Sjálfsbjörg - 01.07.1988, Blaðsíða 48

Sjálfsbjörg - 01.07.1988, Blaðsíða 48
Ferlimál vera varfærinn þegar hann beitir stýrisstönginni. Hvað Ingeborg varðar er það ekkert vandamál. Fullkomlega öruggt Ökukennarinn fullyrðir að hæfileiki Ingeborgar til að bregðast skjótt og rétt við í umferðinni sé á engan hátt minni en hjá ófötluðum. - En mörgum leikur forvitni á að vita, hvort öruggt sé að sleppa Ingeborg út í umferð- ina. Ég hef margsinnis verið spurður um það og er vanur að svara, að til sé hópur ófatlaðra ökumanna sem skapi slysa- hættu í umferðinni ef dæma eigi eftir hversu margir aka yfir löglegum hámarkshraða og þeim umferðarslysum sem sá akstur veldur. Ætli maður að vera góður ökumaður verður að „aka með höfðinu“. Stýri eða ekki stýri, ófatlaður eða fatlaður ökumaður er ekki það sem ræður úrslitum í umferð- inni. Tœknileg útfœrsia Af öðrum tæknilegum búnaði bílsins má nefna bensíngjöf og hemla sem einnig eru hand- stýrð með stöng, en með hinni hendinni. Bensíngjöf aftur- ábak og hemlar áfram. Styrkja varð vökvahemla bílsins og setja aukabúnað til að léttara væri fyrir Ingeborg að „stíga bensínið í botn“. Þrýstibún- aður gerir bensíngjöfina auð- veldari og hjálpar þar að auki til þegar skipt er um gír. Með innrauðu ljósi frá höfuðrofa á enni Ingeborgar er hægt að stjórna stefnuljósum, rúðuþurrkum og rúðuspraut- um, flautu og háu og lágu ljós- unum. Alltaf er notaður sami tölvustýrði rofinn og ökumað- urinn velur á milli aðgerða með því að bíða eftir réttu hljóð- merki og ýta síðan. í upphafi var reynt að stjórna þessum tækjum með málstýrðri tölvu en sá útbúnaður gafst ekki nógu vel. Á lítilli borðplötu framan við bílstjórann er stöng til að stjórna sjálfvirka gírnum, þrýstihnappur fyrir hand- bremsu og ýmis ljósmerki auk rofa fyrir annað sem sj aldnar er notað. Ingeborg situr auðvitað ekki í vanalegu bílsæti heldur í raf- magnsknúna hjólastólnum sínum. Aðgengi hennar í bíl- inn er inn um afturenda bílsins með lyftu. Henni getur Inge- borg sjálf stjórnað með inn- rauðu ljósi. Síðan ekur hún hjólastólnum að sæti öku- mannsins og bílbeltið festist sjálfkrafa. Ytt er á hnapp og stóllinn festist við gólfið. Margra ára draumur Margra ára draumur Inger- borgar er að rætast. Það var árið 1968 að hún spurðist fyrst fyrir um hvort hún gæti ekki ekið bíl og svarið var, að á þessari stundu væri það ekki hægt. Árið 1981, ár fatlaðra, sá hún í sjónvarpsútsendingu bíl sem breytt hafði verið fyrir öku- mann sem var fatlaður á svip- aðan hátt og hún sjálf. Hún hafði samband við manninn sem unnið hafði að bílbreyting- unni og hann sagði henni að kerfi sem væri „klæðaskera- saumað" fyrir hana væri á leið- inni. Það var þó ekki fyrr en 1986 að hugsuðurnir í Bretl- andi sem stóðu að þessari útfærslu á bílnum vildu leyfa sölu á þannig útbúnum bílum. 20 ára bið Eftir að umsókn Ingeborgar lá fyrir í janúar 1986 tók það „aðeins“ sjö mánuði áður en skriffinnskunni var lokið. Að vísu þurfti að leiðrétta ýmislegt og lagfæra á bílnum samhliða ökutímunum og prófa bílinn. Nú bendir margt til að Inge- borg geti ekið um þjóðvegi um það bil 20 árum eftir að hún fékk hugmynd að eigin bíl - tæknilegt undur sem kostar nærri 700.000 norskar krónur eða um 4.9 milljónir íslenskra króna. í þessu sambandi er rétt að geta þess að þeir sem fá opin- beran styrk til bílakaupa í Nor- egi eru flokkaðir í þrjá hópa. Fyrsti hópur getur fengið allt að 80.000 Nkr. í styrk. Hópur tvö getur fengið allt að 80- 85.000 Nkr. efþörferábíl með sjálfskiptingu og allt að 100- 110.000 Nkr. ef þörf er á bæði sjálfskiptingu og vökvastýri. Þriðji hópurinn eru þeir sem eru mjög verulega fatlaðir til dæmis með vöðvarýrnun. Þá er um að ræða styrk til innkaups og endurbyggingar sendibíls, sem gerir viðkomandi aðila fært að koma séf í og úr vinnu. Þetta er dýrt en samfélagið er fljótt að vinna það inn með sparnaði á öðrum útgjöldum. Ingeborg fellur einmitt í þennan flokk og því var henni fært að eignast bílinn. Ingeborg Johnsen hefur líka skilaboð til annarra í svipaðri aðstöðu og hún sjálf: - Það er númer eitt að hafa trú á að maður geti gert þetta. jafnvel þótt upp komi vanda- mál þá er bara að sýna þolgæði og þrautseigju og gefast ekki upp. 46 SJÁLFSBJÖRG
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Sjálfsbjörg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjálfsbjörg
https://timarit.is/publication/1654

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.