Fréttablaðið - 16.11.2022, Blaðsíða 27

Ríkisskattstjóri
Sýslumaðurinn á Vesturlandi
Sýslumaðurinn á Vestfjörðum
Sýslumaðurinn á Norðurlandi vestra
Sýslumaðurinn á Norðurlandi eystra
Sýslumaðurinn á Austurlandi
Sýslumaðurinn á Suðurlandi
Sýslumaðurinn í Vestmannaeyjum
Sýslumaðurinn á Suðurnesjum
Greiðsluáskorun
Innheimtumenn ríkissjóðs skora hér með á gjaldendur eftirtalinna gjalda að gera skil
nú þegar eða í síðasta lagi innan 15 daga frá dagsetningu áskorunar þessarar:
Gjöldin eru: Staðgreiðsla tekjuskatts, útsvars og tryggingagjalds sem fallið hefur í eindaga til og með 15. nóvember 2022,
virðisaukaskattur sem fallið hefur í eindaga til og með 7. nóvember 2022 og önnur gjaldfallin álögð gjöld og ógreiddar hækkanir
er fallið hafa í eindaga til og með 15. nóvember 2022, á staðgreiðslu tekjuskatts, útsvars og tryggingagjalds, virðisaukaskatti,
virðisaukaskatti í tolli, vanskilum launagreiðenda á gjöldum í og utan staðgreiðslu, fjármagnstekjuskatti á skilaskylda aðila,
áfengisgjaldi, bifreiðagjaldi, úrvinnslugjaldi, olíugjaldi, kílómetragjaldi, gistináttaskatti, fjársýsluskatti, vinnueftirlitsgjaldi, vöru-
gjaldi af innlendri framleiðslu, vörugjaldi af ökutækjum, eftirlitsgjöldum, árgjöldum, aðflutningsgjöldum, skilagjaldi á umbúðir,
fasteignagjöldum, skipulagsgjaldi, skipagjöldum, jarðarafgjaldi, sektum skattrannsóknarstjóra, ofgreiddri uppbót á eftirlaun,
ofgreiðslu stuðnings úr ríkissjóði vegna greiðslu hluta launakostnaðar á uppsagnarfresti, eftirlitsgjaldi Fjármálaeftirlitsins,
árgjaldi handhafa markaðsleyfis, veiðigjaldi og álögðum þing- og sveitarsjóðsgjöldum, sem eru:

Tekjuskattur og útsvar ásamt álagi á ógreiddan tekjuskatt og útsvar, útvarpsgjald, gjald í framkvæmdasjóð aldraðra, slysatrygg-
ingagjald vegna heimilisstarfa, auðlegðarskattur og viðbótar auðlegðarskattur, fjármagnstekjuskattur ásamt álagi á ógreiddan
fjármagnstekjuskatt, ógreiddur tekjuskattur af reiknuðu endurgjaldi ásamt álagi, búnaðargjald, sérstakur fjársýsluskattur,
sérstakur skattur á fjármálafyrirtæki, jöfnunargjald alþjónustu, ofgreiddar barnabætur og ofgreiddar vaxtabætur.
Fjárnáms verður krafist án frekari fyrirvara að þeim tíma liðnum fyrir vangoldnum eftirstöðvum gjaldanna ásamt dráttarvöxtum
og öllum kostnaði, sem af innheimtu skuldarinnar kann að leiða, á kostnað gjaldenda.
Athygli skal vakin á því að auk óþæginda hefur fjárnám í för með sér verulegan kostnað fyrir gjaldanda. Fjárnámsgjald í ríkis-
sjóð er allt að 25.000 kr. fyrir hvert fjárnám. Þinglýsingargjald er 2.500 kr. auk útlagðs kostnaðar eftir atvikum. Eru gjaldendur
hvattir til að gera full skil sem fyrst til að forðast óþægindi og kostnað.
Þá mega þeir gjaldendur, sem skulda staðgreiðslu, staðgreiðslu tryggingagjalds, vörugjald, afdreginn fjármagnstekjuskatt,
áfengisgjald, fjársýsluskatt, gistináttaskatt og virðisaukaskatt, búast við því að starfsemi þeirra verði stöðvuð án frekari fyrir-
vara, þeir gjaldendur er skulda bifreiðagjöld og kílómetragjald mega eiga von á að skráningarnúmer verði tekin af ökutækjum
þeirra án frekari fyrirvara og þeir gjaldendur sem skulda gjöld þar sem lögveð fylgir mega búast við að send verð út sérstök
greiðsluáskorun fyrir gjaldföllnum kröfum. Greiðsluáskorunin hefur ekki áhrif á þessi innheimtuúrræði þannig að fyrrgreindur
15 daga frestur frá dagsetningu áskorunar þessarar gildir ekki í þessum tilvikum.
