Heilsuvernd - 01.09.1953, Blaðsíða 35

HEILSUVERND
95
LÆKNIRINN HEFIR ORÐIÐ.
Reynsla bandarískra lækna af hófdrykkju.
Haven Emerson, kunnur prófessor í læknisfræði, segir: „Lækna-
vísindin hafa koniizt að raun um, að áfengi er hvorki fæða né
fjörgjafi, og ekki heldur aðeins skaðlegt í ofdrykkjunni. Vér höf-
um sannreynt, að eins og áfengi er almennt notað, veldur það
meiri kvillum og sjúkdómum, þróttleysi og dauða, en nokkur annar
heilsuspillir, sem er á valdi einstaklingsins að forðast".
Dr. Robert V. Selger, sálfræðingur við Johns Hopkins sjúkra-
húsið, segir: „Allt of margir embættismenn, fésýslumenn og for-
stjórar eru meðal þeirra, sem iðka drykkjusiðina (social drinkers).
Það er sannfæring mín, byggð á reynslu minni sem geðsjúkdóma-
fræðings, að þessir áfengisneytendur tízkunnar valdi meiri og
margvíslegri vandræðum, heldur en allir raunverulegir áfengis-
sjúklingar. Sljóvguð dómgreind veldur hluthöfum ýmissa fyrir-
tækja oft milljóna dollara tapi. Hinn litli áfengisskammtur er
deyfilyf, vísindalega skoðað, og getur jafnast á við morfínsprautu.
Tuttugu og þriggja ára rannsókn á tveimur milljónum manna,
sem liftryggðir hafa verið hjá fjörutíu og þremur tryggingafélög-
um, leiddi í Ijós, að jafnvel það, sem kallað er hófdrykkja, hækkar
dánartöluna upp í 180 á móti 100, eða með öðrum orðum, dánar-
talan meðal áfengisneytenda er næstum helmingi hærri en lijá
bindindismönnum“. — Gorti menn svo af langlífi í sambandi við
áfengisneyzlu og aðra eiturlyfjanotkun, eins og títt er. Slík rök
hefir aðeins vanþekking og óeinlægni á takteinum.
Þá segir ennfremur í greininni, að eitt mesta áhyggjuefnið í
sambandi við drykkjutízkuna, sé hinn vaxandi drykkjuskapur
kvenna og unglinga. Hallup skoðanakönnun hefir sýnt, að hlut-
fallslega er mest drukkið á aídrinum 21—29 ára. En áfengisneyzla
þessara er þó hafin löngu fyrir. „Áfengisdrykkja er viðurkenndur
siður i félagslífi margra gagnfræðaskóla. Margir foreldrar sjá
enga hættu i þvi, að börn þeirri fái sér í staupinu til þess að læra
að halda á glasi eins og „gentlemen““.
(Úr grein eftir Pétur Sigurðsson, ritstjóra, i Tímanum 6. okt.
1951).
er froðan tekin ofan af vikulega. Að þessum 6 vikum liðnum er
ilátið geymt á köldum stað og breitt yfir. í stað einiberja mætti
sennilega nota önnur her, svo sem ribsher. Ef einhverjir skyldu
reyna þessa aðferð, eru þeir vinsamlega heðnir að skýra HEILSU-
VERND frá árangrinum.