Íslenska leiðin - 01.11.2020, Blaðsíða 29

29
af því að leita til yfirvalda borgarinnar.
Virkni Nichole og samstarf hennar við
borgaryfirvöld leiddi til þess að bæði
Samfylkingin og Björt framtíð og höfðu
áhuga á að fá hana á framboðslis-
ta fyrir borgarstjórnarkosningarnar
2014. Nichole sló til og þáði 8. sæti á
lista Bjartrar framtíðar og gerðist virk í
starfi flokksins. Það var síðan fyrir Alþin-
giskosningarnar 2016 að Nichole ákvað
að taka þátt í landspólitíkinni. Það sem
var einna helst hvatning fyrir hana að
bjóða sig fram var heimsókn hennar
á heimaslóðirnar í Michigan þar sem
hún segist hafa áttað sig á því hvernig
pólitíkin í Bandaríkjunum væri orðin.
Þá var stutt í forsetakosningar og se-
gist Nichole hafa orðið vör við mikinn
popúlisma, sundurrifna pólitík og fleira
sem henni hugnaðist ekki. Við heimsók-
nina segist Nichole einnig hafa áttað
sig á því að íslenskt stjórnmálaum-
hverfi væri gott. „Þá sá ég þá fjölbre-
ytni sem við höfum, það að við höfum
svo marga flokka sem bjóða sig fram
og við höfum dýnamík.“ Hún tilkynnti
Bjartri framtíð að hún væri tilbúin til að
vera á framboðslista í kosningunum en
gerði sér þó ekki miklar væntingar. Hún
var stödd í bíó þegar henni barst sím-
tal frá Ilmi Kristjánsdóttur sem þá var
í uppstillingarnefnd flokksins og spurði
hvort Nichole gæti hugsað sér að taka
að sér að vera í fyrsta sæti flokksins í
Reykjavíkurkjördæmi suður. Nichole
þurfti að ákveða sig strax um kvöldið
og þegar bíóinu lauk hringdi hún til
baka og sagðist ætla að slá til.
Í kosningunum náði Nichole kjöri sem
alþingismaður en hún viðurkennir að
hafa verið mjög óörugg fyrst um sinn
og ekki skilið allt sem fram fór á Alþingi
þó að það hafi komið með tímanum.
Hún segist hafa þurft að gæta vel að
orðavali sínu sem hafi ekki verið hen-
nar sterkasta hlið. „Þú þarft að huga vel
að hvað þú segir þegar það er opinbert
og þú þarft að læra að nota ræðustól,
þú ferð ekki þarna og segir bara eitt-
hvað og ég var ekki góð í því. Mér var
aldrei kennt það, ég bara fór upp og
sagði það sem lá á mínu hjarta.“ Þá
fannst henni einnig erfitt þegar það
sem hún sagði var misskilið en Nicho-
le segir að það hafi oft komið fyrir og
vakið töluverða athygli. Henni fannst
þó gaman að starfa á Alþingi sem hún
segir vera góðan vinnustað og starfs-
fólkið frábært.
Í Alþingiskosningunum 2017 náði Nicho-
le ekki endurkjöri og hætti hún þá af-
skiptum af stjórnmálum. Nichole segir
að það hafi reynst sér erfitt að detta út
af þingi og að hún hafi ekki getað hug-
sað sér að taka þátt í stjórnmálum af-
tur. Með tímanum átttaði hún sig þó á
að hún gæti vel hugsað sér að snúa sér
aftur að stjórnmálum. „Ég fattaði allt sa-
man og ég veit að ég var ekki búin með
mín erindi. Ég hef lært svo mikið og ég
hef svo mikinn vilja til þess að vinna það
sem ég á eftir að vinna.“
Hefur þú orðið fyrir fordómum í
störfum þínum í stjórnmálum?
