Morgunblaðið - 06.03.2021, Blaðsíða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. MARS 2021
✝ Magnús Arn-órsson fæddist
á Ísafirði 29. júlí
1929. Hann lést á
Heilbrigðisstofnun
Vestfjarða á Ísa-
firði 23. febrúar
2021.
Foreldrar hans
voru hjónin Arnór
Magnússon, f. 17.
október 1897, d.
12. febrúar 1986,
og Kristjana Sigríður Gísladótt-
ir, f. 4. júlí 1900, d. 13. október
1970. Systkini Magnúsar eru:
Þorlákur Halldór, f. 1924, d.
2016, Jóhanna, f. 1925, d. 2017
Bjarni, f. 1926, d. 1927, Hilmar
Ægir, f. 1928, d. 2015, Jónatan,
f. 1932, d. 2018, Júlíus, f. 1936,
Guðbjörg, f. 1937, d. 2000.
Magnús kvæntist 31.12. 1967
Friðgerði Hallgrímsdóttur frá
Bolungavík, f. 25.11. 1937, börn
þeirra eru: 1) Halldóra Guð-
björg, f. 10.9. 1957, gift Guð-
mundi M. Kristjánssyni. Hall-
dóra á soninn Frey Björnsson, f.
27.8. 1982 og Guðmundur á
börnin Örn Elías, Erlu Sonju og
Helgu. 2) Reynir Snædal, f. 7.6.
1960, kvæntur Eygló Ásmunds-
dóttur og dætur þeirra eru
Ólafía Ósk og Birta Líf, f. 20.5.
Magnús fór síðan um tvítugt
til Hafnarfjarðar og réð sig í
skipsrúm hjá Guðmundi Krist-
jánssyni frá Hjöllum í Skötufirði
á Fagraklett HF og var þar eina
vetrarvertíð. En heimahagarnir
kölluðu og Magnús réð sig í
skipsrúm hjá Herði Guðbjarts-
syni á Gunnhildi ÍS á Ísafirði og
síðar með Gísla Júlíussyni á
Huga 1. Magnús fór síðan á eina
vetravertíð á Böðvar AK frá
Akranesi en árið eftir réð hann
sig hjá Arnóri Sigurðssyni á
Víking II. á Ísafirði.
Um haustið 1960 réð Magnús
sig á vélbátinn Vin ÍS frá Hnífs-
dal. Þann 10. mars 1961 hélt
Vinur ÍS í róður, róið var austur
eftir eins og sagt er en í þeim
róðri tók Magnús út ásamt öðr-
um manni en Magnús náði taki á
lóðabelg sem varð honum til lífs
en skipsfélagi hans fórst.
Eftir slysið á Vin ÍS hugðist
Magnús hætta sjómennsku og
réð sig í vinnu hjá Íshúsfélagi Ís-
firðinga þar sem hann var að
mestu þar til hann fór á eft-
irlaun. Magnús reri reyndar
með bræðrum sínum Júlíusi og
Jónatan á handfærum og Inn-
djúpsrækju á bátunum Glað og
Svani og vann einnig um tíma í
Rækjuvinnslunni í Edinborgar-
húsinu.
Útför Magnúsar fer fram frá
Ísafjarðarkirkju í dag, 6. mars
2021, klukkan 14.
1998, fyrir átti
Eygló dótturina
Hrafnhildi Gísla-
dóttur, f. 14.2. 1983.
3) Kristjana, f. 17.8.
1973, gift Guðna G.
Borgarssyni, þau
eiga synina Magnús
Örn, f. 22. 11. 2004
og Kristin Má, f.
28.10. 2007.
Fyrir átti Magn-
ús: Dúnu, f. 30.3.
1954, gift Kristjáni Sigurjóns-
syni. Börn þeirra eru Sunna Dís,
f. 3.10. 1984 og Anton Orri,
fæddur 29.12. 1995. Arnór, f.
30.10. 1955, kvæntur Dagnýju
Jónsdóttur og dætur þeirra eru
Harpa, f. 7.1. 1978, Tinna, f. 7.1.
1983 og Dúna, f. 28.8. 1988. Ingi-
björgu Sólrúnu, f. 14.5. 1956,
gift Þorleifi Ragnarssyni og
dóttir þeirra er Svanhildur Sól-
ey, fædd 26.1. 1992, fyrir átti
Ingibjörg börnin Elísabetu Hall-
dórsdóttur, f. 18.7. 1977 og Hall-
dór Ægi Halldórsson, 18.10.
