Morgunblaðið - 22.07.2021, Blaðsíða 40

Morgunblaðið - 22.07.2021, Blaðsíða 40
✝ Arnþrúður Kristín Ingva- dóttir fæddist 25. maí 1942 í Reykja- vík. Hún lést á hjúkrunar- heimilinu Foss- heimum 10. júlí 2021. Foreldrar henn- ar voru Soffía Erlingsdóttir, f. 24.9. 1922, d. 16.7. 2004, og Ingvi Elías Valdimars- son, f. 18.7. 1921, d. 20.3. 2006. Arnþrúður var elst átta systkina. Hin eru: Valdimar, f. 1944, Aðalheiður, f. 1947, Unn- ur, f. 1949, Erlingur, f. 1952, d. 2011, Sveinn, f. 1956, Rannveig, f. 1958, og Viðar, f. 1964. Arnþrúður ólst upp í Reykja- vík og á Helluvaði í Rangár- vallasýslu. Hún gekk í Barna- skóla Austurbæjar og var við nám í Héraðsskólanum í Skóg- um og Húsmæðraskóla Reykja- víkur. Hún starfaði sem versl- unarmaður og í mötuneyti Garðyrkjuskólans á Reykjum en lengst á Heilsustofnun HNLFÍ í Hveragerði. Arnþrúður giftist 17.6. 1962 Sigurjóni Skúlasyni, bankafull- trúa og síðar skrifstofu- og fjár- málastjóra HNLFÍ, f. 16.5. 1940. Þau áttu allan sinn hjúskap heima í Hveragerði. Foreldrar hans voru Skúli Jónsson, f. 1901, d. 1999, og Ástríður Helga Sigurjóns- dóttir, f. 1909, d. 1997. Börn Arnþrúðar og Sigurjóns eru: a) Bryndís, f. 1963, leik- og grunn- skólakennari, gift Eðvarði Ingólfs- syni, rithöfundi og presti, f. 1960. Börn þeirra eru Elísa, f. 1986, maki Sveinn F. Gunnlaugsson. Börn þeirra eru Sigrún Edda, f. 2015, og Arnar Elí, f. 2018. Ingólfur, f. 1989, maki Rhani Conley, og Sig- urjón, f. 1996. b) Skúli Heimir, f. 1966, bifvélavirki, kvæntur Lindu Ólafsdóttur, bókasafns- og upplýsingafræðingi, f. 1965. Hann á dóttur fyrir, Diljá Rut, f. 1990. Linda á son fyrir, Ró- bert, f. 1992. Saman eiga þau Ástu Sóleyju, f. 2007. c) Ingvi Arnar, f. 10.3. 1975, sérfræð- ingur hjá Símanum, maki Jó- hanna Ólafs, dýralæknir, f. 1977. Dóttir hans af fyrra sam- bandi er Arnþrúður Kristín, f. 2005. Dætur Ingva og Jóhönnu eru Guðfinna, f. 2009 og Rakel, f. 2013. Útför Arnþrúðar Kristínar fer fram frá Hveragerðiskirkju í dag, 22. júlí 2021, kl. 14. Við minnumst elsku mömmu með hlýju. Þau voru ung að árum foreldr- ar mínir þegar þau settust að í Hveragerði og hófu sinn búskap, um sextíu ár eru liðin og mikið vatn til sjávar runnið. Það var gott að alast upp í litlu bæjar- félagi og mörg systkina mömmu settust einnig þar að, frændgarð- urinn var því stór og samgangur mikill. Mömmu þótti alltaf gott að hafa fólkið sitt í kringum sig, vini og vandamenn. Velferð barnabarnanna var mömmu afar mikilvæg sem end- urspeglaðist í góðvild og hlýju hennar í þeirra garð, við minn- umst þess með þakklæti hversu góð og skilningsrík hún var. Mamma tók alltaf vel á móti okk- ur með einhverju góðgæti, gjöf- um og sínu innilega faðmlagi. Gleðin og sorgin eru samrýnd- ar systur og án hvor annarrar einskis megnugar (Svava Strandberg). Mamma mætti verkefnum sínum yfirleitt af auð- mýkt og æðruleysi, það var gott að leita til hennar bæði í gleði og sorg því hún hlustaði og hafði áhuga á því sem í gangi var hverju sinni. Hér við skiljumst og hittast munum, á feginsdegi fira. Drottinn minn gefi dauðum ró, og hinum líkn er lifa. (Höf. ókunnur) Ég kveð mömmu hinstu kveðju með söknuði en þó fyrst og fremst þakklæti og hlýhug. Ingvi Arnar. Elsku hjartans, yndislega góða og fallega mamma mín er kvödd í dag. Efst í huga mér er þakklæti og aftur þakklæti. Hún var alltaf til staðar þegar þurfti, fyrir stóra sem smáa. Kærleik- urinn streymdi frá henni. Hún var sannur vinur, hógvær, hlý og stutt í húmorinn. Réttlæti var henni í blóð borið ef hún þurfti að verja góðan málstað. Æskuminningarnar streyma fram. Mamma úti í garði að setja niður matjurtir. Mamma að sauma föt. Mamma að baka