949,
maki Jón Ármann Einarsson og
eiga þrjú börn. 2) Guðrún Sess-
elja, f. 1951. 3) Guðmundur, f.
1952, maki Þórunn Gunnars-
dóttir og eiga tvær dætur. 4) Ás-
dís, f. 10. maí 1954, maki Jón
Þórðarson og eiga þrjár dætur.
5) Pétur, f. 19. október 1956,
maki Oddný Ragnheiður Krist-
jánsdóttir og á hún einn son. 6)
Björn, f. 26. ágúst 1958. 7)
Kristín, f. 13. maí 1960 og á eina
dóttur. 8) Ævar, f. 12. febrúar
1962, maki Heiðveig Erla Brynj-
ólfsdóttir og eiga þrjú börn.
Langafabörn Guðjóns eru 19 og
langalangafabörn eru tvö.
Leiðir þeirra Guðjóns og
Huldu lágu saman í árslok 1948
og gengu þau í hjónaband rúm-
um fjórum árum seinna. Fyrst
bjuggu þau á Arkarlæk í Skil-
mannahreppi í tæpa tvo áratugi
uns þau fluttust á Akranes árið
1968, fyrst á Traðarbakka, Ak-
urgerði 5, en síðan á Greni-
grund 32 frá árinu 1990.
Guðjón var fæddur í sveitinni
og hann fór mikið þangað enda
hafði hann sterkar rætur í
sveitina og foreldrar hans og
tveir bræður bjuggu þar áfram
eftir að Guðjón og Hulda fluttu
á Akranes. Guðjón var enginn
bóndi í sér, einna helst að hann
færi í kartöflugarðinn á haustin
að tína kartöflur ásamt Huldu
og einhverjum af krökkunum.
Hann rak sitt fyrirtæki en það
var hans líf og yndi og fór mik-
ill tími í reksturinn eins og þarf
að vera til að vel gangi.
Guðjón og Hulda voru með
stórt heimili, stóra fjölskyldu og
oft var nú fjör og hávaði þegar
allir voru samankomnir og vildu
komast að og tjá sig og sína
skoðun. Má t.d. hugsa sér hvort
ekki hafi verið fjör þegar tíu
manna fjölskylda hrúgast inn í
Land Rover og ekið eitthvað út
í buskann, farið í berjamó, farið
á hestamannamót eða eitthvað
álíka, þó ekki hafi ferðirnar ver-
ið margar.
Guðjón fór ekki mikið í ferða-
lög innanlands en þegar hring-
vegurinn var opnaður árið 1974
þá að sjálfsögðu drifu Guðjón
og Hulda sig hringinn og Valdi-
mar bróðir hans fór með þeim.
Þau fóru þetta nú bara á þrem-
ur dögum og ekki mikið verið
að stoppa og skoða náttúruna
en stefnan var að stopppa vel
hjá Birni bróður þeirra fyrir
norðan. Og langt þótti Guðjóni
að keyra alla leið vestur á
Bíldudal eftir að Ásdís dóttir
þeirra flutti þangað árið 1981.
Árið 1972 gekk Guðjón í Frí-
múrararegluna Akur og hafði
hann ánægju af þeirri starfsemi
og gegndi þar trúnaðarstörfum.
Margar minningar eru um Guð-
jón í kjólfötum á leið á fundi og
hvað hann var fínn og flottur og
ánægður. Þá var föst regla að
mæta á árlegt jólaballið og var
hann áhugasamur um að hafa
sem flest barnabörnin með sér.
Það hefur verið árið 1975 eða
1976 sem byrjað var að fara í
orlofsferðir í Húsafell. Fyrstu
árin var leigt hjólhýsi frá Verk-
stjórafélagi Akraness og nokk-
ur tjöld með í ferðum til að allir
hefðu náttstað enda ekki margir
sem gátu sofið inni í hjólhýsinu
í einu. Síðar kom sumarhús fé-
lagsins og voru farnar árlegar
ferðir í Húsafell og sem flestir
afkomendur með í för á meðan
húsrúm leyfði. Þessi siður Guð-
jóns hélst allt fram til ársins
2006 en eftir það sumar var
húsið selt. Mikið fjör var oft í
þessum ferðum og minningar
um ferðir í Surtshelli, akstur
um sveitina, suður Kaldadal og
niður á Þingvöll o.fl., auk þess
sem sundlaugin á staðnum var
töluvert sótt, einkum fyrstu ár-
in, enda var ekki mikið um
heita potta við sumarhús á
þessum árum.
Guðjón var félagi í Skóg-
ræktarfélagi Skilmannahrepps
og jókst aðkoma hans að störf-
um félagsins með árunum og
eftir 1985 var hann mikið þar
og naut þess að vinna og slaka á
úti í náttúrunni og fallegu um-
hverfi. Hann meira að segja
keypti sér skika við hlið félags-
ins til eigin skógræktar og er sá
skiki núna inni í miðju svæði fé-
lagsins, sem hefur farið stækk-
andi. Guðjón naut þess að fara
þangað inn eftir og eyddi stund-
um heilu og hálfu dögunum þar
einn í rólegheitunum og oft með
smá nesti með sér.
