Sjálfsbjörg - 01.07.1988, Blaðsíða 8

Sjálfsbjörg - 01.07.1988, Blaðsíða 8
Viðtal malbik og engar verslanir. Það var langt í strætó og þetta var alger svefnbær. ... og aftur út íEyjar Meðan við dvöldum uppi á landi vann ég hjá Almennum tryggingum í Pósthússtrætinu eftir hádegið. Ég hafði það hlutverk að viðhalda tengsl- unum við viðskiptavini mína úr Eyjum og aðstoða þá í þeirra málum. Fólk stóð í ýmsu, var að selja og kaupa bíla og aðrar eignir, og vildi hafa samband við sinn umboðsmann. Það voru margir ráðvilltir og vant- aði upplýsingar. Skömmu eftir goslok fór Þórdís til Vestmannaeyja að kanna málin. Hús bróður míns hafði lent undir hrauni en okkar hús fór ótrúlega vel út úr hamförunum. Að vísu var allt gler ónýtt, þakið lak og bíl- skúrshurðin var af. Það hafði legið vikur upp að efri brún á gluggum og mikið verk að þrífa húsið. Það var ekki auðvelt því niður undir gólfi lá gas sem var nærri búið að svæfa þær sem þrifu. Þórdís sneri aftur upp á land og við leigðum húsið út. Sjálfur fór ég fyrst út í Eyjar í júní 1974. Mér fannst ég vera kominn í hálfgerðan drauga- bæ. Það var neglt fyrir glugga í öðru hvoru húsi og allt var svart af vikri og ösku. En það var mikið líf og kraftur í fólk- inu og það var staðráðið í að flytja heim aftur. Við ákváðum að fara heim aftur og fluttum í september 1974. í fyrstu lifðum við hálf- gerðu tjaldbúðalífi því bú- slóðin hafði verið flutt til Reykjavíkur og lent þar í hrakningum. Við vorum ekki alveg viss hvað við ættum að gera. Við höfðum kaupanda að húsinu og höfðum keypt litla íbúð í Reykjavík. En svo komst ég að þeirri niðurstöðu að ég hefði hvergi sömu vinnu- möguleika og hér heima því hér er ég minn eigin húsbóndi. Svo við ákváðum að verða um kyrrt.“ Lagði tuo stórmeistara Veggirnir á skrifstofu Richards bera þess vitni að hann hefur ýmis járn í eldinum. Hann hefur verið virkur í félagslífi, bæði meðal fatlaðra og á öðrum vígstöðvum. Já, og svo hefur hann greinilega fengist bæði við spilamennsku og tafl. “Það var mikið félagslíf á Reykjalundi og mikið spilað við Vífilsstaði og ýmis félög í Reykjavík. Þar var líka teflt og ég tók ma. þátt í fjölteflum við tvo stórmeistara í Hlégarði. Þetta voru þeir Pillnik og Taj- manof og ég lagði þá báða! Síðan hef ég ekki stundað skákina svo heitið geti og hrakað mikið. En ég hef dálítið spilað bridds og átt ma. fastan makker, Friðþjóf Másson frænda minn. Ég tók þátt í því árið 1967 að stofna Kiwanisklúbbinn Helga- fell. í honum starfa ég enn og hann er mér mikið hjartansmál. Ég var forseti klúbbsins árið 1984 og fór á hans vegum til Sviss og Þýskaland. Það var skemmtileg ferð. Ég hef annars verið heldur latur að flækjast til útlanda, er flughræddur og hef allt á móti því að ferðast. Ég hef þó látið mig hafa það að fara tvisvar í sumarleyfisferðir, fyrst til Ibiza árið 1978 og svo um Rínarhéruð í fyrra. Þessar ferðir hef ég farið með Þórdísi og systkinum mínum og mökum þeirra og þær hafa verið afskaplega skemmtilegar svo það er aldrei að vita nema þær verði fleiri. Hins vegar keyri ég eins og villidýr uppi á landi, ætli ég hafi ekki farið þrívegis hringveginn.“ Félagið býr í gámi - En hvað um félagsstarf fatlaðra? “Ég hef alltaf verið tengdur því. Ég var stofnfélagi Sjálfs- bjargar hér árið 1959 og hef gegnt þar öllum störfum í stjórn. Fyrsti formaður félags- ins var Asi í Bœ en núverandi formaður er Arnmundur Por- björnsson. Ég hef átt mikil samskipti við landssambandið og verið fulltrúi á þingum þess í mörg ár. Félagið eignaðist fýrir nokkrum árum hús sem við köllum Gám. Það er Viðlaga- sjóðshús sem hægt er að pakka saman og flytja eins og gám. í þessu húsi hefur öll okkar starf- semi farið fram. Bærinn hefur reynst okkur hjálplegur. Við erum að vísu búin að missa lóð- ina sem við höfðum en höfum fengið nýja og þar stendur húsið núna innpakkað. Það ætti þó að vera komið í stand áður en blaðið kemur út. Félagslífið hefur ekki verið mikið í Sjálfsbjörg og félagar ekki ýkja margir. Ég hef að vísu alltaf talið það frekar vera kost að félagar séu fáir, því þá hljóta færri að vera fatlaðir. Við byrjum yfirleitt í sept- ember eða október og höldum hálfsmánaðarlega kaffifundi yfir veturinn. Svo höfum við í allmörg ár staðið fyrir sund- móti Sjálfsbjargar fyrir börn undir 12 ára aldri. Við gefum veglega bikara og viðurkenn- 6 SJÁLFSBJÖRG
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Sjálfsbjörg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjálfsbjörg
https://timarit.is/publication/1654

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.