Landsfundur Sjálfstæðisflokksins - 01.12.1967, Síða 82

auðvitað að greiða starfsmönnum sínum laun,
og hefur stjórnarandstaðan ekki sparað að
láta í ljós þá skoðun sína, að óhæfilega illa
sé búið að opinberum starfsmönnum varð-
andi launakjör. A þessu tímabili hefur þó orð-
ið mjög stórfelld hækkun á launum opinberra
starfsmanna, einkum með úrskurði Kjaradóms
frá 1963, sem má segja, að hafi verið nauðsyn-
leg lagfæring, en olli þó verulegum óróa og
beinlínis kauphækkunum á öðrum sviðum
vinnumarkaðarins. Þótt mikil lagfæring væri
þá gerð, einkum á launum sérmenntaðra
manna, þá er því miður aftur að stefna í þá
átt, að torvelt er að fá sérmenntaða menn í
ýmsum greinum til starfa hjá ríkinu. Er nú
í samvinnu við Bandalag starfsmanna ríkis og
bæja unnið að kerfisbundnu starfsmati til
þess að reyna að finna raunhæfari grundvöll
fyrir skipun opinberra starfsmanna í launa-
flokka og er þar um mjög mikilvægt úrlausn-
arefni að ræða, sem vissulega væri þörf á að
taka sömu tökum á öðrum sviðum vinnumark-
aðarins í þjóðfélaginu til þess að reyna að
uppræta þar hinar sífelldu deilur milli ein-
stakra starfsstétta um launahlutföll.
I þjóðhagsskýrslu Sameinuðu þjóðanna árið
1965 er að finna margvíslegar upplýsingar
varðandi álögur og útgjöld hinna ýmsu þjóða
á árinu 1964. Ég hefi áður skýrt frá því, að
beinir skattar á Islandi til ríkis og sveitar-
félaga, séu mun lægri en í öllum hinum svo-
kölluðu háþróuðu iðnaðarlöndum. Þeir voru
1964 8,7% af vergri þjóðarframleiðslu hér á
landi, en í Bandaríkjunum á sama ári 17,7%,
Bretlandi 15,1%, Vestur-Þýzkalandi 20,7%,
Hlollandi 22,9% og SVíþjóð 24%. Óbeinir
skattar voru að vísu verulega hærri hér en í
þessum löndum. En tekjur hins opinbera, ríkis
og sveitarfélaga voru þó samtals ekki nema
29,2% af þjóðarframleiðslu á Islandi, en voru
á sama tíma 41% í Svíþjóð, 37% i Noregi, 37%
í Þýzkalandi, 38% í Frakklandi, 31% í Bret-
landi og 27% í Bandaríkjunum. Vilji menn
svara því til, sem oft er gert, að útgjöld vegna
landvarna skýri mismuninn á fjárþörf þessara
ríkja og Islands, þá er því til að svara, að út-
gjöld þessara þjóða til landvarna, að undan-
skildum Bandaríkjunum og Bretlandi, eru mun
lægri en rekstrarstyrkir okkar til atvinnuveg-
anna. Verður af þessu naumast dregin önnur
ályktun en sú, að hluti sá, sem ríki og sveitar-
félög hér á íslandi taka til sín af þjóðartekjum,
sé síður en svo óeðlilega mikill miðað við
önnur sambærileg lönd.
Betri hagnýting fjárins.
Lögð hefur verið áherzla á það síðustu ár-
in að finna leiðir til þess að hagnýta sem bezt
það fé, sem hverju sinni er til ráðstöfunar á
vegum ríkisins, bæði í sambandi við reksturs-
kostnað ríkisstofnana og til almennra fram-
kvæmda. Sett hafa verið ný lög um gerð rikis-
reiknings og fjárlaga, sem á að leggja grund-
völl að traustara eftirliti með reikningshaldi
og rekstri hinna einstöku ríkisstofnana. Og á
síðastliðnu ári ákvað ríkisstjórnin að stofna
sérstaka fjárlaga- og hagsýsludeild í fjármála-
ráðuneytinu undir yfirstjórn hagsýslustjóra
ríkisins. Hefur reynslan, þennan stutta tíma,
þegar sannað, að þar var um mjög tímabæra
ráðstöfun að ræða, og er þegar orðinn fjárhags-
lega mjög jákvæður árangur af starfsemi þess-
arar deildar. Nýlega var lagt fyrir Alþingi,
af hálfu ríkisstjórnarinnar, frumvarp um
eftirlit með opinberum framkvæmdum. Tcl ég
mikla ástæðu til að ætla, að auðið verði með
slíku eftirliti að tryggja mun betri hagnýtingu
ríkisfjár, í sambandi við ýmiss konar mann-
virkjagerð, en áður hefur verið. Ekki sízt með
því að tryggja að ekki sé ráðizt í framkvæmd-
ir, án þess að allur nauðsynlegur undirbúning-
ur sé fyrir hendi, og jafnframt séð fyrir fjár-
magni, þannig að hægt sé að koma við út-
boði verka og hagkvæmari framkvæmd þeirra,
en þegar mannvirki eru óeðlilega lengi
í smíðum. Þá hefur jafnframt verið undirbúin
í fjármálaráðuneytinu heildarlöggjöf um em-
bættisbústaði, sem þó því miður vannst ekki
tími til að leggja fyrir Alþingi í þetta sinn.
Jafnframt er tilbúið frumvarp til nýrrar heild-
arlöggjafar um tollheimtu og tollaeftirlit, sem
felur í sér mörg umbótaákvæði, er eiga að geta
stuðlað að skjótari og traustari tollgæzlu og
tollinnheimtu og um leið geta verið innflytj-
endum til hagsbóta á öðrum sviðum. Þetta
frumvarp verður einnig að bíða til haustþings-
ins, en hér er um mikilvægt mál að ræða, sem
ég vona að hver, sem þá gegnir embætti fjár-
málaráðherra, telji æskilegt, að Alþingi fái
til meðferðar.
Vaxandi framlög til verklegra framkvæmd’!.
Stjórnarandstæðingar hafa mjög haldið því
á lofti, að jafnhliða stórauknum útgjöldum
80