Bændablaðið - 09.06.2022, Blaðsíða 16

Bændablaðið - 09.06.2022, Blaðsíða 16
16 Bændablaðið | Fimmtudagur 9. júní 2022 Landssamband smábátaeigenda (LS) var stofnað 5. desember 1985. Það sem rak menn til samstöðu var augljós ætlan löggjafans í náinni samvinnu við stórútgerðina að þurrka út smábátaútgerðina og það snarlega. Regluverkið utan um þá útgerð var lyginni líkust. Árið 1984 var trillukörlum ætluð 8.300 tonn af óslægðum þorski og ekkert af öðrum tegundum. Smábátarnir voru þá rétt innan við 900. Það þarf ekki doktorsgráðu í kjarnorkueðlisfræði til að sjá ætlunarverkið. Fyrsta stóra verkefni hins nýstofnaða félags var að fá þessa dómadagsdellu leiðrétta. Það tókst að hluta til strax og þáverandi sjávarútvegsráðherra viðurkenndi í sjónvarpsviðtali að útreikningar Fiskifélags Íslands (forvera Fiskistofu) hefðu verið kolrangir. Ef Fiskifélagið hefði reiknað hlut stórútgerðarinnar í þorski með sömu aðferð hefði hún fengið u.þ.b. 80 þúsund tonn til ráðstöfunar, en ekki yfir 210 þúsund tonn. Ég er ekki viss um að LÍÚ hefði setið þegjandi undir slíkri trakteringu. Frelsisandi lifir enn Mér er minnisstæð fyrsta alvöru fyrirsögnin sem birtist í fjölmiðli eftir stofnfund LS í Fiskifréttum., 13. desember 1985: Þessi frelsisandi lifir enn, góðu heilli, meðal smábátaeigenda. Í millitíðinni, frá 1985, hefur sannarlega ýmislegt gengið á. Breytingar á fiskveiðilöggjöfinni og tengdum reglugerðum skipta hundruðum. Barátta LS skilaði því smám saman að veiði smábátaflotans árið 2016 náði hæstu hæðum, eða tæp 96 þúsund tonnum í heildarafla og voru á síðasta fiskveiðiári yfir 85 þúsund tonn. Þessi árangur smábátaeigenda er alger undantekning frá þeirri þróun sem almennt hefur verið í heiminum. Því fer fjarri að stórútgerðin hérlendis sé einhver undantekning í því að reyna að sölsa undir sig veiðiheimildir við- komandi hafsvæða. Á heimsvísu hefur smábátaútvegurinn átt undir þung högg að sækja. Sú botnlausa della sem upp á íslensku heitir hagkvæmni stærðarinnar er keyrð af fullkomnu miskunnarleysi af ýmsum alþjóðlegum stofnunum. Um þessar mundir fer þar fremst í flokki WTO (Alþjóðaviðskiptastofnunin) og fyrir þá sem vilja fræðast nánar þar um, ráðlegg ég að fara á vefsvæði stofnunarinnar. WTO hefur enga þolinmæði gagnvart smábátaútgerðinni, þrátt fyrir þá staðreynd að hún dragi úr sjó vel yfir helming þess próteins sem fiskveiðar leggja til við fæðuöflun mannkyns. Hlutur fiskveiða í því sambandi er reyndar ekki hár miðað við aðra matvælaframleiðslu, eða innan við 8% af heildarpróteinframleiðslunni. Það er undarleg staðreynd í ljósi þess að yfir 70% yfirborðs jarðar eru höf og vötn. Alþjóðasamtök strand veiði- manna og fiskverkafólks (WFF – World Forum of Fish Harvesters and Fish Workers) hafa gert alvarlegar athugasemdir við ferlið sem WTO telur sér sæmandi að stilla upp. Það er lyginni líkast að fylgjast með því hvernig þjóðlegar stofnanir hunsa kerfisbundið þá sem minnst mega sín. Hvorki WFF né öðrum samtökum smábátaveiðimanna var boðið að samningaborðinu. Skömm WTO er alger. Þetta er sambærilegt því að eitthvert alþjóðlegt batterí efni til fundar um örlög og vinnuumhverfi lögfræðinga og hann sætu einungis bakarar og félagsfræðingar – og smábátasjómenn. Á sama tíma og WTO býður upp á framangreint efna Sameinuðu þjóðirnar (UN) til árs smábátaveiða og tilgreina sérstaklega handfæraveiðar. Það er útilokað að WTO viti þetta ekki og jafn útilokað að útspilið sé tilviljun. Yfir í