Pawel segist ekki hafa fundið fyrir miklu aðkasti í sinn
garð sem innflytjandi í stjórnmálum. „Það kemur eitthvað fyrir
að maður er að rífast einhvers staðar á netinu og það kemur
einhver og segir að maður sé föðurlandssvikari og fari aftur
til síns heima en þær raddir hafa hingað til verið það fámen-
nar að þær hafa verið kæfðar af þeim sem eru manni ekki
sammála. Ég hef ekki upplifað umræðuna sem fordómafulla
í minn garð, á heildina litið hefur mín reynsla af þátttöku í
stjórnmálum verið bara jákvæð hvað þetta varðar.“
Sabine segist heldur ekki hafa fundið fyrir fordómum
gagnvart sér í eftir að hún hóf afskipti af stjórnmálum. „Nei, ég
get ekki sagt þetta, þetta hefur ekki verið mín reynsla, ég hef
einmitt fengið tækifæri vegna þess að fólk hefur viljað vissar
raddir inn í, og yfirleitt komið fram við mig af virðingu.“ Það fer
þó í taugarnar á henni þegar fólk tekur einungis eftir því að
hún sé af erlendum uppruna en ekki verkum hennar í stjórn-
málum. Til dæmis þegar hún hefur verið að fjalla um flókin
málefni sem krefjast mikillar nákvæmni. „Þá segir einhver: Vá
hvað þú talar fína íslensku, ert þú búin að búa hér lengi? Og
maður hugsar, bíddu, heyrði hann ekkert af því sem ég sagði,
heyrði hann bara hreiminn?“ Hún segist einnig finna fyrir áhu-
galeysi fjölmiðla gagnvart innflytjendum. „Annað hvort áttu
að vera alvöru útlendingur og átt að vera svona krassandi og
hafa frá einhverju hrikalega sorglegu að segja eða þú átt að
vera alvöru íslenskur stjórnmálamaður.“
Nichole segist aftur á móti hafa fundið fyrir miklum for-
dómum eftir að hún hóf afskipti af stjórnmálum. Hún fékk mi-
kið sent að leiðinlegum facebook-skilaboðum og tölvupóstum
og var m.a. kölluð „Trumphóra“ og sagt að „drulla sér í burtu.“
Þó að Nichole hafi ekki fengið slík skilaboð frá öðrum stjórn-
málamönnum upplifði hún töluvert vantraust í sinn garð frá
mörgum þeirra. „Fólk treysti mér ekki alveg 100%.“ Hún segist
ekki vera viss um hvers vegna það var en viðhorf margra hafi
verið greinilegt þótt það væri ekki sagt upphátt.
Finnst þér þú geta á einhvern hátt
kallað þig málsvara innflytjenda í
stjórnmálum?
Pawel segist ekki geta litið svo á. „Mér finnst ég ekki geta
kallað mig málsvara innflytjenda sérstaklega. Fyrir það fyr-
sta þá held ég að maður eigi sér meiri tækifæri ef maður
reynir að hafa eftir fremsta megni að hafa skírskotun sem er
breiðust en ég er líka auðvitað meðvitaður um að mér finnst
skipta máli að fólk geti horft á mig og séð það er alveg hægt
að láta til sína taka og taka þátt í stjórnmálum ef maður er
ekki með íslenskt nafn.“ Pawel bendir einnig á að það geti
verið hættulegt að markaðssetja sig sem fulltrúa ákveðinna
hópa því þá geta aðrir upplifað sig útundan. „Í grunninn eru
þeir sem taka þátt í stjórnmálum fulltrúar allra kjósenda en
ekki tiltekinna hópa.“
Sabine segist vissulega leggja mikla áherslu á málefni
innflytjenda, það sé bæði hennar fagþekking og hún sér ein-
nig mikla þörf fyrir það. Hins vegar vill hún ekki vera eingöngu
talin sem málsvari innflytjenda. „Ég vil ekki alltaf vera þessi
atvinnuútlendingur, af því að mér finnst það líka mjög mi-
kilvægt að fólk byrji að horfa á innflytjendur bara sem ven-
julega íbúa.“