Rökkur - 01.09.1929, Blaðsíða 40

Rökkur - 01.09.1929, Blaðsíða 40
38 þangað til ég ttvk hendur mlnar af hijoð- færinu. Fáeán andartök mæiti hvorugt okk- ar orð og það var eins pg tómleiki kyrð- afinnar yrði enin meiri, en þá mælti húm sakleysiisiega: „E>aó var yndistegt.“ Og ég svaraði: „Já, barn mitt! vissulega." Og ég lék áfram og hún hiustaði, því ég var kenn- ari hennar, er var að reyna rödd hennar, p,rófa hana, og viidi þvi eigi, að hún þreytíi sig um of. Eftir á söng hún nokkra sálma. Lögin voru einföld, en falleg. En undir slik- um söng hafði ég séð tár í augum manna, er voru í blórria lifsins, ungir og sterkir. Er ég hugði, að hún hafði sungfö nógu lengi, lokaði ég orgeJinu, hóglega, því þaö var sem ómurinn af söng hennar væri enn fumhveffis. Og svo gengum við út í sól- •skiniö. Framh.

x

Rökkur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Rökkur
https://timarit.is/publication/1770

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.