Úrval - 01.08.1953, Page 59

RÉTTVlSIN GÉGN MORMÓNAÞORPI
57
,,Jæja, komið þá klukkan tólf.“
Þegar ég kom aftur voru kon-
urnar búnar að snyrta sig og
Fern hafði fléttað ljóst hár sitt
fallega. Börn á öllum aldri
voru að þvo sér í framan og um
hendurnar fyrir máltíðina.
Naomi var að sópa, Jennie að
bera inn þvott og Fern stóð við
eldavélina. Engin nýtízku
heimilistæki voru í eldhúsinu,
bollaskáparnir voru opnir, borð-
in hvítskúruð og dúkurinn á
gólfinu slitinn. En börnin voru
rjóð og sælleg og á sífelldum
þönum milli eldhúss og stofu.
Ég var kynntur Idu, fyrstu
konunni, sem er saumakona
fjölskyldunnar. Hún sat við
saumavélina og var að gera við
slitnar nankinsbuxur. Lois kom
inn, há og grönn telpa með lang-
ar fléttur. Konurnar kynntu
hana og sögðu gramar: „Þeir
settu mynd af henni í blöðin og
sögðu að hún væri 13 ára gömul
brúður. Það er ekki satt.“ Lois
var feiminn og niðurlút.
Börnin settust að borðinu á
meðan ég las á spjaldi á hurð-
inni gamla þulu um þrifnað.
Undir þulunni stóð „Hreina
sveitin“. „Hvað er hreina sveit-
in?“ spurði ég.
„Það er félag, sem telpurn-
ar stofnuðu til að halda húsinu
hreinu og öllu í reglu.“ Húsið
var þrifalegt þegar þess er gætt,
að í því bjuggu fimm konur og
30 börn. I einu hominu var lítil
bókahilla. Þar voru m. a. Mor-
mónabókin, Hinar glötuöu bœk-
ur Biblíunnar og Hinar glötuöu
bœkur Eden, svo og ensk orða-
bók og alfræðiorðabók. Fern
kom inn með rjúkandi skál af
núðlum og tómatsósu og nokkr-
ar sneiðar af nýbökuðu heil-
hveitibrauði. Það var lystilegt
matarangan í stofunni. Ida
sagði: „Lois, viltu gera svo vel
að fara með bænina?“ Börnin
röðuðu sér umhverfis borðið og
horfðu niður í diska sína. Þegar
bæninni var lokið, sögðu börnin
,,amen“ einum rómi. Við borð-
ið var auður stóll fyrir húsbónd-
ann. „Hann borðar til skiptis
hjá okkur,“ sagði Jennie. „Sums
staðar, þar sem fjölskyldurnar
eru ekki of stórar, koma þær
saman til bænahalds við mið-
degisverðarborðið á sunnudög-
um og húsbóndinn stjórnar."
Meðan börnin, Fern og Ida
eru að borða spyr ég Jennie um
Lois. „Hvenær giftist hún?“
„Þegar hún er reiðubúin.“
„Það er enginn ákveðinn gift-
ingaraldur?“
„Nei,“
„Hver velur handa henni
mann?“
„Það gerir hún sjálf.“
„En ef faðir hennar er valinu
ekki samþykkur?“
„Faðir hennar mun leiðbeina
henni.“
Eftir máltíðina fóru börnin
út. Konurnar uppi, Lola og Art-
amisha, komu niður og þær sett-
ust allar fimm út á tröppur og
spjölluðu þar saman góða stund.
„Hvað ætlið þér að gera,“'