Skinfaxi - 01.04.2016, Blaðsíða 17

SKINFAXI tímarit Ungmennafélags Íslands 17
ekki boðið upp á sundþjálfun þó svo að
sveitarfélagið skarti vandaðri og góðri
sundlaug. Agnes segir að blessunarlega
hafi mörg börn brennandi áhuga á körfu-
bolta og stundi hann af miklum eldmóði
en þó séu nokkur börn sem finna sig ekki
þar og er þá lítið annað hægt að prufa
til þess að finna sinn innri íþróttamann.
Eins hafi alls ekki allir áhuga á íþróttum
en sveitarfélagið reynir að efla ýmislegt
tómstundastarf og er það vel sótt.
„Ég held að þetta sé ekki einsdæmi. Við
þurfum meiri fjölbreytni. En auðvitað eru
sveitarfélögin misstöndug og sum það fá-
menn að þau geta ekki boðið upp á meira
þar sem það kostar sitt að ráða þjálfara,“
segir Agnes og bendir á að nýverið hafi val-
möguleikar barna aukist á Grundarfirði.
Þar geta börn nú æft fimleika. Ástæðan
fyrir því var einfaldlega sú að þjálfari í fim-
leikum flutti í bæinn. Nú skutla sumir for-
eldrar börnum á Grundarfjörð til að æfa
fimleika. Ferðin aðra leiðina tekur um 30
mínútur.
Agnes segir enga yfirsýn vera yfir mála-
flokinn og vill sjá samræmingu á lands-
vísu í stuðningi við íþrótta- og tómstunda-
þátttöku barna og ungmenna. Íþróttir og
tómstundir séu afar mikilvægur þáttur í
lífi barna og unglinga. Það sé réttlætismál
að öll börn hafi möguleika á iðkun, óháð
því hvar á landinu þau búa.
Agnes Helga
Sigurðardóttir.
Auðvelt að æfa
í þéttbýli
Agnes Helga ólst upp í Reykjavík og
bjó í Grafarvogi. Á yngri árum hennar
var Ungmennafélagið Fjölnir að
byggja upp starfsemi sína og æfði
hún frjálsar íþróttir hjá félaginu. Hún
fékk svo áhuga á fimleikum. Ekki var
boðið upp á þá hjá Fjölni. „Þá tók ég
bara strætó eða var skutlað niður í
Ármann,“ segir Agnes og bendir á að
börn, sem hafi áhuga á öðru en boðið
er upp á í bæjarfélagi þeirra, þurfi að
leggja mikið á sig – og foreldrar
þeirra líka.
Agnes segir að íþróttastarf hvíli
mikið á foreldrum barna í sveitar-
félögum úti á landi og vinni þeir að
íþróttamálum sem sjálfboðaliðar.
„Ef forsvarsmenn íþróttafélaga úti á
landi hafa of mikið að gera í vinnunni
þá getur það komið niður á íþrótta-
starfi í sveitarfélaginu,“ segir hún og
bendir á að sama máli gegni um þá
foreldra sem hafi brennandi áhuga
á einni íþróttagrein umfram aðra.
Þegar því er að skipta sé hætt við
því að fjárframlög til sömu greinar
verði meiri en annarra. Það dragi úr
möguleikum barna til að stunda
fjölbreyttar íþróttir.