Heimaklettur - 01.12.1943, Side 30

SAMGÖNGUMÁL VESTMANNAEYJA
Vegalengdin frá Vestmannaeyjum
til Reykjavíkur, þ. e. bein lína, er
um 90 km. Sjóleiðin vestur um, milli
sömu staða, fyrir Reykjanes, er um
112 sjómílur. Frá Vestmannaeyjum
til Stokkseyrar eru 32 sjóm., og frá
Stokkseyri til Reykjavíkur um 80 km.
Landferð, þ. e. leiðin milli Lands og
Eyja er aðeins , nokkrir km., en sá
hæ'ngur er á, að leið þessi er því sem
oftast ófær sökum brims.
Flugvél er fjórðung stundar frá
Vestmannaeyjum til Reykjavíkur, —
sæmileg skip fara hina venjulegu
siglingaleið á 8 til 10 klst. Stokks-
eyrarleiðin tekur minnst 4 klst. á sjó,
og röska stund á landi, en er oft ó-
fær, g stundum snúið við rétt við
innsiglinguna og haldið aftur til
Eyja, 8 til 10 stunda volk, stundum
meira.
Þess ber að geta, að Stokkseyrar-
ferðir eru aðeins farnar að sumri til,
nánar frá því í maí og út október.
Sex mánuði ársins — þar innifalið
versta skammdegið — eigum við
Eyjaskeggjar því við að búa hin öm-
urlegustu skilyrði til að ferðast frá
V estmannaey j um.
Mörg dæmi má nefna til sönnunar
því, hversu örðugt, hættulegt og
tímafrekt það er á stundum, að kom-
ast milli Eyja og annarra staða lands-
ins. —
Eg nefni hér tvö dæmi úr minni
eigin reynslu í þessu efni:
Einu sinni var ég 74 klukkutíma,
þ. e. þrjá sólarhringa og tvo tíma far-
þegi á vélbáti á leið frá Reykjavík
til Vestmannaeyja. Þetta var um jól-
in, — varðskip fann bátinn loks og
dró hann með bilaða vél til Eyja; var
hann þá kominn það langt suður af
Eyjum á reki, að varðskipið var rösk-
lega 7 stundir að sigla norður til
Eyja með bátinn. Mörg skip höfðu
leitað hans, en ekkert þeirra farið
nægilega djúpt, fyrr en varðskipið
fann hann, en það var, að segja má,
á elleftu stundu, því að báturinn var
orðinn mjög lekur, matur enginn til
og lítið vatn. Var báturinn almennt
talinn af.
Eitt sinn var ég staddur á Aust-
fjörðum og þurfti að komast til Eyja.
Fyrsta reglulega ferð var eftir um
það bil mánuð. Komst ég þá um borð
í vélbát, áleiðis til Hornafjarðar, —
hafði frétt, að það væri unnt að ná
í flugvél í Reykjavík; um beina ferð
til Eyja var ekki að ræða.
Fyrir utan Hornaf jarðarós náði vél-
báturinn 1 varðskipið Ægi, er var á
leið austur á firði. Þar sem mér var
tjáð um borð í varðskipinu, að það
færi þegar um hæl og kæmi við í
Eyjum — og ennfremur þar sem flug-
ferðin var hæpin — bað ég um að fá
að fljóta með, og fékk það.
En viti menn, skipið fór óvart hina
leiðina — norður og vestur, og loks
til Reykjavíkur. Var ég þarna viku
um borð. Þetta var um páskana.
22
HEIM AKLETTUR