og elda. Mamma að þrífa og þvo. Mamma úti að ganga. Mamma að fara í jóga. Mamma að fara í ferðalög. Mamma vinkona. Mamma amma. Mamma ferða- félagi. Mamma fyrirmynd. Allt sem hún gerði lék í höndunum á henni, blandað miklum kærleika. Við fjölskyldan mín fengum að njóta samveru hennar og pabba í ríkum mæli. Þau lögðu sig jafn- vel í lífshættu til að heimsækja okkur þvert yfir landið að vetri til. Það leið aldrei langt á milli samverustunda og má segja að þau hafi verið stór hluti af okkar lífi alla tíð. Svo ekki sé minnst á ferðalög til útlanda og í sumarbú- staði, þar var ekkert til sparað. Þessar minningar verða að dýrmætum perlum, nú þegar þú, elsku mamma mín, hefur lokið þinni lífsgöngu. Síðustu mánuðir hafa verið erfiðir en þú varst allt- af jafn æðrulaus og dugleg, þannig varst þú. Þótt lífsgæði þín fjöruðu smám saman út kvart- aðir þú aldrei. Nú ertu Guði falin og hann hefur leyst þig þraut- unum frá. Góða ferð í sumarland- ið þar sem engar þrautir eru. Kveð þig með þakklæti og segi eins og alltaf: Elska þig. Þín dóttir, Bryndís. Hún er yndisleg minningin um fyrstu heimsókn mína í Borgar- hraunið. Tengdamamma mín, sem var ávallt kölluð Adda, tók mjög vel á móti mér og áttum við alltaf góð samskipti. Ég hefði ekki getað hugsað mér betri tengdamóður. Adda var alltaf hlý og góð, mjög nær- gætin og umhyggjusöm. Hún sá alltaf það jákvæða í fari fólks. Stelpurnar okkar kölluðu hana ömmu „í Hveró“ og þær ljómuðu í hvert sinn sem þær hittu hana enda átti hún mjög gott samband við þær allar. Frá ömmu fengu þær alltaf faðmlag, hrós og hlýju og hún gaf sér tíma til að hlusta. Oftar en ekki var líka búið að kaupa smá dót sem gladdi þær mikið eins og leir og liti sem þær dunduðu sér við. Þær elskuðu allt sem amma þeirra eldaði og bakaði, það gerði ég svo sann- arlega líka. Hún hugsaði alltaf um hollustu og heilbrigði, sem var sameiginlegt áhugamál hjá okkur. Adda taldi að uppeldi barna- barnanna ætti að mótast með samræðum og fordæmi en ekki boðum og bönnum. Hef ég reynt að muna eftir því en stundum tekið hliðarspor. Hún og Sigur- jón áttu fallegt samband og voru þau mjög samrýnd. Þau nutu saman margra ferða til Tenerife og annarra landa eftir að ég kynntist þeim. Oft með sínum nánustu fjölskyldumeðlimum sem voru þeim svo kær og dýr- mæt. Mér þótti vænt um hvað Adda fylgdist alltaf vel með öllu sem gerðist í kringum mig og spurði oft frétta af minni nánustu fjöl- skyldu. Það bar vott um hennar hugulsemi að allir skiptu máli. Hún tók veikindum sínum af æðruleysi og vann fyrstu orr- ustuna af miklum dugnaði og bjartsýni en svo var á brattann að sækja. Ég fel í forsjá þína, Guð faðir sálu mína, því nú er komin nótt. Um ljósið lát mig dreyma og ljúfa engla geyma öll börnin þín, svo blundi rótt. (Matthías Jochumsson) Hvíl í friði elsku Adda. Jóhanna. Elsku amma mín. Mikil lífsins lukka var að eiga þig sem ömmu. Enginn möguleiki hefði verið að óska sér betri. Þú hafðir allt sem þurfti til að vera draumaamma hvers barns, sama hvaða aldri það tilheyrði. Nærvera þín var einstök og óraunverulegt er að fá ekki að heyra ljúfu röddina þína aftur. Röddina sem aldrei sló feilnótu og sagði ávallt hið rétta á réttum augnablikum. Fáum var jafn umhugað um afkomendur sína og þér. Engum fannst börn- in mín jafn fyndin, falleg og frá- bær og þér! Þú varst best. Um haustið 2017 komuð þið afi í heimsókn til okkar fjölskyld- unnar í London ásamt mömmu og pabba. Frábær heimsókn í alla staði. Þið mamma örkuðuð eldhressar Oxford Street fram og til baka og því næst sötruðum við saman drottningarlegt „af- ternoon tea“ á Marriott-hótelinu með glæsilegt útsýni yfir Tha- mes-ána og Big Ben. Þarna