1979.
Magnús fæddist á eyrinni Ísa-
firði þar sem hann bjó alla tíð.
Hann gekk í Barnaskólann á
Ísafirði en fór snemma að vinna
verkamannavinnu og við sjó-
mennsku á hinum ýmsu bátum.
Elsku Maggi, sárt er að þú
þurftir að kveðja okkur svona
snögglega. Lífið hafði gengið sinn
vanagang eins og hafði verið hjá
okkur síðustu rúm sextíu og fimm
ár þó svo að við hefðum bæði
skynjað það að tíminn færi nú að
styttast hjá okkur saman, en þá
kom höggið þegar síst var von.
Það að þú dast svona illa heima
var mjög sárt og snemma ljóst eft-
ir það, í hvað stefndi. Árin okkar
saman eru þó þannig að ekki mun
fenna svo snögglega yfir þar sem
þú varst nú engum líkur og fórst
þínar eigin leiðir og settir svo
sannarlega svip þinn á mannlífið á
Ísafirði, að mér þótti nú stundum
nóg um. En samt var alltaf gaman
og sérstaklega það að þú hafðir
svo sannarlega sterka skoðun á
mönnum og málefnum, að það var
aldrei nein lognmolla þar sem þú
fórst um.
Við eigum þó það sem við áttum
saman, börnin okkar og börn
þeirra og barnabörn, sem allt er
gott og vel gert fólk sem vegnar
vel í lífinu og það er það sem mest
er um vert þegar litið er til baka í
lífsins minningabók, sem við
byggðum saman á heimili okkar.
Þú varst einstakur að leika við
barnabörnin, sama hvað gekk á þá
varst þú alltaf til staðar fyrir þau.
Elsku Maggi minn, þegar ég
kveð þig á þessum tímamótum þá
ber að þakka allt það sem við náð-
um að áorka saman og megi góður
Guð geyma minningu þína. Með
þessari fallegu bæn vil ég kveðja
og hafðu þökk fyrir allt og allt.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson)
Þín
Fiðgerður (Fríða).
Elsku pabbi minn.
Guð hvað ég á eftir að sakna þín
mikið, og strákarnir mínir líka,
sem dýrkuðu afa sinn og litu mikið
upp til, spjölluðu mikið um íþrótt-
irnar og aðallega fótboltann. Við
brölluðum nú mikið saman ég og
þú, fórum svo oft saman á fót-
boltaleiki hjá BÍ, og þú varst að-
alstuðningsmaðurinn, við stóðum
nú oft saman á línunni til að hvetja
liðið, svo fór nú að færast fjör í
leikinn og byrjað að öskra, þá fór
maður nú aðeins að færa sig frá.
Og við töluðum svo mikið um
fótboltann, og bara íþróttir, það
var nú gaman að horfa á fótbolta-
landsleiki með þér í sjónvarpinu,
við höfðum mikinn áhuga á því.
Svo á eldri árum þegar þú fórst að
fylgjast með honum nafna þínum,
þegar hann fór að spila fótbolta,
það var nú oftar en einu sinni að
þú komst að horfa á hann spila, og
skemmtir þér vel. Svo náttúrulega
berjatíminn, þá var nú gaman, það
var nú gaman að fara til berja
saman, ég var nú voða róleg, sat
bara á mínum stað úti í móa að
tína ber, á meðan þú hljópst með
fötuna upp hlíðarnar, til að leita að
stærri berjum. En það verður
rosa tómlegt án þín, elsku hjart-
ans pabbi minn.
Ég veit þú ert hjá okkur og
fylgist vel með okkur og gætir
okkar vel að handan. Ég veit að
þér líður vel núna.
Það var svo mikill friður þegar
þú kvaddir okkur og sæll á svip-
inn, engir verkir, og ég veit að það
hefur verið tekið vel á móti þér,
mamma þín og pabbi og systkini.
Elsku mamma mín, guð veiti þér
styrk á þessum erfiða tíma.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson)
Takk fyrir allt, elsku pabbi
minn.
Elska þig og sakna þín. Og ég
veit að þú ert hjá mér og gætir
mín.
Þín
Kristjana.