.
Reykjavík, 16. nóvember 2022
„Það er svo margt, ef að er gáð,/sem
um er þörf að ræða,“ sagði afmælis­
barn dagsins, Jónas Hallgrímsson, í
veizlukvæði 1839. Þau orð eiga enn
vel við. Hér verður þó aðeins drepið
á tvennt:
Fjallkonan, tákn Íslands, rekur
ættir sínar aftur í hugmyndaheim
Eggerts Ólafssonar um miðja 18.
öld. Og nú hina síðari áratugi hefur
sú kona stigið fram á Austurvelli í
Reykjavík hvern þjóðhátíðardag,
skrýdd tignarlegum faldbúningi
þeirrar tegundar sem Sigurður mál­
ari Guðmundsson hannaði um 1860,
og ávarpað mannsöfnuð. Ekki veit ég
hvernig það atvikaðist að nefndin
sem stýrir hátíðarhöldum í Reykja­
vík 17. júní varð svo rugluð að hún
heldur að Fjallkonan tákni íslenzku
þjóðina. En Fjallkonan táknar alls
ekki þjóðina, heldur landið, náttúru
Íslands frá jöklum til stranda, Fjall­
konan er Ísland í kvengervi. Og ræða
hennar skal sniðin eftir því: fóstur­
foldin ávarpar börn sín.
Hinn 17. júní síðastliðinn sté
glæsileg kona af erlendu bergi brotin
fram í skrúða Fjallkonunnar og flutti
ávarp sitt eins og að drekka vatn, en
á fremur ógreinilegri íslenzku sem
ekki var gagnrýnisvert í sjálfu sér.
Þetta átti víst að sýna fordómaleysi
og um leið ræktarsemi í garð útlend­
inga víðsvegar að sem nú hafa tekið
sér bólfestu í hrönnum á Íslandi. Sem
sagt: fjölmenningarleg Fjallkona.
Ófáir eru þeir útlendingar sem
hafa um langan aldur auðgað mann­
líf okkar á ýmsa vegu hér í deyfðinni.
Heiður sé þeim fyrir það. En eins og
fyrr sagði táknar Fjallkonan Ísland
sjálft, ekki íslenzku þjóðina. Þess
vegna getur sú persóna ein út af
fyrir sig (sama hvaðan úr heimi hún
er) sem býst gervi Fjallkonunnar í
það og það skiptið með engu móti
borið því vitni hversu frjálshuga og
fjölmenningarlegir Íslendingar séu
orðnir. Slíkt rúmast að réttu lagi
ekki innan táknmyndarinnar. Hitt
rúmast þar aftur móti að Fjallkonan
hvetti til athafna í þágu sannrar fjöl­
menningar, því sem tákngervingur
landsins ávarpar hún alla Íslendinga,
nýja borgara til jafns við okkur hin
sem hér erum fædd og upp vaxin.
Það er svo eftir öðru að merking
Fjallkonunnar skuli hafa bjagazt:
fæstir Íslendinga skilja lengur sjálfan
þjóðsönginn. Þar fór fyrir eilífðar­
smáblóminu eins og Fjallkonunni,
fólk heldur að það tákni íslenzku
þjóðina. Af þessu leiðir að næstum
átakanlegt getur verið að heyra
vöskustu íþróttaiðkendur syngja
af fremsta megni við upphaf lands­
leikja þennan lofsöng til guðdómsins
í himinhæðum, alltaf er að sjá eins
og þeir verði sem snöggvast lémagna
þegar þar kemur í textanum að tár­
vott smáblómið deyr. Þessir kepp­
endur eru heldur en ekki til í slaginn
hverju sinni fyrir hönd lands og lýðs
(„Nú á að taka það!“), en fyrst verða
þeir að syngja um þjóð sem líkt er við
grátandi og deyjandi blómjurt.
Þannig er hins vegar mál með
vöxtum að smáblóm þetta táknar
hreint ekki íslenzku þjóðina, heldur
þau þúsund ár sem hún hafði lifað í
landinu þegar Matthías Jochumsson
orti lofsönginn, þ.e. árþúsundið 874­
1874. Sá tími er ekki lengri en einn
dagur fyrir augliti guðs, stendur þar.