var mikil gleði í hjörtum okkar allra. Aðeins um tveimur vikum síðar greinist þú skyndilega með erf- iðustu sort heilaæxlis. Algjörlega upp úr þurru. Hræðilega óverð- skuldað verkefni, elsku amma mín. Þú af öllum, svo heilbrigð alla tíð. Við tók bardagi sem þú hikaðir ekki við að heyja, enda uppfull af lífsvilja. Aldrei kvart- aðir þú, aldrei vildirðu að við hefðum nokkrar áhyggjur. Þú vildir sannarlega ekki vera með vesen frekar en fyrri daginn. Við óskuðum þess heitt að við fengj- um öll lengri tíma saman og þú, naglinn okkar, sást til þess. Arn- ar Elí minn fæddist í miðri bar- áttunni og okkur foreldrum hans fannst fátt annað koma til greina en að nefna hann í höfuðið á þér. En nú er komið að kveðjustund og kveð ég þig með þakklæti fyr- ir allt, elsku amma mín. Ég mun minnast þín og sakna alla tíð. Þín, Elísa. Það góða í lífinu kemur og fer en Adda var til staðar fyrir okkur í Heiðmörkinni alla tíð. Hún hét þessu stóra nafni, Arnþrúður Kristín, sem hún notaði þó ekki enda tók hún sér aldrei sérlega mikið pláss í þessum heimi. Samt var nærvera hennar og Sigurjóns stærri og meiri en flest annað í okkar daglega lífi og þau hafa alltaf verið fyrsta og mesta hjálp- in í gleði og sorg. Við bjuggum í Heiðmörkinni og þau í Grænumörkinni, sitt hvorri götunni sem sagt en lóð- irnar lágu saman ógirtar. Hvor fjölskylda átti sitt en mörkin voru oft óljós. Þegar börnin komu til skipti ekki endilega svo miklu máli hvort það var minn eða þinn ísskápur þann daginn og ef stelast þurfti í kökubox gilti einu hvort búrið var. Það var mikið bakað, enda stórfjölskyldan oft í heimsókn og Adda var meistari í þeirri deild. Draumtertan sem margir þekkja heitir í okkar bókum Ödduterta og í hana fór aldrei annað en Pillsbury’s best og alvörusúkku- laði. Adda var nefnilega mikill fagurkeri og það skipti hana máli að allt félli saman í áreynslulausa heild. Heimilið var hennar helsta vígi og bar þessum eiginleika hennar ávallt vitni. Og hún gerði þannig miklar kröfur til sjálfrar sín og sinna, en gekk næst sjálfri sér þegar mikið lá við. Adda var elst í stórum systkinahópi og vissi að hlutirnir gerast ekki af sjálfu sér, maður vinnur fyrir sínu og deilir með sér í lífinu. Þannig var Adda, ljónvel gefin réttsýn jafnaðarmanneskja, gjaf- mild og sterkur málsvari þess sem hún kaus að verja. Sjálf tókst hún á við sitt mótlæti af æðruleysi og gleymdi aldrei að sýna öðrum samhygð þótt hún stæði í stórræðum. Adda hefði þess vegna alveg getað lifað sínu lífi opinberlega sem sú Arnþrúð- ur Kristín sem hún í raun var. Þannig munum við minnast þín elsku besta systir, mágkona og frænka. Takk fyrir ómetan- legar samverustundir og allt sem þú varst okkur. Megi ljós þitt lifa í sumarlandinu þangað til við hittumst á ný. Elsku Sigurjón, Bryndís, Skúli, Ingvi og þið öll, allar góðar vættir veri með ykkur í sorginni og alltaf. Valdimar og Jóna, Soffía og Óli, Anna og Guðjón, og krakkarnir. Adda og Sigurjón voru óvenju dugleg að ferðast alla tíð, bæði innanlands og utan. Höfðu yndi af því. Nú hefur Adda, systir okkar, leyst landfestar og lagt í sitt hinsta ferðalag um sinn. Adda var elst okkar átta systkinanna, einstök systir og fyrirmynd. Hún leiddi okkur hin yngri og leiðbeindi af visku og mildi, alltaf hlý og ljúf. Þessi stóri hópur hefur ávallt verið samheldinn og náinn með Öddu fremsta í flokki. Við yngri systkinin nutum við þess að dvelja tíðum á heimili Öddu og var okkur ávallt tekið sem sjálfsögðum hluta fjölskyldu hennar. Sem barn dvaldi ég mörg sum- ur í Hveragerði og þá var gott að eiga Öddu systur að. Síðar bjó ég á heimili hennar tvo vetur er ég lauk gagnfræðaprófi. Þá var hún ekki