Skessuhorn


Skessuhorn - 27.10.2021, Blaðsíða 30

Skessuhorn - 27.10.2021, Blaðsíða 30
MIÐVIKUDAGUR 27. OKTÓBER 202130 Eitt mest áberandi íbúðarhús í Borgarnesi hefur síðustu ár tekið stakkaskiptum, til hins betra. Hús- ið, sem var í niðurníðslu og í mik- illi þörf fyrir endurbætur, stendur við aðalgötuna í Borgarnesi og er nú í eigu Louise Bassigny. Frá ár- inu 2018 hafa Louise og Bogi Örn Emilsson maki hennar unnið hörð- um höndum að því að koma fram- tíðar heimili sínu í stand og hefur húsið eins og fyrr segir tekið mikl- um stakkaskiptum. Húsið hefur í daglegu tali ýmist gengið undir nafninu 1919 húsið með skírskot- un í byggingarár þess, eða Skver- höllin. Síðara nafnið er til kom- ið vegna þess að Magnús Jónasson, sem byggði húsið eftir að hann lauk húsgagnasmíðanámi í Reykjavík, hafi oft ætlað að „skvera“ hlutunum af. Skessuhorn setti sig í samband við Louise og fékk að forvitnast um framkvæmdirnar á 1919 húsinu í Borgarnesi fram til þessa. Fengu beinagrind í hendurnar „Við keyptum húsið í janúar 2018. Þá var ekkert rafmagn né vatn í hús- inu. Gólfin voru laus frá veggjum og var að mestu haldið uppi með járn- stoðum,“ segir Louise um ástandið á húsinu þegar þau Bogi fengu það fyrst í hendurnar, en húsið var í al- gjörri niðurníðslu og langt síðan einhver hafði búið í því. Að vísu voru fyrrum eigendur, bygginga- fyrirtækið SÓ húsbyggingar, búnir að gera töluverða forvinnu við hús- ið. Þakið var nýtt, gluggarnir voru nýir en þó engar rúður komnar í þá. SÓ húsbyggingar gerði í raun aðal- hreinsunina innan úr húsinu. „Við fengum beinagrindina af húsinu af- henta sem er mjög gott þegar þú ætlar að fara í miklar framkvæmd- ir því þá er minna niðurrif. Yfirleitt í svona verkefnum þarf maður að fara aftur á bak, sem sagt í niður- rifið, áður en maður getur farið fram á við, í framkvæmdirnar,“ seg- ir Louise þakklát fyrri eigendum hússins. „Þetta var í raun það eina sem við vissum um eignina; það var drenað, þakið var nýtt og glugga- rnir sömuleiðis en ekkert gler kom- ið.“ Sáu möguleikana Louise segir fyrstu heimsóknina á framtíðar heimili þeirra Boga og fjölskyldu hafa verið skuggalega. „Þetta var eiginlega eins og drauga- hús. Ekkert ljós, bara myrkur,“ seg- ir Louise og brosir. „Við Bogi erum vön svona aðstæðum, við vinnum við nákvæmlega þetta. Okkar helsti styrkur er að við horfum á svona hús með öðrum augum en flestir. Við sjáum tækifæri og möguleika,“ bætir hún jákvæð við en sjálf er hún innanhússarkitekt FHI og Bogi er verktaki. „Þetta hús er stórt, það er vel staðsett í Borgarnesi og býr yfir miklum karakter. Heilt yfir mjög töff hús,“ segir hún um 1919 húsið. Fyrir algjöra tilviljun enduðu Lou- ise og Bogi í Borgarnesi. Þau höfðu verið á flakki í einhvern tíma milli Reykjavíkur og Austurlands í verk- efnavinnu og voru í leit að fram- tíðarheimili fyrir fjölskyldu sína. „Við vorum að skoða fasteignasíð- urnar og rápuðum á þessa eign fyr- ir algjöra tilviljun. Við vorum ekk- ert að leita á sérstöku svæði held- ur skoðuðum landið allt. Skilyrðið sem við settum okkur var að eign- in þurfti að vera verkefni, sem við gætum gert að okkar heimili,“ rifjar Louise upp. „Við skoðuðum aðeins á Akureyri og fleiri stöðum en okk- ur leyst best á húsið í Borgarnesi.