Strandapósturinn - 01.06.2003, Síða 41

breyttar þarfir og vinnubrögð. í þeim var fjárrétt og sláturhús
[áður kallað sláturskúr eða sláturskýli] o.fl., sem nauðsynlegt var
starfseminni. Þessi hús voru líka notuð sem geynrslur eftir því
sem hægt var. A síðari helmingi 20. aldarinnar hafa svo komið
margar nýjar byggingar á Tanganum svo sem íbúðarhús og hús
vegna atvinnustarfsseminnar bæði fýrir verslunina sjálfa og aðra
starfsemi, sem Kaupfélagið rak.
Það voru að sjálfsögðu margvíslegur varningur sem skipin
komu með og flytja þurfti í land. Þegar bátur kom hlaðinn frá
skipi var verkefnið náttúrlega að losa hann og koma vörunum í
hús eða á þann stað sem þær voru geymdar.
Oll mjölvara, svo sem rúgmjöl, haframjöl og hveiti; einnig
strásykur og kaffíbaunir voru í sekkjum [pokum] sem voru frá
100 til 150 pund [50 til 75 kg] að þyngd. Þessa sekki tóku tveir
menn í bátnum á milli sín og hentu þeim upp á bryggjuna.
Sama aðferð var notuð við annan varning eftir því sem við átti.
A bryggjunni var tekið við sekkjunum og þeim lyft á þann sem
bera átti pokann. Við að lyfta pokanum var notuð sérstök aðferð
sem fólst í því að einn eða tveir menn tóku undir neðri enda
pokans en sá senr bera átti tók í hornin á hinum endanum. Um
leið og sá eða þeir sem lyftu tóku undir pokann snéri burðar-
maðurinn sér í hálfhring og brá öðrum handleggnum yfir höf-
uð sér og þar með var pokinn kominn á bak burðarmannsins.
Síðan bar hann pokann á bakinu þangað sem honum var ætlað-
ur staður, ýmist upp tröppurnar og í Pakkhúsið eða ef um salt
var að ræða þá alla leið inn í saltskúr. Síldarmjöl til skepnufóð-
urs varð algeng fóðurvara, sérstaklega eftir að verksmiðjan í
Djúpuvík kom til sögunnar um miðjan fjórða áratuginn. Síldar-
mjölið var í 200 punda strigapokum sem voru mjög linir og leið-
inlegir í meðförum. Hvað sem því leið varð ekki undan því vik-
ist að taka þessa 200 punda sekki á bakið og koma þeim á sinn
stað í „ytri- kjallaranum.“ Það má vera að áhöld séu um hvort
erfiðara hefir verið að rogast með 150 punda [75 kg] rúgmjöls-
sekk frá bátunum og upp tröppurnar og í pakkhúsið eða að fara
hálfboginn inn í „ytri-kjallarann“ með 200 punda [100 kg] síld-
armjölssekk. Hvort tveggja var hin rnesta bakraun. Unglingar
byrjuðu snemrna að taka þátt í þessari vinnu og fengu oft og tíð-
39