bara systir, líka leiðbein- andinn sem kenndi mér svo margt um lífið þegar ég ungur var að feta mig áfram inn í ung- lingsárin. Þá hlýtur oft að hafa reynt á þolinmæði hjá stóru syst- ur en aldrei lét hún það í ljós á nokkurn hátt. Umburðarlyndið sagði allt um ljúfmennskuna. Oft hef ég hugleitt og ræddi það við Öddu hve ótrúlegt það var af þeim ungu hjónunum með nóg á sínum snærum, að opna heimili sitt fyrir okkur yngri systkinunum til að létta undir eins og ekkert væri sjálfsagðara. Fátt ber meiri vott um gæsku og gott hjartalag. Og það náði lengra, mikið er aðdáunar- og þakkarvert hve Adda og Sigurjón voru óþreyt- andi að ferðast með foreldrum okkar um landið og er víst að það var mikil upplifun fyrir þau. Oft voru þær ferðir rifjaðar upp á góðum stundum enda Sigurjón einstaklega iðinn við að festa á filmu augnablikin. Okkur er öll- um ljóst hve mikið þetta gaf for- eldrum okkar og verður seint fullþakkað. En þannig var Adda, taldi slíkt ekki eftir sér, bara sjálfsagt. Umhyggjusemin sýndi sig líka í áhuga Öddu á velferð og gæfu systkinabarnanna, sífellt að spyrjast fyrir og dásama þau við hvert tækifæri, sem ber skýran Arnþrúður Kristín Ingvadóttir HINSTA KVEÐJA Elsku besta amma, við kveðjum þig í dag, takk fyr- ir allt. Við geymum allar góðu minningarnar um þig og heimsóknirnar í Hvera- gerði í hjörtum okkar. Vertu nú yfir og allt um kring með eilífri blessun þinni. Sitji Guðs englar saman í hring sænginni yfir minni. (Sigurður Jónsson frá Presthólum) Kristín, Guðfinna og Rakel. 40 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. JÚLÍ 2021 Minningarkort á hjartaheill.is eða í síma 552 5744 Elskuleg eiginkona, móðir, tengdamóðir, amma og langamma, ÞÝÐRÚN PÁLSDÓTTIR, Rúna, Sæviðarsundi 9, Reykjavík, lést á Landspítala í Fossvogi þriðjudaginn 6. júlí. Útförin fer fram frá Áskirkju miðvikudaginn 28. júlí klukkan 13. Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast hennar er bent á Barnaheill. Sigurður V. Gunnarsson Sigurvin Rúnar Sigurðsson Ólafía Guðrún Kristmundsd. Gunnar Hermann Sigurðss. Arnbjörg Anna Guðmundsd. Sveinn Sigurðsson Sigurborg H. Sigurbjörnsd. barnabörn og langömmubörn Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, ATLI VIÐAR JÓHANNESSON forstjóri lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri 16. júlí, útför Atla Viðars fer fram frá Akureyrarkirkju fimmtudaginn 22. júlí klukkan 13. Benna Stefanía Rósantsdóttir Dagmar Ósk Atladóttir Halldór Walter Stefánsson Inga Sigrún Atladóttir Jón Ísfjörð Aðalsteinsson Kristjana Atladóttir Brynjar Örn Arnarson Júlía Rós Atladóttir Hermann S. Björnsson barnabörn og barnabarnabörn Ástkær móðir mín, tengdamóðir og amma, MÁLMFRÍÐUR PÁLSDÓTTIR, Húsavík, sem lést á sjúkradeild HSN Húsavík fimmtudaginn 15. júlí, verður jarðsungin frá Húsavíkurkirkju mánudaginn 26. júlí klukkan 14. Fjölskyldan þakkar auðsýnda samúð og hlýhug. Rafn Líndal Björnsson Sigurdís Reynisdóttir Björn Líndal Rafnsson Fannar Steinn Líndal Rafnsson Harpa Dögg Líndal Rafnsdóttir Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, SVANHVÍT ÁSMUNDSDÓTTIR, Þangbakka 8, Reykjavík, lést laugardaginn 10. júlí á krabbameins- deild Landspítalans við Hringbraut. Útförin fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 26. júlí klukkan 15. Ingibergur G. Þorvaldsson Guðbjörg Guðmundsdóttir Ásmundur Þorvaldsson barnabörn og barnabarnabörn Þökkum samúð og vinsemd við andlát og útför ÖNNU MAGNEU JÓNSDÓTTUR. Sérstakar þakkir til starfsfólks Brákarhlíðar fyrir góða umönnun og hlýju. Gunnar Örn Hauksson Haukur Ársæll Birgitta Ýr Jóhann Örn Kristbjörn Sigrún Jóna
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.