Elsku pabbi, það er ekki hægt
að segja annað en þú hafir verið
litríkur karekter, þú settir þinn
svip svo sannarlega á bæjarlífið
hér á árum áður. Þú hafðir sterkar
skoðanir og varst óhræddur við að
láta þær í ljós hvort sem það voru
stjórnmál, fótbolti eða bara hvað
sem var. Þú varst mikið á hjóli og
ef þér lá mikið á hjarta áttir þú til
að kalla á fólk úti á götu og jafnvel
steyta hnefann til að leggja
áherslu á málin. Ég get ekki sagt
að ég hafi alltaf verið glöð með þig
þegar ég heyrði köllin í þér upp í
bæ þegar ég var unglingur.
En sem betur fer erum við ekki
öll eins því þá væri lífið ekki
skemmtilegt. Það eru til ótal sög-
ur af þér og ég er nú þegar byrjuð
að segja mínum barnabörnum
þær.
Þú varst með eindæmum barn-
góður, þú skreiðst í gólfinu með
barnabörnunum, lékst hund, gelt-
ir eða jafnvel sýndir þeim fölsku
tennurnar þínar. Ég þakka þér
elsku pabbi fyrir hvað þú hjálpaðir
mér mikið með minn son, þig
munaði ekkert um að sækja hann í
leikskólann þegar þú fórst í há-
degismat, hann sat bara á stöng-
inni á hjólinu og þótti engum það
athugavert, engir hjálmar þá.
Það eru um tvö og hálft ár síðan
þið mamma fluttuð úr Silfurgöt-
unni í íbúðir aldraðra á Hlíf, þú
varst nú ekkert á því að flytja
þangað en þegar þú varst kominn
þangað varstu hæstánæður og
viðurkenndir að þið hefðuð löngu
átt að vera flutt þangað. En það
tók að halla undan fæti, elli kerl-
ing fór ekki vel í þig, þér leið ekki
alltaf vel en það komu góðir dagar
og þá lékstu á als oddi. En elsku
pabbi minn, að líf þitt skyldi enda
svona með þessu hræðilega slysi
er búið að vera okkur óendanlega
erfitt, en eins og þú sagðir svo oft,
„lífið er ekki leikur að rósum“ sem
er svo sannarlega rétt.
Elsku pabbi, við Muggi munum
gera allt sem við getum til að
mamma geti átt góða daga.
Hvíldu í friði og megi minningin
um góðan mann lifa áfram í hjört-
um okkar sem eftir stöndum.
Halldóra Magnúsdóttir og
Guðmundur M. Kristjánsson.
Elsku pabbi er farinn frá okkur
og verður hans sárt saknað.
Það sem einkenndi pabba alla
tíð var mikill áhugi á íþróttum og
þá sér í lagi knattspyrnu. Pabbi
mætti á flesta leiki og hvatti sína
menn dyggilega áfram. Það sama
átti við síðar meir þegar barna-
börnin hans voru að keppa. Einnig
hafði hann gaman af að hlusta á
lýsingar af knattspyrnuleikjum í
útvarpi og lifði hann sig inn í leik-
ina og kunni nöfn flestra leik-
manna í efstu deildum. Pabbi
hafði mjög gaman af skíðakeppn-
um þar sem undirritaður og
bræðrasynir pabba hér á Ísafirði
tóku þát. Hann mætti á Selja-
landsdalinn og fylgdist með af
ákafa og var ófeiminn að segja sín-
ar skoðanir á keppninni og var ár-
angur okkar frændanna krufinn
til mergjar af pabba og bræðrum
hans, Júlla og Jónatani í fjöl-
skylduboðum. Þessi keppnisandi
pabba var einnig til staðar þegar
vinnudegi lauk og hann gat gefið
sér tíma til að fara til berja en þar
var hann á heimavelli og tíndi ber
af kappi og gaf okkur börnunum,
ásamt því að senda til systkina
sinna sunnan heiða. Pabbi átti sína
berjastaði og var það svolítið hans
leyndarmál því ekki vildi hann láta
það berast hvar bestu berjastæðin
var að finna, hann vildi eiga það
fyrir sjálfan sig og sína. Pabbi var
söngelskur og var sálmurinn
„Liljan í holti“ hans uppáhaldslag.
Hann lærði það lag þegar hann
var ungur piltur í Hjálpræðis-
hernum og var það ætíð sungið á
öllum ættarmótum og við hin
ýmsu tækifæri með fjölskyldunni.
