Knattspyrnufélagið Þróttur 40 ára - 01.12.1989, Blaðsíða 27

ÞROTTVR 40 ára
27
RÆTT VIÐ MAGNÚS ÓSKARSSON, BORGARLÖGMANN, FORMANN
ÞRÓTTAR Á MIKLUM FRAMKVÆMDAÁRUM 1975-1980:
Það á að gera Þrótt að stórveldi!
Árið 1975 barst góður kraftur til
stjórnar á Knattspyrnufélaginu
Þrótti, en það var Magnús Óskars-
son, borgarlögmaður, galvaskur
félagsmálamaður, sem reyndist
hinn ötulasti framkvæmdamaður.
Til liðs við sig fékk Magnús ágæta
krafta, sem á næstu árum festu fé-
lagið verulega í sessi. Má segja að
með starfi sínu sem formaður
Þróttar í 5 ár, hafi Magnús og fé-
lagar hans lagt þann grunn, sem
félagið stendur á í dag, þ.e. góða
eignalega stöðu. Nú þarf að end-
urreisa félagslega grunninn, sem
Magnús Óskarsson borgarlögmaður.
því miður hefur skekkst illilega frá
þessum árum í sögu félagsins.
„Ég hef alltaf haft áhuga á
knattspyrnu frá því ég var strákur
á Akureyri og félagi í KA. Þegar ég
átti heima við Dunhagann vestur
í bæ, þá sá ég mér til ánægju að
Þróttarar ldæddust gömlu rauð-
röndóttu peysunum, sem ég
keppti í fyrir KA. Ég hreifst mjög
að því hversu vel Þróttur sinnti á
þessum árum unga fólkinu í
hverfinu. Seinna flutti fjölskyldan
inn í Vogahverfi, og Þróttur á eftir
okkur. Þrjú barna minna tóku þátt
í starfi Þróttar, þau Óskar, Hildur
og Haukur. Félagið var því farið að
koma mér talsvert við", segir
Magnús, þegar við tökum hann
tali.
En hvernig stóð á því að hann
fór beinustu leið upp á toppinn og
tók að stjórna félaginu haustið
1975?
„Það hefur líklega vakið athygli
forráðamanna félagsins að ég var
oftast viðstaddur þegar Þróttur
lék. Guðjón Oddsson, þáverandi
formaður kom einhverju sinni að
máli við mig og bað mig að taka
við formennskunni af sér. Ég held
reyndar að það hafi verið Helgi
Þorvaldsson sem átti uppástung-
una að þessu.
Formennska ofan á eril-
söm samningastörf
Um þetta leyti var ég í einstak-
lega erfiðu starfi og líklega því er-
ilsamasta sem til er innan borgar-
kerfisins. Ég annaðist launamál
borgarinnar og samninga um
kaup og kjör, auk þess sem ég
stundaði lögfræðistörf. Það var
því varla á bætandi. Úr þessu varð
samt ráðstefna heima fyrir, ég
reiknaði með að verða í for-
mennsku fyrir Þrótt í 3 ár, svipað-
an tíma og það tekur flesta að
byggja sér hús. Það varð svo úr að
ég tók þetta að mér, en óskaði eftir
að fá Friðrik Kristjánsson með mér
í stjórnina.
Þegar þetta var, var talsvert
búið að undirbúa byggingu félags-
heimilisins, þannig að við gátum
farið fljótt af stað með fram-
kvæmdir. Það var byrjað með skó-
flustungu í mars 1976 og síðan all-
taf unnið í áföngum. Fyrsti áfang-
inn var að taka í notkun búnings-
herbergi og böð en það var í júní
1978. Um haustið 1979, á 30 ára
afmælisári félagsins, var félags-
heimilið vígt og afmælisins minnst
í eigin húsi. Auðvitað trúði því
enginn maður fyrirfram að þetta
yrði hægt, þegar byrjað var 1976,
en þetta var áætlun okkar Friðriks
og Vífils Oddssonar, sem var með
okkur í húsbyggingarnefndinni.".
Hringt í 3200 símanúmer
— Hvernig var fjárhagslega
dæmið við bygginguna leyst?
„Það var leyst með ýmsu móti.
Upphaflega var enginn fjárhags-
legur grundvöllur fyrir bygging-
unni, allra síst á þetta stuttum
tíma. í rauninni vantaði okkur fé
fyrir öllum útgjöldum félagsins.
Við í stjórninni hófumst því handa
strax við að afla okkur fjár. Fjáröfl-
unin var nokkuð stór í sniðum, því
við hringdum í 3200 símanúmer,
öll númer í hverfunum sem næst
okkur eru. Við fengum lánaðar
skrifstofur Kassagerðar Reykja-
víkur. Til þessa starfs mætti ein-
valalið Þróttara þrjár helgar í röð,
það var valinn maður við hvern
síma. Áður höfðum við sent íbú-
um hverfanna bréf og blöð, þetta
var þrælskipulagt og fólk vissi
hvað fyrir okkur vakti. Við vorum
að biðja um 500 krónur á mánuði í
1-2 ár. Viðtökurnar voru feykilega
góðar. Yngri strákarnir fóru síðan
í húsin mánaðarlega og inn-
heimtu. Því miður voru greiðslu-
kortin ekki komin þá, né heldur
gíróið, slíkar greiðsluaðferðir
hefðu létt undir með okkur. Eftir
eitt ár voru innheimturnar hættar
að skila sér eins vel og í fyrstu og
strákarnir orðnir þreyttir. En ég
verð að segja að það var enginn
skortur á starfskröftum í félaginu,
nóg af góðu fólki og allir reiðubún-
ir að hjálpa til. Þetta átak var líka
gott að því leytinu að það varð
félagsleg vakning innan Þróttar,
menn vildu með öllu móti treysta
tilveru félagsins. Þetta var sannar-
lega skemmtileg rispa".
Samningurinn við Davíð
þótti hið versta „guðlast“
— Nú vakti það athygli að
Þróttur gerði samning við Reykja-
víkurborg um að borgin ræki fé-
lagsmiðstöð í nýja húsinu?
„Já, það vakti sannarlega at-
hygli þegar við efndum til sam-
starfs vð Æskulýðsráð borgarinn-
ar. Þetta var glæný hugmynd, sem
ég setti þarna fram og ég get fullyrt
að innan íþróttahreyfingarinnar
þótti það Iíkt og hið versta guðlast