Nú er löngu æviskeiði lokið
og hvíldin kærkomin hjá Guð-
jóni og held ég að hann hafi
verið vel sáttur með sitt ævi-
starf.
Kristín (Stína).
Margar ljúfar minningar
koma upp í hugann þegar við
hugsum um Guðjón afa.
Skógræktin var honum kær
og lagði hann mikla alúð í hana.
Við fengum svo sannarlega að
njóta góðs af henni og kenndi
afi okkur margt þar. Eftir á að
hyggja vildum við að eftirtektin
hefði verið meiri er hann sagði
okkur frá trjánum og uppruna
þeirra, en akstursþjálfunin sem
við fengum sem táningar er aft-
ur á móti í fersku minni.
Margir voru rúntarnir með
afa. Minningar af jólarúntunum
til að bera út jólapakka og jóla-
kort vekja hlýjar tilfinningar,
auk rúntanna upp að jökli, út á
Grundartanga og inn í skóg-
rækt. Sérstaklega eftirminni-
legir eru svo rúntarnir á vöru-
bílnum þar sem við fengum
óhefluð að bulla í talstöðina,
ekki síst er við reyndum hvað
við gátum að láta frændur okk-
ar hlaupa apríl.
Afi leyfði okkur nefnilega að
prufa ýmislegt og hafði mikla
þolinmæði fyrir uppátækjum
okkar. Við vorum alltaf velkom-
in hjá afa; hvort sem það var í
garðinum, skógræktinni eða
Skóflunni þá var afi til staðar,
oftar en ekki með kandís eða
brjóstsykur í boði.
Afa var mikilvægt að fjöl-
skyldan kæmi saman og var
dvöl í afabústað í Húsafelli ár-
legur viðburður sem vakti ávallt
tilhlökkun. Við erum svo inni-
lega þakklát fyrir samveruna
sem við nutum og allar minn-
ingarnar sem skapaðar voru.
Rósa Dögg Jónsdóttir,
Erla Rún Jónsdóttir,
Guðrún Sesselja Svein-
björnsdóttir, Jóhann Ingi
Ævarsson, Fjóla María
Jónsdóttir, Sara Lísa
Ævarsdóttir.
Elsku langafi, þín er sárt
saknað. Þú tókst alltaf svo vel á
móti okkur þegar við komum í
heimsókn til þín. Áttir alltaf
Svala eða kókómjólk, kex og
kökur. Þú varst alltaf til í að
spila við okkur, hlusta á okkur
spila á píanóið inni í herbergi
og segja okkur sögur af gamla
tímanum. Ekki hafðir þú bara
gaman af því að hlusta á okkur
spila á píanóið heima hjá þér
heldur studdir þú okkur ávallt
við það tónlistarnám sem við
tókum okkur fyrir hendur. Það
var alltaf gaman að fara með
þér í skógræktina þína eða í
eggjatínslu á Arkarlæk og alltaf
áttir þú ópal í bílnum þínum.
Það verður skrýtið að koma
ekki alltaf öll saman í heimsókn
til þín á gamlárskvöld.
Ég bið af dýpstu alúð engla mína
eitt augnablik að skynja heita þrá;
ég bið þá um að virkja vængi sína
og vernda sál sem nú er fallin frá.
(Kristján Hreinsson)
Elsku langafi, takk fyrir allt.
Arnór Már Grímsson,
Marinó Elí Gíslason Waage,
Guðmundur Þór Grímsson,
Tinna Von Gísladóttir
Waage, Birgitta Nótt Gísla-
dóttir Waage, Sóley Birta
Grímsdóttir.
Mig langar að minnast hans
Guðjóns í nokkrum orðum. Við
vorum einu sinni nágrannar í
sveitinni. Ég ólst upp á næsta
bæ. Hann byrjaði snemma að
vinna á vélum. Keypti sér
skurðgröfu með dragskóflu í fé-
lagi við bróður sinn Valdimar.
Ræstu þeir fram blautar mýrar,
svo hægt væri að gera úr þeim
tún eða gott beitiland. Nú vilja
menn moka ofan í skurði og fá
aftur blautar mýrar. Seinna
keyptu þeir JCB-gröfu, vök-
vaknúna sem var mun þægilegri
í allri vinnu. Ég fylgdist með
þessu í hæfilegri fjarlægð sem
nágranni. Guðjón byggði yfir
fjölskyldu sína á móti föður sín-
um á Arkarlæk. Síðar fluttust
þau til Akraness. Þar var einnig
byggt yfir fyrirtækið, sem heit-
ir nú Skóflan. Það stækkaði,
vélum fjölgaði og verkefni
breyttust. Við Guðjón kynnt-
umst svo betur þegar ég gekk í
Skógræktarfélag Skilmanna-
hrepps, en hann var einn af
stofnendum þess. Við fundum
þar sameiginlegt áhugamál,
sem var að planta trjám og
rækta skóg. Félagið byrjaði
sem ungmennafélag í sveitinni.
