Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.2010, Page 13
Zum Empfånger der Flateyjarbok
3
Dlåfr var heitinn eptir hinum heilaga Olåfi konungi Haralds-
syni eptir sjålfs hans tilvisan. Hann var Jaå konungr, er sjå bok
var skrifuh. t>å var lihit frå higatburh vårs herra Jesu Cristi
.m.ccc.lxxx. ok .vij. [d. h. 1387] år.2
Dies hat Magnus jedoch nicht im Jahre 1387 geschrieben, denn auf die
Konigsreihe låfit er noch ein ganz kleines Kapitel folgen, das die Spal-
te 10 — und damit das, was er am Anfang der Flateyjarbok geschrieben
hat — abschliefit. Dieses Kapitel lautet so:
Hvarf Olåfs Håkonarsonar
Ari si'Sar en fyrr segir hvarf Olåff konungr Håkonarson. SpgSu
Danir hann dauhan, en NorSmenn vildu ekki trua Jm. På var
tekin til rikisstjornar yfir Noreg ok Danmprk drottning Mar-
greta, mohir Olåfs konungs, en dottir Valdamars Danakonungs,
eptir er hon lét fanga Albrikt.3
Konig Olåff Håkonarson starb am 3. August 1387 auf Schlofi Falsterbo
in Skåne;4 eine Woche spater wurde Konigin Margarethe auf der
Reichsversammlung in Skåne zur Regentin in Danemark gewåhlt und
am 2. Februar 1388 dann in Oslo zur Regentin Norwegens; der schwe-
dische Konig Albrecht m. von Mecklenburg wurde am 24. Februar
1389 nach der Niederlage von Falkoping in Våstergotland von Konigin
Margarethes Leuten gefangengenommen.5 Nach dem kleinen Kapi-
tel zu urteilen, schien Magnus Porhallsson allerdings anzunehmen,
Konig Olåff sei 1388 gestorben und Margarethe håbe erst nach der
Gefangennahme Albrechts die Regentschaft iibernommen; dafi sie die
Regentschaff in Norwegen und Danemark iibernommen håbe, wird
2 Guhbrandur Vigfusson und Unger 1860, S. 28, Orthographie hier normalisiert.
3 Guhbrandur Vigfusson und Unger 1860, S. 28—29, Orthographie hier normalisiert.
4 Vgl. Bjørkvik 2003b, S. 119.
5 Vgl. Bjørkvik 2003a, S. 233.