Úrval - 01.10.1944, Side 4

Úrval - 01.10.1944, Side 4
2 ÚRVAL til þjóðarinnar um það, að taka upp íslenzkan fána. Eg fékk þá ánægju að stíla þá áskorun. Enginn gat fyrirfram vitað, hvort sú áskorun yrði annað en orðin tóm, eins og svo margar aðrar áskoranir fyrr og síðar, og því fór fjarri, að allir væru sammála um það að taka hana til greina. En fyrir gott fylg'i æskunnar og þar á meðal þess manns, er stofnað hefir til þess- arar samkomu í dag, þá fékk þessi áskorun vaxandi byr, unz vér höfðum eignast þann fána, sem nú og um ókomnar aldir á að vera tákn þjóðar vorrar heima fyrir og um höf öll, svo víða sem íslenzk fley fljóta. Ef til vill sýnir ekkert betur en saga þessa fána þá miklu breyt- ingu, sem orðið hefir á hugsun- arhætti vorum og aðstöðu í heiminum á síðustu 20-30 árum, og ekki get eg hugsað mér neinn hlut, sem íslenzka þjóð- in mundi nú vilja selja fána sinn fyrir með því, sem honum fylgir. Hvers vegna er þá fáninn slíkur kjörgripur? Hann er það vegna þess, að hann er sýnilegt tákn eða ímynd þjóðar vorrar. Bak við fánann hillir undir þjóðina sjálfa með sögu hennar, eðli, markmið og vonir. Um hann þyrpast endurminningarn- ar um þjóðina — um það hvað hún var og er og ætlar að verða. Hvert drengskaparverk, sem þjóðin hefir unnið, hver háleit hugsjón, sem hún hefir alið, lifir og ljómar í fánanum. Hann táknar og geymir og ber frá einni kynslóð til annarar það, sem þjóðin getur lifað fyrir öld eftir öld. Með fánanum fer orð- stír þjóðarinnar um heiminn, minnir á sjálfstæði hennar og þann þátt, sem hún á í sögu og framtíðarhorfum mannkynsins. Ef vér gætum fylgt fána vor- um hvar sem hann kemur meðal erlendra þjóða og værum svo skyggnir, að vér gætum lesið í huga hvers manns, er fánann lítur, þá mundum vér þar finna hvers þjóð vor er metin þar sem hann kemur. Því að hver, sem sér fánann og kannast við hann, minnist ósjálfrátt þjóðarinnar, sem hann táknar. Hann minnist þess, sem hann hefir um hana heyrt eða af henni reynt, hvort sem það er gott eða illt, og í brjósti hans vaknar velvild eða andúð, virðing eða lítilsvirðing, eftir því sem ástæður eru tiL Fáninn er þannig, hvar sem hann kemur, ávísun á það, sem
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.