Heilsuvernd - 01.09.1953, Side 24

HEILSUVERND
Lennart Edren, tannlœknir:
Tíu ráð til verndar tönnum.
1. Ósoðin mjólkur- og jurtafæða flytur líkamanum —
og þar með tönnunum — öll nauðsynleg næringarefni og
er fullnægjandi vörn gegn tannskemmdum. Að minnsta
kosti 60—70% af daglegu fæði ætti að borða ósoðið,
og helzt meira. Hráfæðið útheimtir mikla tyggingu og stæl-
ir því tennur og kjálka og örvar starfsemi munnvatnskirtl-
anna. Þessvegna ætti heldur ekki að nota rifjárn eða vélar
að staðaldri til að smækka grænmetið. Hráfæðið er trygg-
ing fyrir því, að tennurnar fái nægilegt kalk, fosfór, fjör-
efni og önnur nauðsynleg næringarefni, í réttri mynd og
réttum hlutföllum.
2. Varizt of mikla tilbreytni í mat. Það er óþarfi — og
skaðlegt, jafnvel þótt um hráfæði sé að ræða — að blanda
saman einum 10—20 fæðutegundum í hverri máltíð. Af
því vill leiða meltingaróhægð og loftmyndun í þörmum.
Bezt að borða aðeins fáar tegundir í hvert sinn.
3. Vatnsdrykkja að morgni dags og milli máltíða er
nauðsynlegur þáttur í verndun tannanna, sem og verndun
heilsunnar yfirleitt.
4. Hófsemi í neyzlu eggjahvitu og brauðs. Of mikil
eggjahvita er líkamanum skaðleg, og af ofneyzlu brauðs
eða grauta myndast sýrur í munni og tannsteinn, sem
skemmir tannholdið og tennurnar sjálfar. Sérstaklega ber
að forðast allt brauð og kökur úr hvítu hveiti. Bezt að
brauðið sé sem grófast.
5. Forðizt sœlgæti, sykur og sætar kökur sem verstu
óvini tannanna.
6. Reglulegar máltíðir og helzt ekki fleiri en tvær á
dag. Börn og þungaðar konur þurfa þó að borða oftar.
7. Hreyfing er nauðsynlegur þáttur í verndun heils-