Skessuhorn - 27.10.2021, Blaðsíða 33

MIÐVIKUDAGUR 27. OKTÓBER 2021 33
Sif Agnarsdóttir snyrtifræðingur á Snyrtistofunni Mjöll. Ljósm. arg
una nú í síðasta mánuði. Gunnar er
meðferðarnuddari og sem nuddari
beitir hann gjarnan blönduðum
aðferðum af svæðanuddi, hefð-
bundnu nuddi, kínversku nuddi og
japönsku nuddi. Ég hef verið að
æfa karate í um 25 ár og stofnaði
karatefélag í Reykjavík með öðrum
manni. Hann er líka nuddari sem
lærði í Japan og ég hef lært mikið af
honum,“ segir Gunnar. „Ég er fyrst
og fremst meðferðanuddari, beiti
djúpvefjanuddi og blönduðum að-
ferðum eftir hverjum og einum því
enginn kúnni er eins. Ég er svolít-
ill fantur í þessu en þó ekki svo að
ég fari yfir mörkin,“ segir hann og
hlær. „Það er mín reynsla að þétt
nudd skilar oftast mestu, þó svo
það eigi ekki alltaf við alla. Sum-
ir þurfa bara létt nudd eða jafnvel
bara að á þá sé hlustað. Stór þáttur
nuddarans er að hlusta á fólk. Það
sem byrjar sem stoðkerfisvandamál
á bekknum á oftar en ekki rætur
dýpra í sálarlífi viðkomandi. Nafnið
Zentai kemur úr japönsku og þýð-
ir heild. Ég lít á nuddið sem hluta
af heildarvinnu einstaklingsins í átt
að heilsu,“ segir Gunnar Hallberg.
Til þess að hafa samband við
Gunnar er hægt að finna Heilsu-
setrið Mystik eða Nuddstofuna
Zentai þar sem er að finna allar
upplýsingar.
Snyrtistofan Mjöll
Í lok ágúst opnaði Sif Agnars-
dóttir snyrtistofuna Mjöll í hús-
næði Mystík við Sunnubraut 13.
Þar býður hún upp á allar almenn-
ar snyrtimeðferðir; litun og plokk-
un, vaxmeðferðir, andlitsmeðferð-
ir, fótsnyrtingar og fleira. „Litun
og plokkun og fótsnyrting eru lang
vinsælustu meðferðirnar hjá mér,“
segir Sif en sjálf elskar hún fót-
snyrtingu. „Ég veit ekki hvað það
er en ég bara elska fætur,“ segir
hún og hlær. „Þegar ég var á nema-
samningi var mikið að gera í fót-
snyrtingu á stofunni og mér fannst
það bara alltaf ótrúlega skemmti-
legt.“ Sif mun ljúka námi í fótaað-
gerðafræði í desember og stefnir á
að bjóða upp á bæði snyrtingar og
fótaaðgerðir á stofunni á næsta ári.
Sif er fædd og uppalin í Stykkis-
hólmi en hún kynntist fyrrverandi
manninum sínum sem bjó á Akra-
nesi og flutti til hans árið 2003 og
hefur búið á Skaganum síðan. Hún
lauk námi frá Snyrtiakademíunni í
Kópavogi árið 2006 og hefur unnið
á nokkrum snyrtistofum í Reykja-
vík síðan. „Ég hef verið svona hér
og þar. Var á sömu stofunni frá
2008-2013, en þegar ég fór að eiga
börnin mín minnkaði ég aðeins við
mig,“ segir Sif en hún á fimm börn,
7 og 9 ára og þrjú stjúpbörn, 13, 15
og 17 ára.
Spurð hvaðan nafnið á stof-
unni kemur segir Sif það koma frá
dóttur hennar sem heitir Alexandra
Mjöll. „Ég var búin að hugsa mikið
út í allskonar nöfn og langaði í nafn
tengt fegurð, eins og Bonita sem
þýðir fegurð á spænsku. En það er
til stofa sem heitir þessu nafni svo
ég gat ekki notað það. Svo bara
datt mér þetta nafn í hug, Mjöll
eins og dóttir mín. Henni finnst
það nú pínu skrýtið samt,“ seg-
ir Sif og hlær. Til að fylgjast með
snyrtistofunni og hafa samband
við Sif er hægt að finna Snyrtistof-
una Mjöll á Facebook og senda
skilaboð. Hægt er að panta tíma á
noona appinu, noona.is/snyrtistof-
anmjoll.
