Úrval - 01.08.1953, Blaðsíða 37
Tilrseðið við Hitler
20. júlí 1944:
tJr bókinni „Nemesis of Power“,
eftir John Wheeler-Bennett.
Ástandið í Þýzkalandi snemma
sumars 1944 var óglæsilegt. Þýzki
herinn var á undanhaldi á öllum vig-
stöðvum. Andstæöingum Hitlers inn-
an hersins og víöar þótti þá sem
hentugur tími væri til að steypa hon-
um af stóli, og setja á stofn nýja
stjórn undir forsæti Becks hershöfð-
ingja, en von Witzleben yfirhershöfð-
ingi skyldi verða yfirmaður hersins
og Olbricht hershöfðingi foringi her-
ráðsins. Fremstur í hópi samsæris-
mannanna var Claus von Stauffen-
berg greifi og ofursti. 1 Berlín og
París voru margir háttsettir þýzkir
liðsforingjar, sem biðu óþreyjufullir
eftir dauða Foringjans, en urðu að
gjalda þá afstöðu við lífi sinu þegar
samsærið mistókst. John Wheeler-
Bennett segir í bókinni Nemesis of
Power frá tilræöinu við Hitler og
birtist útdráttur úr þeim kafla hér.
CLAUS SCHENCK VON
STAUFFENBERG greifi
var af ætt, sem lengi hafði
þjónað dyggilega konungsætt-
um Wiirttemberg og Bayern.
Hann fæddist í Greiffenstein-
kastala árið 1907 og þótti strax
sem drengur bera af um líkam-
legt atgervi og fegurð. Á heim-
ilinu ríktu strangkaþólskir
trúarsiðir og konungssinnuð,
íhaldssemi, en Claus hafði þó
næg tækifæri til að sinna hugð-
arefnum sínum: lestri bóka og
reiðmennsku.
Það ræður að líkum, að
hermennska varð ævistarf
hans, en endi var skyndilega
bundinn á virka þátttöku
hans í hermennsku árið 1942
þegar hann ók út á jarð-
sprengjusvæði á eyðimörk
Norðurafríku. Hlaut hann þar
slík örkuml, að flestir aðrir
myndu hafa talið starfsævi
sinni lokið. Hann missti hægri
framhandlegg, vinstra auga,
tvo fingur vins'tri handar og
skaddaðist á vinstra eyra og
hnéi, en ekki var hann fyrr ris-
inn af sjúkrabeði en hann bauð
sig fram til þjónustu að nýju,
og stjórnmennskuhæfileikar
hans voru viðurkenndir með því
að hækka hann 1 tign og skipa
hann í herráð varahersins, sem
hafði aðalbækistöðvar í Berlín.
Eins og margir aðrir hafði
von Stauffenberg látið heillast
af glæsibrag og loforðum naz-
istastjórnarinnar. En ljóminn
var nú fölnaður, og á ferðalagi
um austurvígstöðvarnar sumar-
ið 1941 hafði hann ekki farið