Hann lifði sig vel inn í lagið og
söng með mikilli innlifun. Pabbi
var barngóður og hafði gaman af
því að leika við þau. Hann brá sér í
hin ýmsu gervi, hann lék hund eða
hest með tilþrifum og minnast þau
þeirra stunda með hlýhug. Margs
er að minnast þegar horft er til
baka. Sumarhúsaferðir í Vatns-
fjörð, Munaðarnes og Svigna-
skarð voru skemmtilegar með
pabba. Síðastnefndi staðurinn var
uppáhaldsstaður hans en þar hélt
hann upp á 70 ára afmælið sitt
sumarið 1999 með öllum börnun-
um sínum, tengdabörnum og
meirihluta barnabarnanna. Sá
mannfagnaður var eftirminnileg
stund. Í slíkum ferðum hafði pabbi
sérstaklega gaman af að leika sér
við barnabörnin í fótbolta þar sem
hann varði markið oft á tíðum með
miklum tilþrifum.
Pabbi var trúaður og trúði á
Guð og bað til hans á hverju
kvöldi. Guð blessi hann og varð-
veiti alla tíð. Elsku Fríða, við vott-
um þér og fjölskyldunni innilegar
samúðarkveðjur og biðjum góðan
Guð að hugga ykkur og styrkja.
Arnór (Addó) og Dagný.
Það var alltaf líf og fjör í kring-
um hann afa. Hann hafði mjög
gaman af fótboltaleikjum og var
ófeiminn við að láta í sér heyra.
Þegar við fjölskyldan bjuggum í
Hafraholtinu hlustaði afi stundum
á leiki í útvarpinu. Hann lifði sig
svo mikið inn í leikinn. Það voru
farnar margar ferðir á rúntinn
með afa, ömmu og Kristjönu.
Stundum fengum við Rommý-
súkkulaði. Mér fannst þetta
súkkulaði mjög gott og tengi það
við afa. Einnig var blár mentol-
brjóstsykur í miklu uppáhaldi hjá
afa. Þær voru ófáar ferðirnar sem
við krakkarnir fórum út í sjoppu
til að kaupa brjóstsykur handa
afa. Afi hafði mjög gaman af því að
syngja. Þeir sem þekkja til hans
vita að hann hafði einstakt dálæti
á laginu „Liljan í holtinu“. Árið
2013 fékk afi hjartaáfall. Við vor-
um öll viðbúin því að kveðja hann
á þeim tíma. Ég er þakklát fyrir
þau átta dýrmætu ár sem ég fékk
til viðbótar með honum.
Ég vil segja í nokkrum orðum
frá skemmtilegum minningum
sem ég á um afa minn. Hann var
flottur og fyndinn karakter sem
þótti gaman að syngja og dansa.
Þegar ég var í 10. bekk kom hann
með mér á þorrablótið í skólanum.
Hann var eini dansherra minn og
það þótti honum ekki leiðinlegt.
Hann sveiflaði mér í marga hringi
og dansaði svo hratt að ég var al-
veg búin á því. Eitt sinn fórum við
Freyr frændi á kajakleiguna með
afa og sigldum á Pollinum. Freyr
fór einn á kajakinn en við afi leigð-
um tveggja manna bát. Ég var að
fara í fyrsta skipti og setti árina
svo djúpt ofan í vatnið að báturinn
maraði hálfur í kafi. Afi gargaði á
mig og sagði mér að passa mig.
Eitt sinn fórum við afi í berjamó
fyrir ofan Urðarveginn á Ísafirði.
Það var mikið kappsmál hjá afa að
vera fyrstur að berjalynginu.
Hann var snar í snúningum og það
lak af honum svitinn við tínsluna.