arg
Gunnar Hallberg nuddari á nuddstofunni Zentai. Ljósm. aðsend
„Hugmyndin að sýningunni varð
til þegar Guðríður dóttir mín
hvatti mig til þess að halda sýn-
ingu á handverki mínu í tilefni af
80 ára afmælinu mínu, sem var á
síðasta ári, en Covid faraldurinn
kom í veg fyrir að af sýningunni
gæti orðið þá,“ segir Guðlaug
Bergþórsdóttir hannyrðakona á
Akranesi í spjalli við tíðindamann
Skessuhorns. „Guðríður hafði
samband við Halldóru Jónsdóttur
forstöðumann bókasafnsins á síð-
asta ári og tók hún vel í þessa hug-
mynd. Var því ákveðið að hafa
sýninguna núna á Vökudögum í
Bókasafni Akraness og verður hún
opnuð föstudaginn 29. október
klukkan 16 og verður svo opin á
opnunartíma bókasafnsins.“
Guðlaug segir að uppistað-
an á sýningunni sé prjónaskapur,
en einnig eru þar saumaðir dúkar
og rúmföt. Dúkarnir eru meðal
annars þeir sem hún gerði í barna-
skóla og einnig aðeins af því hand-
verki sem hún gerði þegar hún var
nemandi í Húsmæðraskólanum
á Varmalandi í Borgarfirði. „Ég
kynntist fyrst handavinnu þegar ég
var í barnaskóla í Leirársveitinni,“
segir Guðlaug sem er frá Súlunesi
í Melasveit. „Ég byrjaði í farskól-
anum tíu ára og var eina barnið úr
Melasveitinni sem var í farskól-
anum á þeim tíma. Ég fór oftast
á bæi í Leirársveit þar sem börn-
um úr sveitunum var kennt. Var
það misjafnt á hvaða bæ var kennt
hverju sinni. Kennarinn okkar hét
Pernille Guðrún Bremnes og bjó á
Akranesi. Hún var afskaplega góð-
ur kennari og kenndi okkur með-
al annars handavinnu. Þar byrj-
aði ég í útsaumnum og áhuginn
kviknaði. Ég hef í gegnum tíð-
ina alltaf haft eitthvað á prjónun-
um og notið mín vel í því. Ég hef
verið að prjóna vettlinga og peys-
ur. Þá hef ég mikið prjónað fyr-
ir Handprjónasambandið. Einnig
hef ég saumað mikið harðangur
og klaustur og heklað milliverk í
rúmfatnað fyrir fjölskylduna. Fyrir
utan að prjóna fyrir Handprjóna-
sambandið þá hef ég bara not-
ið þess að prjóna á börnin mín,
barnabörnin og þeirra börn.“
Guðlaug og eiginmaður hennar
Sigurjón Hannesson eiga í dag átta
barnabörn og fjögur langömmu-
börn.
Guðlaug flutti á Akranes árið
1960 og starfaði fyrst hjá Pósti og
Síma í um tvo áratugi. Var á skipti-
borðunum, eða „miðstöð“ sem þá
hét, og endaði síðan sem bréfberi
þegar tæknin sló skiptiborðun-
um út. Eftir það hóf hún störf
hjá Akraneskaupstað árið 1985 og
starfaði allt til ársins 2008, eða í
um 23 ár á símaskiptiborðinu og
sem móttökuritari eins og það
heitir í dag. Sá auk þess um ýmis
önnur störf eins og m.a. að senda
út gögn fyrir skrifstofuna. Eftir
starfslok hefur Guðlaug svo tekið
virkan þátt í félagsstarfi aldraðra
og hannyrðunum að sjálfsögðu.
se:
Guðlaug með tvo langömmuprinsa í fanginu, þá Magnús Karl og Hlyn Ágúst. Þeir eru báðir í peysum sem langamma
prjónaði. Ljósm. Guðríður Sigurjónsdóttir.
„Hef alltaf notið mín vel með prjónana“
Segir Guðlaug Bergþórsdóttir sem heldur sýningu á munum sínum á Vökudögum