allt annað Mér var boðið að flytja erindi á risaráðstefnunni Rio+20 í Rio de Janero í Brasilíu árið 2012. Mér þótti sérstakt að Svía- konungur og Svíadrottning settust beint fyrir framan mig á fremsta bekk í sömu andrá og ég gekk í pontu. Ekki uppveðraðist ég vegna þessa. Í gegnum tíðina hef ég hitt góða handfylli af „fyrirfólki“ en hef hingað til ekki séð að það sé neitt öðruvísi eða merkilegra en t.d. heiðurshjónin sem reka búðina og veitingastaðinn Skerjakolluna á Kópaskeri. (Innskot: þar smakkaði ég bestu fiskibollur allra tíma). Ég ákvað, þar sem ég stóð í pontunni með allt þetta fínifólk fyrir framan mig að byrja ávarpið með eftirfarandi spurningu: „Hversu margir hér í salnum eru fiskimenn, fyrst allt þetta tilstand gengur út á að ákveða örlög þeirra?“ Ég tók eftir því að Svíakonungur hló ofan í bringuna á sér. Hann vissi greinilega hvers konar skrípaleikur allt þetta tilstand var. Af troðfullum salnum, (u.þ.b. 500 manns), rétti einn upp hönd. Sá stóð við útidyrnar. Ég fór eftir athöfnina og ræddi við hann. Honum hafði ekki verið boðið. Sem sagt, boðflenna í partíi fyrirmenna sem þótti ekkert eðlilegra en að ráðskast með örlög hans. Þetta lýsir í hnotskurn vandanum sem smábátaeigendur og -veiðimenn glíma við, ekki bara hérlendis, heldur alls staðar. Þeir eru ekki hafðir með í ráðum, þeirra þekking og skoðanir eru hunsaðar og undantekningarlítið gert sem minnst úr þeim. Og þá er það þetta með frelsið Í dag steingerast flestir stjórn- málamenn og skriffinnar við að nefnt sé frelsi varðandi fiskveiðar. Á Íslandi gefa ákveðin stjórn- málaöfl sig út fyrir að vera fulltrúar einstaklingsfrelsisins, önnur að þau vilji standa vörð um jafnan rétt þegnanna, en það vinsælasta hjá þeim öllum er að kyrja frasann að „fylgja beri bestu vísindalegu þekkingunni“. Ég man vel þegar verið var að koma strandveiðikerfinu á koppinn. Á Alþingi voru höfð uppi stór orð um að með því að lögfesta slíkt kerfi myndu þúsundir manna flykkjast á vettvang og sprengja öll viðmið í tætlur. Þessi ofsahræðsla við frelsið, ekki síst af þeim sem segjast standa vörð um það, var beinlínis pínleg. Skynsamasta fólk týndi sér í ímynduðum veruleika sem hefur ekki staðist nokkra skoðun. Stöplaritið sýnir að áhyggjur þeirra sem héldu að „þúsundir báta“ myndu streyma inn í hið nýja kerfi voru óþarfar. Það eru 10 ár síðan bátafjöldinn náði hámarki. Meðaltal þessara 12 ára er 659. Þetta er nú öll ógnin við þorskstofninn. NYTJAR HAFSINS Fjöldi strandveiðibáta frá árinu 2010. Ástæða þess að ég sleppi árinu 2009 er sú að það ár stóðu veiðarnar frá júní–ágúst og kerfið sett á með svo stuttum fyrirvara að fæstir vissu hvaðan á þá stóð veðrið. Arthur Bogason, formaður Landssambands smábátaeigenda. Mynd / Landssamband smábátaeigenda. Síðumúli 16 I 108 Reykjavík I Sími 580 3900 I fastus.is fastus.is ÖFLUGAR IÐNAÐARÞVOTTAVÉLAR OG ÞURRKARAR FYRIR FYRIRTÆKI OG STOFNANIR Nánari upplýsingar veitir sölufólk okkar í síma 580 3900 Verkstæði Slökkvistöðvar Heilbrigðisstofnanir Fiskvinnslufyrirtæki Hótel og gistiheimili Skóla Íþróttafélög og sundlaugar Efnalaugar og þvottahús Tilvalið fyrir: Óttinn við frelsið Í dag steingerast flestir stjórnmálamenn og skriffinnar við að nefnt sé frelsi varðandi fiskveiðar.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Bændablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bændablaðið
https://timarit.is/publication/906

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.