Að gefnu tilefni kom greinarhöf­
undur þessari ábendingu á framfæri
„í blaði allra landsmanna“ fyrir all­
nokkrum árum, en slíkt fyrnist auð­
vitað skjótt. n
Í tilefni
dagsins
Hannes
Pétursson
skáld
Um næstu áramót lýkur áratuga­
langri starfsemi barnaverndar­
nefnda á Íslandi. Er hér um að ræða
sögulega og mikilvæga breytingu
á barnaverndarstar f i sveitar­
félaga. Til starfa taka þá svokölluð
umdæmisráð barnaverndar. Hlut­
verk umdæmisráða verður afmark­
að við að kveða upp úrskurði um
tilteknar íþyngjandi ráðstafanir í
barnaverndarmálum. Er hér fyrst
og fremst um að ræða ákvarðanir
um vistun barna utan heimilis og
ákvarðanir um umgengni kynfor­
eldra við börn í varanlegu fóstri.
Þetta úrskurðarvald hefur hingað til
verið á hendi barnaverndarnefnda.
Umdæmisráð bar naver ndar
verða sjálfstæðar stjórnsýslu­
einingar á sveitarstjórnarstigi,
aðskildar frá starfsemi barna­
verndarþjónustu, sem fer með alla
vinnslu barnaverndarmála frá
degi til dags. Í dag eru þeir starfs­
menn sem sinna barnaverndar­
málum frá degi til dags starfsmenn
barnaverndarnefnda. Um áramót
verður því formlegur aðskilnaður
milli starfsmanna barnaverndar
og þeirra sem sjá um að kveða upp
úrskurði í barnaverndarmálum.
Umdæmisráðin verða skipuð
þremur aðilum: Lögfræðingi sem
er formaður, félagsráðgjafa og sál­
fræðingi. Í barnaverndarlögum eru
gerðar ríkar kröfur um fagþekkingu
og hæfni þessara aðila. Sveitarfélög­
um er falið að koma á fót umdæmis­
ráðum og stefnir allt í að um áramót
verði starfandi þrjú umdæmisráð á
landinu. Eitt umdæmisráð í Reykja­
vík, annað fyrir höfuðborgarsvæðið
utan Reykjavíkur og þriðja sem
verði sameiginlegt umdæmisráð
landsbyggðarinnar.
Það eru allra erfiðustu og þyngstu
mál barnaverndar sem munu rata
fyrir umdæmisráðin. Umdæmis­
ráðin þurfa því að hafa burði til að
leysa erfið mál skjótt og vandlega.
Við undirbúning umdæmisráðs
Reykjavíkur hefur áhersla verið
lögð á að fylgja markmiðum og anda
laganna og að ráðið verði faglega
skipað, sjálfstætt og hafi burði til
að sinna því veigamikla starfi sem
því er falið lögum samkvæmt. Það
er mikilvægt fyrir barnaverndar­
starf í landinu að vel takist til við
stofnsetningu umdæmisráðanna
og traust ríki í þeirra garð.
Á undanförnum árum hefur
Mannréttindadómstóll Evrópu
kveðið upp nokkurn fjölda dóma
gegn Noregi þar sem gerðar eru
alvarlegar athugasemdir v ið
afmarkaðan þátt barnaverndar­
starfs þar í landi. Barnaverndar­
nefnd Reykjavíkur hefur vakið
athygli á því að mikilvægt sé að
endurskoða íslensk barnaverndar­
lög með hliðsjón af þessari þróun.
Það mun falla í hlut umdæmisráða
að taka tillit til þessarar túlkunar
Mannréttindadómstóls Evrópu
en um leið að starfa innan þeirra
marka sem íslensk barnaverndar­
lög og áralöng stjórnsýslufram­
kvæmd þeirra kveður á um. Er hér
um vandasamt verk að ræða.
Það er von okkar allra sem
störfum að barnaverndarmálum
að tilkoma umdæmisráða verði til
þess fallin að auka traust til barna­
verndarstarfs í landinu. Barna­
vernd fer með mikið vald og það
eru sjálfsögð réttindi, bæði foreldra
og barna, að fá endurskoðun fag­
legs og sjálfstæðs stjórnvalds á þeim
ákvörðunum sem þar eru teknar. n
Söguleg breyting fram undan á barnavernd á Íslandi
Katrín Helga
Hallgrímsdóttir
framkvæmdastjóri
Barnaverndar
Reykjavíkur
Það er mikilvægt fyrir
barnaverndarstarf í
landinu að vel takist
til við stofnsetningu
umdæmisráðanna og
traust ríki í þeirra garð.
MIÐVIKUDAGUR 16. nóvember 2022 Skoðun 15FRÉTTABLAÐIÐ