Rökkur - 01.09.1929, Blaðsíða 24

22
þfir höföu fyr meir bundiö bræöralag og
kosið siðugustu og frjöustu stúlkuna í öllu
bygðarlaginu til aö gefa stg saman í vin-
áttubandið; ég heyrði svo oft taLað um þenn-
an fallega og undarlega sið.
Nú var litla telpan orðin systír mín, hún
sat á hnjám mrnum og ég færði henni blóm
og fjaðrir af fjallafuglum, við drukkum
saman af vatnslindum Pamassus-fjaLlsins og
sváfum með höfuðin sarnan undir lárviðar-
þatoi kofans, og margt vetrarkvöldið söng
móðir mín um rauðu, grænu og bleikbláu
tárin. En pað skildi ég ekki enn, að j>að
voru hinar púsundföldu sorgir minnar eigin
þjóðar, sem spegluðust í þessum 'tárum.
Etnn dag komu þrír franikis-menn*) og var
klæðabúnaður þeirra með alt öðrum hætti
en okkar; þeir fluttu rúm sín og ferðatjöld
á hestum, og fylgdu þeim nokkuð yfir tutt-
ugu Tyrkir, vopnaðir með korðum og byss-
um, því þeir voru vinir parjans (jarlsins)
og höfðu meðferðis bréf frá honum. Þeir
komu til að sjá fjöllin okkar og tii að
ganga upp á Parnassus og skoða klettana
dirnmu og þviergnýptu kringum kofann okk-
*) Þannig nefna Tyrkir alla kristna menn úr
Vestur Evrópu löndum.