Íslenska leiðin - 01.11.2020, Blaðsíða 28

28
Sabine segist hafa fengið mjög góðar
móttökur við flutningana til Íslands
en það hafi einmitt verið ástæðan fy-
rir því að hún vildi bæta úr málefnum
innflytjenda sem höfðu það ekki eins
gott og hún sjálf. „Ég fékk allt á silfurfati,
samt var það ekki einfalt, samt átti ég
mínar erfiðu stundir og ég byrjaði að
hugsa um það hvernig það er fyrir fólk
sem hefur það ekki jafn gott og ég.“ Sa-
bine tók þátt í að byggja upp Samtök
kvenna af erlendum uppruna og þar
með hellti hún sér út í mikla vinnu teng-
da málefnum innflytjenda.
Eftir starf sitt hjá Össuri starfaði Sa-
bine aðallega sem þýðandi og túlkur
og var virkur sjálfboðaliði fyrir Samtök
kvenna af erlendum uppruna. Veturinn
2012-13 fluttist fjölskylda Sabine síðan til
Berlínar og segir hún að það hafi verið
lærdómsríkt og áhugavert að „fara af-
tur heim sem er ekki lengur heima.“ Eftir
árið í Berlín segist Sabine hafa fengið
hálft ár í ró og næði á Íslandi en það
breyttist síðan skyndilega í byrjun árs
2014. Þá fékk Sabine símtal frá þáve-
randi borgarfulltrúa Samfylkingarinnar,
Björk Vilhelmsdóttur, sem hvatti hana
til að taka þátt í prófkjöri flokksins fyrir
sveitarstjórnarkosningarnar í Reykja-
vík sem fóru fram síðar á árinu. Sabine
hafði verið skráð í Samfylkinguna um
tíma en aldrei verið sérstaklega virk
innan flokksins og kom þessi hugmynd
henni mjög á óvart. Eftir langan um-
hugsunartíma ákvað Sabine að leyfa
Samfylkingunni að setja nafnið sitt á
framboðslistann en ákvað að taka ekki
þátt í prófkjörinu sjálfu. „Ég hélt bara að
þetta væri útilokað fyrir útlending sem
hefur engan saumaklúbb og ekki sama
bakland.“ Sabine endaði í 9. sæti listans
og eftir kosningarnar varð ljóst að Sa-
bine var orðin varaborgarfulltrúi, sem
fól í sér að leysa af borgarfulltrúa sem
forfallast í borgarstjórn og þátttöku í
ýmsum nefndum.
Árið 2018 var gerð sú breyting að bor-
garfulltrúum var fjölgað og fól það
m.a. í sér að varaborgarfulltrúar tóku
ekki lengur sæti í nefndum á vegum
borgarinnar. Sabine þurfti því að gera
upp við sig hvort hún vildi hætta í bor-
garmálunum eða vinna við þau í fullu
starfi sem kjörinn borgarfulltrúi. Hún
ákvað að sækjast eftir sæti í borgar-
stjórn og tók því þátt í prófkjöri Sam-
fylkingarinnar. Um ástæður þess að
Sabine ákvað að taka þátt í prófkjörinu
segir hún: „Það má bara ekki vera að
fólk eins og ég, innflytjendur eða konur
á mínum aldri sem fá loksins tækifæ-
ri, að þau bara bakki strax aftur út úr
þessu.“ Sabine endaði í 6. sæti á lista
flokksins og upplifði hún það sem mi-
kinn sigur fyrir sjálfa sig.
Fljótlega eftir flutningana til Íslands
segist Sabine hafa áttað sig á því að
íslenska flokkalandslagið væri töluvert
frábrugðið því þýska. Eftir að hafa fen-
gið íslenskan kosningarétt og kynnt
sér stjórnmálin taldi hún sig eiga mikla
samleið með Samfylkingunni og skráði
sig þar af leiðandi í flokkinn. Hún segir
að áhugi sinn á stjórnmálum hafi ein-
na helst kviknað í því starfi sem hún tók
þátt í fyrir Samtök kvenna af erlendum
uppruna, hún hafði vissulega verið
áhugasöm um stjórnmál í Þýskalandi
en aldrei verið virkur þátttakandi. Eftir-
spurnin eftir aðstoð hjá samtökunum
var mjög mikil og segir hún að í því hafi
falist mörg tækifæri fyrir hana að hafa
áhrif á samfélagið.
Sabine telur líklegt að hún haldi áfram
að starfa í stjórnmálum þó svo að lan-
gur stjórnmálaferill heilli hana ekki. Hún
segir það hafa verið hvatningu fyrir sig
að hafa ekki hætt snemma. „Þú getur
ekki bara hætt strax aftur um leið og
þú ert búin að læra á þetta, það má
ekki vera þannig.“ Aðspurð hvort hún
geti hugsað sér að færa sig yfir á
Alþingi segir Sabine ekki vera búin að
hugsa út í það, henni líði vel í borgar-
stjórn og er ánægð með störf sín þar.
Nichole Leigh Mosty fæddist í Michi-
gan í Bandaríkjunum árið 1972 og bjó
hún þar í landi þangað til hún fluttist
til Íslands í desember árið 1999. Nicho-
le kynntist eiginmanni sínum sem er
íslenskur í Bandaríkjunum og eftir nok-
kurra ára samband ákváðu þau að
flytja til Íslands þar sem eiginmaður
hennar hafði áhuga á að ljúka námi.
Til stóð að þau myndu aðeins búa á
Íslandi í nokkur ár en það fór hins ve-
gar svo að þau ílengdust hér á landi
og hafa búið hér síðan.
Nichole segir sín fyrstu kynni af Íslan-
di hafa verið góð. „Fyrstu kynni var
heimsókn og það var yndislegt, þá
var ég áhugaverð og við vorum að
ferðast, allir að sýna mér hitt og þetta
og fara út að djamma og svona, voða
gaman en þegar ég flutti þá var allt
annað“ en Nichole segir að viðhorfið
til hennar sem innflytjanda hafi ve-
rið allt öðruvísi en viðhorfið til hennar
sem ferðamanns. Sem dæmi nefnir
Nichole að fólk hafi snúið við henni baki
þegar hún talaði ensku í verslunum,
menntun hennar hafi ekki verið metin
í atvinnuleit og að í sinni fyrstu vinnu
hafi hún hvorki fengið rétt útborgað
né verið kynnt fyrir réttindum sínum
á vinnumarkaði. Hún segist hafa verið
einangruð og ekki náð góðum tengs-
lum við vinnufélaga sína og annað
fólk. Fljótlega eftir flutningana byrjaði
Nichole að starfa við ræstingar en fékk
síðar starf sem leiðbeinandi á leikskóla.
Hún ákvað að mennta sig í leikskóla-
kennararfræðum og starfaði síðar á
leikskólum í Reykjavík sem leikskóla-
kennari og leikskólastjóri alveg þangað
til hún hóf afskipti af stjórnmálum.
Nichole segir að fyrsta skref hennar í
því að byrja að taka þátt í hafi verið að
fylgjast með gangi stjórnmálanna en
Nichole segist hafa byrjað að fylgjast
vel með í kringum efnahagshrunið
2008. „Ég er farin að fatta hvernig hlutir
virka, hvernig mín réttindi sem starfs-
maður og skattgreiðandi, það eru
kannski alfyrstu skref, þá er ég farin að
segja: bíddu nú við, mitt atkvæði skiptir
máli.“ Í störfum sínum sem stjórnandi á
leikskóla fékk Nichole töluverða reynslu
Nichole
Leigh Mosty