Heima er bezt - 01.11.2008, Síða 6

í stofunni hjá Önnu kennir ýmissa grasa og fáu virðist hent.
A gólfinu tiplar tindilfætta hænan Svört. Hún hoppar stundum
upp í beddann í stofunni og grandskoðar farangur gestsins.
Gæsimar, sem fengu þurrkaða fiskihausa í hádegismat, hafa
um margt að skrafa. Hljóðin í fuglunum tóna vel við gnauðið í
vindinum. Það er friðsælt við eldhúsborðið á Hesteyri. Gestur
og gestgjafí gæða sér á nýbökuðum pörtum úr Bónusveldi.
Það er kveikt á upptökutækinu. Og gestgjafinn hefur upp raust
sína, hefur frásögn sem nær aftur til þar síðustu aldar.
Anna segir gestinum frá baráttu móðurömmu sinnar og
afa við fátæktina, fæðingu móður sinnar og rekur sögu
föðurættarinnar á Hesteyri. Hún segir frá Eiríki föðurbróður
sínum og hvað gerði hann sérstakan í augum samsveitunganna.
Hvemig foreldrar hennar kynntust og hvað varð til þess að
bróðir hennar lést.
í viðtölunum rekur Anna einnig uppeldisár sín og helstu
áhrifavalda í lífi sínu. Trúin spilar stórt hlutverk í lífí hennar
og vill hún gjaman gera sitt til að hjálpa náunganum og
þeim sem minna mega sín. I frásögninni vöknar henni af
og til um augu, en heldur ótrauð áfram að lýsa lífshlaupi
sínu, því hún vill fá að koma sögu sinni á blað. Hún óttast
að tíminn sé að hlaupa frá sér.
Það er orðið dimmt þegar gesturinn kveður gestgjafann og
þakkar fýrir ánægjulegan dag. Viðtölin verða fleiri og halda
áfram inni á herbergi á spítala, eftir að heilsu gestgjafans hrakar.
Aldrei leiðist gestinum. Og fær alltaf jafn hlýjar móttökur.
Mynd: Margrét Sigfúsdóttir.
Eftir níu mánaða ferli er sköpunarverkið tilbúið. Orðin
sterk taug á milli kvennanna tveggja. Gestgjafmn heldur
hún upp á sjötugasta og níunda afmælisdaginn á spítalanum.
Síðan er útgáfu bókarinnar fagnað. Anna vill að bókin verði
einhverjum til góðs. Að bókin vísi veginn út úr vandanum,
eins og hjálpar þurfí mannvera rétti hönd út í geim, til að fá
styrk frá Guði. Anna telur að Skaparinn hafi gert kraftaverk
í hennar lífí og leitt hana í gegnum miklar ógöngur, eins og
lýst er nánar í bókinni. Hennar trú er að styrk hönd Guðs
leiði mannfólkið í gegnum erfíða tíma dagsins í dag.
Hér á eftir verða birtir kaflar úr bókinni, þar sem lesendur
Heima er bezt geta skyggnst inn í hugarheim Önnu á Hest-
eyri.
Mjóifjörður
Austfírski ijörðurinn Mjóifjörður er, eins og nafnið bendir
til, mjósleginn fjörður, átján kílómetra langur og tveggja
kílómetra breiður. A landakorti séð er hann að mörgu leyti
landfræðilega líkur Seyðisfírði og liggur, umkringdur háum
ijallatindum, ámilli SeyðisijarðarogNorðijarðar. Sjávarþorp
Mjóaijarðar, sem gjaman er kallað Brekkuþorp, stendur
undir háum ijöllum og er byggðin dreifð um Qörðinn.
Sunnanmegin ijarðarins, þar sem hvalveiðistöð Ellefsens
á Asknesi malaði gull í lok 19. aldar, eru öll býli komin í
eyði, utan sumarhúss á Reykjum, og skera óbriiuð vatnsfoll
veginn sem liggur þangað.
Til Mjóaijarðar er hægt að fara sjóleiðina frá Norðfírði
eða akandi í gegnum Slenjudal og Mjóaijarðarheiði, sem er
afleggjari frá Fagradal á Héraði. Akvegurinn til Mjóaijarðar
er langur og hlykkjóttur, á leiðinni em fagrir fossar, klettar
og krappar beygjur. Göngu- og reiðleiðin til Seyðisijarðar
liggur út og upp frá Hesteyri og norður yfír Hesteyrarskarð.
Hánefsstaðakinn er norðan og innan við skarðið. Var stundum
farið Hesteyrarskarð um Hesteyrarkinn, Snjófellsskarð og
Hánefsstaðadal til að stytta sér leið. Væri farið á hestum
Rúðuþurrkurnar hreyfast ótt
og títt en ráða tæpast við
að halda sýn ökumannsins
skýrri. Vegurinn er háll og því
nauðsynlegt að keyra varlega, það
er febrúar og snjónum kyngir niður.
Afangastaðurinn er Mjóiijörður. A
þessum árstíma er tæpast hægt að
komast þangað nema sjóleiðina
frá Neskaupstað. Við bryggjuna
lúrir póstbáturinn Anný, verið er
að ferja vörar í fiskikari um borð.
Póstbáturinn flytur vörur og menn
frá Neskaupstað til Mjóafjarðar og
sömu leið til baka.
Það er slæmt í sjóinn og betra að
vera vel búinn til fóta og handa. A
leiðinni skoppar báturinn í öldunum
eins og korktappi og að manni læðist
sú hugsun að mannfólkið megi sín / sóleyjarskrúða.
lítils þegar það kastast til í bátnum
í hæstu öldutoppunum. Ferðalangi fínnst best að standa úti
og stíga ölduna. Það heldur sjóveikinni niðri.
En hvert er erindið til Mjóaijarðar, í aftakaveðri? Jú, - til
að heimsækja umtalaða konu, enga aðra en Önnu Mörtu
Guðmundsdóttur á Hesteyri. Til stendur að skrifa um hana
bók og skrásetja ævi hennar, sem þykir víst fyrir margra
hluta sakir merkileg.
486 Heima er bezt