Muninn - 01.05.2016, Blaðsíða 26

24
Órétt læti er óþol andi. Það er full yrð ing sem lang flestir
ættu að geta verið sam mála. Þegar eitt hvað er svo ósann­
gjarnt að það svíður í augun og ónota til finn ing líður um
lík amann. Þegar fólk fær ekki það sem það á skil ið, á
meðan annað fólk fær miklu meira en það á skil ið. Þegar
einn aðili stundar vinnu sína og á Porsche­bif reið, á
meðan annar stundar sömu vinnu (með sama árangri) en
á Hyundai. Já, þessi pist ill fjallar um fót bolta en vitið þið,
hann gæti fjallað um svo miklu meira.
En af hverju stafar þetta órétt læti? Hvers vegna
fær karla fót bolti alla þessa athygli og hvers vegna hallar á
kon ur? Í stuttu máli er það sam virk andi ástæð ur: vegna
feðra veld is ins og arfl eifðar ótam innar mark aðs hyggju
þar sem völdin eru, fyr ir sjá an lega, í höndum karl manna.
Fram boð og eft ir spurn, karlar eru betri í fót bolta en kon­
ur. Og þannig vilja vald hafar hafa það, þannig vilja þeir
halda því. En málið er líka flókn ara en svo. Það er sveipað
órétt læti af allra hæstu gráðu. Sann leik ur inn er nefni lega
sá, að vald hafar vilja halda fram ein hvers konar
meng el ískum hugs un ar hætti um nátt úru val, að það sé í
eðli karla að vera betur til þess fallnir að stunda fót bolta –
já, eða íþróttir yfir höf uð. Hér skulum við staldra við... og
átta okkur á: það er kjaftæð i. 
Förum aðeins aftur í tím ann, aftur til barn æsku
okkar allra. Sjálfur starf aði ég sem for falla kenn ari í Hlíða­
skóla um þriggja ára skeið. Það var góður tími. Þar kenndi
ég öllum ald urs hóp um. Þegar veðrið var gott, hvort heldur
á haustin eða um vor, lagði ég mig fram við að fara út með
börn in. Og hug mynda flugið var oft ekki meira en svo, að
farið var í fót bolta. Það sem er minnistætt (og ætti í raun
ekk ert að vera það) er að börn í 1.­4. bekk, eru nokkurn
veg inn öll jafn góð í fót bolta. Eða jafn léleg, skiljið þið? Ég
gat svo leiðis sólað þau fram og til baka, jafn vel þrjú í einu
með því að vippa bolt anum yfir þau og hlaupa fram hjá.
Haha. Því líkir aul ar! 
Hljómar þetta kunn ug lega? 
Við 9­10 ára aldur byrja hlut irnir síðan að breyt ast.
Strákar fá aukna hvatn ingu til að stunda fót bolta. Þeir fá
betri og fleiri æfinga tíma, betri aðstöðu og jafn vel betri
þjálf ara. Skyndi lega taka þeir fram úr. Ekki vegna með­
fæddra hæfi leika, heldur vegna hvatn ingar og félags mót­
un ar, hegð unar sem er rót gróin í okkur og í sam fé lag in u. 
Ég þekki samt per sónu lega stelpur sem héldu áfram, þrátt
fyrir þetta. Uns þær fengu sig fullsadd ar, sem ungar kon­
ur, að þurfa að þola þetta órétt læti. Jafn aldrar með getn­
að ar lim fengu að æfa á grasi, þær á gervi grasi. Jafn aldrar
með getn að ar lim fengu auka æfi ng ar, þær fengu ekk ert. 
Þessi aðstöðu munur er svo enn verri ann ars staðar í
heim in um. Á Íslandi eru skráðir iðk endur í fót bolta um
20 þús und sam kvæmt upp lýs ingum frá KSÍ. Þar af er
um þriðj ungur kven kyns. Það er ótrú lega hátt hlut fall á
heims vísu. Enn ótrú legra er þá, miðað við þennan mikla
fjölda, hve mun ur inn er mik ill á umfjöllun um „karla­
bolta“ ann ars vegar og „kvenna bolta“ hins veg ar. 
Við erum öll jafn léleg