“ Vinalegir nágrannar Louise og Bogi fundu fljótt fyr- ir miklum samhug frá bæjarbúum þegar þau hófust handa við fram- kvæmdir á húsinu. Strax á fyrsta degi var bankað upp á hjá þeim og fólk að spyrjast fyrir um hvern- ig gengi og hvað væri í gangi. „Við finnum fyrir miklum stuðningi frá Borgnesingum og eru bæjarbúar almennt ánægðir með að það hafi einhver tekið þetta fallega hús að sér til að gera upp,“ segir Louise glöð. „Húsið var í svo slæmu ásig- komulagi lengi að þegar hlutirnir fóru að gerast var fólk fljótt að taka eftir breytingunum. Það er mjög hlýlegt að hugsa til þess að fólki er ekki sama,“ bætir hún við. „Við höfum lent í því í öðrum verkefn- um af svipuðum toga að nágrann- ar taki illa í framkvæmdir af þessari stærðargráðu, en ekki í Borgarnesi. Fólk er áhugasamt, vinalegt og sýn- ir stuðning.“ Rannsóknarleiðangur Louise og Bogi þekktu ekki mik- ið til Borgarness þegar þau fluttu en út frá miklum áhuga bæjarbúa á framkvæmdum þeirra hjóna ákváðu þau að grafast aðeins fyrir um sögu hússins. „Við fórum í smá rann- sóknarleiðangur. Höfðum sam- band við mann og annan. Fórum á Safnahúsið og fengum þar hafsjó af upplýsingum um húsið. Söfnuð- um meðal annars myndum úr öll- um áttum; frá fólki sem hafði búið í húsinu og fólki sem átti myndir af húsinu utan frá. Með öllum þess- um upplýsingum gátum við púslað saman hvernig húsið leit uppruna- lega út,“ rifjar Louise upp. Húsið er þar að auki verndað af Minjastofn- un. „Við áttuðum okkur fljótt á því hversu mikilvægt húsið væri Borg- arnesi og Borgnesingum og hversu fallegt og tignarlegt það hafði í raun verið þegar það var upp á sitt besta,“ bætir hún við. „Við erum með ákveðna mynd í huga sem við erum að fylgja eftir hvað útlit varð- ar á húsinu.“ Veðurteppt í Borgarnesi Louise og Bogi byrjuðu að vinna í húsinu um helgar fyrst um sinn, í sínum frítíma. Engar raf- eða vatnslagnir var að finna í hús- inu þegar þau fengu það í hendur þrátt fyrir að inntök væru til staðar. Fyrsta verkefnið var að koma upp vinnurafmagni og aðgangi að vatni. Þegar það lá fyrir var hægt að fara að vinna í því að þurrka húsið en mikill raki hafði safnast upp í því. Markviss vinna við að þurrka húsið hófst í mars 2018 en það var í raun ekki fyrr en í nóvember það ár sem húsið var orðið þurrt og hélst þurrt. Markmiðið var einmitt að koma því í þannig stand að þau gætu gist þar. Fram að því bjuggu þau í Reykjavík og keyrðu á milli. „Einn dag í jan- úar 2019 komum við í Borgarnes til að vinna í húsinu og áður en við vissum af var klukkan að nálgast 19 um kvöld svo við fórum að huga að því að koma okkur aftur til Reykja- „Við sjáum tækifæri og möguleika“ Eigendur Borgarbrautar 7 í Borgarnesi gera upp sögufrægt hús Ásýnd 1919 hússins í Borgarnesi verður betri með hverjum mánuðinum. Ljósm. glh. Fjölskyldan í 1919 húsinu. Karítas Rós, Bogi Örn, Rebekka Rán og Louise. Ljósm. glh. Ástandið á 1919 húsinu þegar Louise og Bogi fengu það í hendurnar 2018. Gólfin voru laus frá veggjum í húsinu og var að mestu haldið uppi með járnstoð- um.

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.