AVS. Arkitektúr verktækni skipulag - 01.12.2004, Qupperneq 55

Það, að endurheimta ána Gavia og umbreyta henni
þannig að hún hafi stöðugt flæði, mun gera bátum kleift
að sigla um hana. / To reclaim the Gavia river and provid-
ing it with constant flow of water will make it navigable.
i
innbyrðis afstaða brots hvaða hlut-
ar sem er, er lík innbyrðis afstöðu
stærri eða smærri brota - eins
og oft má sjá á blöðum plantna,
hvernig þau skipta sér í brot eða
einingar sem eru eins innbyrðis.
Hringrásin hefst með því að vatn-
inu er dælt frá hreinsunarstöðinní í
„vatns-tré“ A, þar sem mæling efna
fræðilegrar súrefnisþarfar (BOD) fell-
ur úr 20 í 2 einingar. Hér, í fjögurra
daga þróunarferli, fer vatnið í gegn-
um ólík síunarferli og setmyndun. í
fyrstu, síast vatnið í gegnum gljúpt
malarlag. Síðan leysa örverur sem
lifa á botninum upp lífrænu efnin,
vatnaplöntur eyða innihaldi köfn-
unarefnis og fosfórs og loftrör gefa
vatninu súrefni. Að lokum nýtur
vatnsyfirborðið sólarljóss sem tekur
þátt í dauðhreínsun þess. Um leið
og vatnið skilur við þessi „vatns-tré“
A, rennur það í ólíka farvegi í átt að
Gavia-ánni eða að „vatns-trjám“ B.
Þau síðastnefndu eru staðsett víðs
vegar um garðinn, mismunandi
djúp og að lögun, vatnsmagni
og hreyfingu. „Vatns-tré“ B, eru
grunngerðir sem hugsaðar eru
sem staðir fyrir mismunandi frí-
stundir þannig að almenningur
njóti snertingarinnar við vatnið.
í heild sinni viðhalda „vatns-trén“
náttúrlegu lífkerfi eins og fríðsælu
aðsetri fyrir fugla, skordýr, dýr og
vatnajurtir. Fyrirhugaðar eru 123
trjátegundir og runnar sem skýla
og fæða fuglaríkið. Auk þess er
lýsingunni í garðinum stjórnað svo
að hún verði ekki mengunvaldandi
fyrir villta lífríkið. Sólarorka framleiðir
rafmagn í lágreist rauð Ijós, sem
blinda ekki við sjóndeildarhringinn,
fyrir þá sem fara um garðinn.
Skilvirk orkunýting
Hönnun almenningsgarðsins tekur
þá stefnu að draga úr eftirspurn-
inni á náttúrlegum auðlindum, ekki
aðeins við gerð hans heldur líka á
meðan hann er notaður. Hönnunin
hvetur til þess að notuð séu endur-
unnin efni, efni sem krefjast lítillar
orku við framleiðslu og að vatn og
orka séu nýtt til fullnustu. Ennfremur
til þess að mínnka færslu jarðvegar
á byggingarlóðinni ábyrgist tillagan
að rúmmál uppgraftar sé hið sama
og uppfylling. Einnig er hugsað
fyrir hagkvæmu viðhaldi með því
að leyfa gróðri að vaxa óháð lögun
eða stífum samsetningum, blanda
saman ólíkum tegundum eftir líf-
rænu ástandi hvers staðar fyrir
sig og að fyrirhuguð starfsemi geti
skapað fjölbreytileika í lífríkinu.
Toyo Ito er að hanna almennings-
garð þar sem orkan er framleidd út
frá náttúrlegri hringrás vatnsins, á
meðan það fer í gegnum ákveðið
endurvinnsluferli. Hringrásinni er
lokað við sköpun mismunandi líf-
kerfa, þar sem hugtakið um sjálf-
bæri er skilið í stærra samhengi
en að bæta umhverfið og nýta
orkuna á skilvirkan hátt. Arkitektinn
túlkar sjálfbæra hönnun sem viða-
meira hugtak. Það tekur líka tillit til
þátta eins og náttúrlegra auðlinda,
umhverfisins, þjóðfélagsins og fjár-
magnsaðila. Sjálfbært verkefni er
ekki bara það sem dregur úr þeim
áhrifum sem náttúrlegar auðlindir
verða fyrir og sýnir meira næmi fyrir
umhverfinu, heldur er það verkefni
sem hefur líka jákvæð áhrif á þjóðfé-
lagið og er fjárhagslega hagstætt. ■
avs 55