Þar voru haldnir fundir og
sett upp leikrit o.fl. en í stefnu-
skrá félagsins er talað um að
rækta skóg til landbóta. Byrjað
var á að fá ½ ha. lands úr landi
Stóru- Fellsaxlar. Það var girt
af fyrir sauðfé, sem fór ekki vel
saman við skógrækt. Á tímabili
lagðist niður starfsemi í félag-
inu, en það var svo endurreist.
Kom ég þá inn í það sem félagi.
Var Oddur á Litlu-Fellsöxl þá
formaður eftir endurreisn fé-
lagsins. Hann var mikill skóg-
ræktarmaður og stóð fyrir
stækkun á landi til skógræktar.
Síðan tekur Guðjón við sem for-
maður. Þeir voru frændur og ól-
ust upp sem nágrannar meðan
Guðjón var í sveitinni. Við Guð-
jón kynntumst nánar eftir að
við fórum að vinna saman í
skógræktinni. Stjórnin gerði
áætlanir fyrir sumarið um að
mæta eitt kvöld í viku til að
gróðursetja plöntur og huga að
öðru sem gera þurfti. Var það
síðan fastur punktur að miða
við, og er enn. Plöntur fengust
hjá Skógræktarfélagi Íslands. Á
þessi vinnukvöld mættu þeir fé-
lagar sem höfðu áhuga og tíma.
Þannig stækkaði skógurinn,
sem er nú á svæði sem er ca. 75
ha. eða rúmlega það. Allt var
þetta leiguland úr landi Stóru-
Fellsaxlar sem er nú í eigu
Hvalfjarðarsveitar. Lagðir voru
stígar um skóginn jafnóðum og
hann stækkaði. Eru þeir nú ca.
9 km. Stígarnir eru slegnir
tvisvar á sumri. Þeir eru mikið
notaðir til gönguferða og um-
hirðu fyrir skóginn. Eru þeir
opnir fyrir almenning. Guðjón
var duglegur og áhugasamur
við skógræktina. Við vorum
lengi saman í stjórn félagsins.
Hann var alltaf áhugasamur um
velferð félagsins og gott að
vinna með honum. Vil ég þakka
honum vel fyrir allar góðar
samverustundir. Ég sendi börn-
um hans og öðrum aðstandend-
um innilegar samúðarkveðjur
mínar vegna andláts hans.
Bjarni O. V. Þóroddsson.
Guðjón
Guðmundsson
Ástkær eiginmaður minn, faðir, bróðir,
tengdafaðir og afi,
SNORRI STEINÞÓRSSON
matreiðslumeistari,
lést á líknardeild Landspítalans
þriðjudaginn 2. febrúar.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans
er bent á Ljósið og Kraft - félag ungs fólks sem greinist með
krabbamein. Útförin fer fram í Dómkirkjunni föstudaginn
12. febrúar klukkan 13.
Jóna Helga Jónsdóttir
Dröfn Ösp Snorrad. Rozas John Warren Rozas
Vilhjálmur Steinþórsson Sydney Hannah Claire Rozas
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGIBJÖRG ÞORKELSDÓTTIR
kennari,
lést á Landakoti fimmtudaginn 4. febrúar.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 12. febrúar klukkan 13.
Í ljósi aðstæðna verða aðeins nánustu ættingjar og vinir
viðstaddir.
Þóra Kristinsdóttir Þorvaldur Karl Helgason
Gylfi G. Kristinsson Ragna Björg Þórisdóttir
Gunnar Helgi Kristinsson María Jónsdóttir
Axel Kristinsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
PÉTUR G. ÓSKARSSON
húsasmíðameistari,
lést á Landspítalanum miðvikudaginn
3. febrúar. Útförin fer fram frá Lindakirkju
mánudaginn 15. febrúar klukkan 13.
Hlekk á streymi er hægt að nálgast á mbl.is/andlat.
Kristín Brynjarsdóttir
Þórey Kristín Pétursdóttir
Brynjar Júlíus Pétursson Gunnhildur Sveinsdóttir
Pétur Pétursson
og afabörn
Elsku pabbi minn, tengdafaðir, afi og bróðir,
PÁLL EINARSSON
vélstjóri,
Víðihvammi 12, Kópavogi,
lést mánudaginn 8. febrúar.
Útförin fer fram frá Digraneskirkju
þriðjudaginn 16. febrúar klukkan 13 að viðstöddum ættingjum
og vinum.
Ragna Pálsdóttir Þórmundur Sigurjónsson
Sigurjón Þorri Þórmundarson
Róbert Páll Þórmundarson
Ragnar Egill Þórmundarson
Ágústa Einarsdóttir
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUÐJÓN ÖRN KRISTJÁNSSON,
Lækjasmára 8,
Kópavogi,
lést mánudaginn 8. febrúar.
Guðbjörg K. Guðjónsdóttir Stefán Þórisson
Ólafur Jón Guðjónsson Eyrún Ásta Bergsdóttir
Katrín Guðjónsdóttir
Erla Björk Guðjónsdóttir Gunnar Ólafsson
Örn Már Guðjónsson Sigrún Svava Gísladóttir
og barnabörn