Núna er hann elsku afi okkar
fallinn frá og við munum sakna
hans mikið. Ég man sérstaklega
eftir sumarbústaðarferð með afa,
ömmu og Kristjönu þar sem við
vorum eitt sumarið í bústað í
Munaðarnesi í Borgarfirði. Ég
kynntist þremur strákum þarna
og lék mér eitthvað með þeim í
fótbolta. Ekki leið á löngu þar til
afi sjálfur var mættur á völlinn í
markið og eftir þetta komu strák-
arnir á hverjum degi og spurðu
ekki eftir mér heldur vildu fá afa
því hann ólíkt mér hafði virkilega
gaman af því að spila fótbolta með
þeim. Afi hafði mikinn áhuga á
íþróttum og ég á margar minn-
ingar um að hafa farið með afa á
körfuboltaleiki með KFÍ. Á þeim
leikjum lét hann svo sannarlega
heyra í sér. Eftir einn leikinn gafst
afa tækifæri til að fá að hitta í
körfuna og dró mig með sér inn á
völlinn og kastaði hann boltanum
með svokölluðu ömmuskoti. Ég
man hvað ég varð vandræðaleg
þarna inni á vellinum fyrir það
hvernig afi kastaði boltanum. Það
var aldrei lognmolla í kringum afa
og hann var stuðbolti.
Hann afi var litríkur karakter,
ófeiminn og spurði margra spurn-
inga. Við munum sakna þess að fá
ekki fleiri skemmtilegar spurning-
ar frá elsku afa okkar. Það er mik-
il huggun fólgin í því að vita að afi
er kominn heim í faðm Drottins.
Harpa, Tinna og Dúna.
Magnús Arnórsson HINSTA KVEÐJA
Elsku afi minn, takk fyr-
ir öll árin saman, ég mun
alltaf sakna þín, við eigum
svo margar minningar
saman, mér fannst svo gott
að fá knús frá þér, og það
var líka gaman að hlusta á
sögurnar sem þú sagðir
okkur. Ég mun alltaf vita
að þú munt fylgjast með
mér og passa mig. Guð
geymi þig, elsku afi minn.
Þinn
Kristinn Már.
Minningarkort á
hjartaheill.is
eða í síma 552 5744
Sálm. 6.3
biblian.is
Líkna mér, Drottinn,
því að ég er
magnþrota,
lækna mig, Drottinn,
því að bein mín
tærast af ótta.
Útför dóttur minnar, systur okkar, mágkonu
og frænku,
HILDAR STEINGRÍMSDÓTTUR
lyfjafræðings,
fer fram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn
9. mars klukkan 15.
Ingibjörg Pála Jónsdóttir
Einar Steingrímsson Eva Hauksdóttir
Þóra Steingrímsdóttir Haukur Hjaltason
Ragnhildur, Elín Hildur, Steinunn, Freyr, Halla
og makar
Innilegar þakkir til ykkar sem sýnduð okkur
samúð og vinsemd við andlát og útför
elskulegrar eiginkonu, móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
MAGNEU INGIBJARGAR
GESTSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólkinu á Dvalarheimilinu Lundi
á Hellu fyrir hlýhug og góða umönnun.
Guðjón Guðnason
Gestur Guðjónsson Þórunn Ósk Sigbjörnsdóttir
Pálína Kristín Guðjónsdóttir
Berglind Ester Guðjónsdóttir Marcus Pettersson
Guðni Þór Guðjónsson Lilja Guðnadóttir
og fjölskyldur
Innilegustu þakkir til allra sem sýndu okkur
hlýhug, samúð og vináttu við andlát og
útför heittelskaðrar eiginkonu, móður,
tengdamóður og ömmu,
HAFDÍSAR ENGILBERTSDÓTTIR,
Hólmvaði 62, Reykjavík.
Einnig viljum við þakka öllum þeim sem sýndu minningu hennar
virðingu með því að styrkja góð málefni. Sérstakar þakkir færum
við líknarheimaþjónustu Landspítalans, HERU, fyrir einstaka
hlýju og alúð.
Baldvin H. Steindórsson
Tinna Björk Baldvinsdóttir Þórður Birgir Bogason
Ívar Baldvinsson Lísa Lind Björnsdóttir
Fannar Baldvinsson Snædís Sif Benediktsdóttir
og barnabörn
Innilegustu þakkir til allra sem sýndu okkur
hlýhug og stuðning vegna andláts og
útfarar elskulegrar móður, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
KRISTÍNAR Þ.G. JÓNSDÓTTUR,
Löllu,
Njálsgötu 1, Reykjavík.
Sérstakar þakkir til alls starfsfólks hjúkrunarheimilisins Sóltúns
fyrir einstaka alúð og hlýhug í hennar garð.
Ingibjörg Þóra Marteinsd. Hilmar Teitsson
Kristinn Óskar Marteinsson Þóra Stefánsdóttir
barnabörn og langömmubörn